ایوب 13

1 من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم.

Eis que tudo isto viram os meus olhos, e os meus ouvidos o ouviram e entenderam.

2

Como vós o sabeis, o sei eu tambem; não vos sou inferior.

3 ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم.

Mas eu fallarei ao Todo-poderoso, e quero defender-me para com Deus.

4 و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید.

Vós porém sois inventores de mentiras, e vós todos medicos que não valem nada.

5 اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید.

Oxalá vos calasseis de todo! que isso seria a vossa sabedoria.

6 حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید.

Ouvi agora a minha defeza, e escutae os argumentos dos meus labios.

7 آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟

Porventura por Deus fallareis perversidade? e por elle fallareis engano?

8 می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟

Ou fareis acceitação da sua pessoa? ou contendereis por Deus?

9

Ser-vos-hia bom, se elle vos esquadrinhasse? ou zombareis d'elle, como se zomba d'algum homem?

10 بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید.

Certamente vos reprehenderá, se em occulto fizerdes acceitação de pessoas.

11 آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟

Porventura não vos espantará a sua alteza? e não cairá sobre vós o seu temor?

12 بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است.

As vossas memorias são como a cinza: as vossas alturas como alturas de lodo.

13 حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود!

Calae-vos perante mim, e fallarei eu, e que fique alliviado algum tanto.

14 بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم.

Por que razão tomo eu a minha carne com os meus dentes, e ponho a minha vida na minha mão?

15 اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد.

Ainda que me matasse, n'elle esperarei; comtudo os meus caminhos defenderei diante d'elle.

16 من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد.

Tambem elle será a salvação minha: porém o hypocrita não virá perante o seu rosto

17 حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید.

Ouvi com attenção as minhas razões, e com os vossos ouvidos a minha declaração.

18 دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.»

Eis que já tenho ordenado a minha causa, e sei que serei achado justo.

19 کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم.

Quem é o que contenderá comigo? se eu agora me calasse, daria o espirito.

20 ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم:

Duas coisas sómente não faças para comigo; então me não esconderei do teu rosto:

21 مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز.

Desvia a tua mão para longe, de sobre mim, e não me espante o teu terror.

22 آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود.

Chama, pois, e eu responderei; ou eu fallarei, e tu responde-me.

23 حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده.

Quantas culpas e peccados tenho eu? notifica-me a minha transgressão e o meu peccado.

24 چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟

Porque escondes o teu rosto, e me tens por teu inimigo?

25 آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟

Porventura quebrantarás a folha arrebatada do vento? e perseguirás o restolho secco?

26 تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی.

Porque escreves contra mim amarguras e me fazes herdar as culpas da minha mocidade?

27 مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم.

Tambem pões no tronco os meus pés, e observas todos os meus caminhos, e marcas as solas dos meus pés.

28

Envelhecendo-se entretanto elle com a podridão, e como o vestido, ao qual roe a traça.