< ایوب 13 >

من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم. 1
Ja, allting hev mitt auga set og øyra høyrde og forstod;
2
alt det de veit, det veit eg og; for dykk eg ei tilbake stend.
ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم. 3
Men eg til Allvalds Gud vil tala, med Gud eg vil til retten ganga;
و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید. 4
Men de vil dekkja til med lygn, er berre ugagnslækjarar.
اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید. 5
Å, gjev de vilde tegja still, so kunde det for visdom gjelda.
حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید. 6
Høyr på den skrapa eg vil gjeva, merk når mi lippa åtak gjer!
آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟ 7
Vil de forsvara Gud med lygn? Vil de hans sak med urett verja?
می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟ 8
Vil de for honom gjera mismun, og spela Guds sakførarar?
9
Gjeng det dykk vel, når han dykk prøver? Kann de han narra som eit mennesk’?
بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید. 10
Han skal so visst dykk straffa strengt, um de slik mismunn gjer i løynd.
آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟ 11
Med høgdi si han skræmar dykk, hans rædsla yver dykk skal falla.
بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است. 12
Og dykkar kraft-ord vert til oska, og dykkar prov til blaute leir.
حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود! 13
Teg stilt, lat meg tala ut, so fær det gå meg som det kann!
بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم. 14
Kvi skuld’ eg ta mitt kjøt i tenner? Og halda livet mitt i handi?
اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد. 15
Han drep meg, ei eg ventar anna, mi ferd for han lik’vel eg hævdar.
من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد. 16
Men ogso det skal hjelpa meg; hjå han fær ingen urein møta.
حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید. 17
So høyr då det eg segja vil; lat meg for dykkar øyro tala!
دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.» 18
Eg saki hev til rettes lagt; eg skal få rett, det veit eg visst.
کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم. 19
Kven er det som med meg kann strida? Eg skulde tegja stilt og døy.
ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم: 20
Tvo ting må du spara meg for; då løyner eg meg ikkje for deg:
مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز. 21
Di hand lyt burt frå meg du taka, lat ei di rædsla skræma meg!
آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود. 22
Stemn meg so inn! eg stend til svars; eller eg talar og du svarar.
حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده. 23
Kor mange brot og synder hev eg? Seg meg mi misgjerd og mi synd!
چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟ 24
Kvifor vil du di åsyn løyna og for ein fiend’ halda meg?
آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟ 25
Vil eit burtblåse blad du skræma? Forfylgja du eit visna strå? -
تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی. 26
Når du idømer meg slik straff og let meg erva ungdoms synder
مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم. 27
og legg i stokken mine føter, og vaktar alle mine vegar, slær krins um mine foteblad.
28
Og det mot ein som morkna er, lik klædeplagg som mol et upp.

< ایوب 13 >