ایوب 13
| من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم. | 1 |
Вот, все это видело око мое, слышало ухо мое и заметило для себя.
| 2 |
Сколько знаете вы, знаю и я: не ниже я вас.
| ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم. | 3 |
Но я к Вседержителю хотел бы говорить и желал бы состязаться с Богом.
| و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید. | 4 |
А вы сплетчики лжи; все вы бесполезные врачи.
| اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید. | 5 |
О, если бы вы только молчали! это было бы вменено вам в мудрость.
| حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید. | 6 |
Выслушайте же рассуждения мои и вникните в возражение уст моих.
| آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟ | 7 |
Надлежало ли вам ради Бога говорить неправду и для Него говорить ложь?
| می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟ | 8 |
Надлежало ли вам быть лицеприятными к Нему и за Бога так препираться?
| 9 |
Хорошо ли будет, когда Он испытает вас? Обманете ли Его, как обманывают человека?
| بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید. | 10 |
Строго накажет Он вас, хотя вы и скрытно лицемерите.
| آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟ | 11 |
Неужели величие Его не устрашает вас, и страх Его не нападает на вас?
| بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است. | 12 |
Напоминания ваши подобны пеплу; оплоты ваши - оплоты глиняные.
| حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود! | 13 |
Замолчите предо мною, и я буду говорить, что бы ни постигло меня.
| بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم. | 14 |
Для чего мне терзать тело мое зубами моими и душу мою полагать в руку мою?
| اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد. | 15 |
Вот, Он убивает меня, но я буду надеяться; я желал бы только отстоять пути мои пред лицом Его!
| من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد. | 16 |
И это уже в оправдание мне, потому что лицемер не пойдет пред лице Его!
| حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید. | 17 |
Выслушайте внимательно слово мое и объяснение мое ушами вашими.
| دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.» | 18 |
Вот, я завел судебное дело: знаю, что буду прав.
| کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم. | 19 |
Кто в состоянии оспорить меня? Ибо я скоро умолкну и испущу дух.
| ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم: | 20 |
Двух только вещей не делай со мною, и тогда я не буду укрываться от лица Твоего:
| مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز. | 21 |
удали от меня руку Твою, и ужас Твой да не потрясает меня.
| آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود. | 22 |
Тогда зови, и я буду отвечать, или буду говорить я, а Ты отвечай мне.
| حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده. | 23 |
Сколько у меня пороков и грехов? покажи мне беззаконие мое и грех мой.
| چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟ | 24 |
Для чего скрываешь лице Твое и считаешь меня врагом Тебе?
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟ | 25 |
Не сорванный ли листок Ты сокрушаешь и не сухую ли соломинку преследуешь?
| تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی. | 26 |
Ибо Ты пишешь на меня горькое и вменяешь мне грехи юности моей,
| مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم. | 27 |
и ставишь в колоду ноги мои и подстерегаешь все стези мои, - гонишься по следам ног моих.
| 28 |
А он, как гниль, распадается, как одежда, изъеденная молью.
