ایوب 13

1 من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم.

Ja, alltsammans har mitt öga sett, mitt öra har hört det och nogsamt givit akt.

2

Vad I veten, det vet också jag; icke står jag tillbaka för eder.

3 ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم.

Men till den Allsmäktige vill jag nu tala, det lyster mig att gå till rätta med Gud.

4 و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید.

Dock, I ären män som spinna ihop lögn, allasammans hopsätten I fåfängligt tal.

5 اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید.

Om I ändå villen alldeles tiga! Det kunde tillräknas eder som vishet.

6 حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید.

Hören nu likväl mitt klagomål, och akten på mina läppars gensagor.

7 آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟

Viljen I försvara Gud med orättfärdigt tal och honom till förmån bruka oärligt tal?

8 می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟

Skolen I visa eder partiska för honom eller göra eder till sakförare för Gud?

9

Icke kan sådant ändas väl, när han håller räfst med eder? Eller kunnen I gäckas med honom, såsom man kan gäckas med en människa?

10 بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید.

Nej, förvisso skall han straffa eder, om I visen en hemlig partiskhet.

11 آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟

Sannerligen, hans majestät skall då förskräcka eder, och fruktan för honom skall falla över eder.

12 بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است.

Edra tänkespråk skola då bliva visdomsord av aska, edra försvarsverk varda såsom vallar av ler.

13 حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود!

Tigen nu för min, så skall jag tala, gånge så över mig vad det vara må.

14 بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم.

Ja, huru det än går, vill jag fatta mitt kött mellan tänderna och taga min själ i min hand.

15 اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد.

Må han dräpa mig, jag hoppas intet annat; min vandel vill jag ändå hålla fram inför honom.

16 من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد.

Redan detta skall lända mig till frälsning, ty ingen gudlös dristar komma inför honom.

17 حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید.

Hören, hören då mina ord, och låten min förklaring tränga in i edra öron.

18 دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.»

Se, här lägger jag saken fram; jag vet att jag skall befinnas hava rätt.

19 کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم.

Eller gives det någon som kan vederlägga mig? Ja, då vill jag tiga -- och dö.

20 ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم:

Allenast två ting må du ej göra mot mig, så behöver jag ej dölja mig inför ditt ansikte:

21 مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز.

din hand må du ej låta komma mig när, och fruktan för dig må icke förskräcka mig.

22 آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود.

Sedan må du åklaga, och jag vill svara, eller ock skall jag tala, och du må gendriva mig.

23 حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده.

Huru är det alltså med mina missgärningar och synder? Låt mig få veta min överträdelse och synd.

24 چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟

Varför döljer du ditt ansikte och aktar mig såsom din fiende?

25 آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟

Vill du skrämma ett löv som drives av vinden, vill du förfölja ett borttorkat strå?

26 تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی.

Du skriver ju bedrövelser på min lott och giver mig till arvedel min ungdoms missgärningar;

27 مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم.

du sätter mina fötter i stocken, du vaktar på alla vägar, för mina fotsulor märker du ut stegen.

28

Och detta mot en som täres bort lik murket trä, en som liknar en klädnad sönderfrätt av mal!