ایوب 13

1 من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم.

ecce omnia et vidit oculus meus et audivit auris mea et intellexi singula

2

secundum scientiam vestram et ego novi nec inferior vestri sum

3 ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم.

sed tamen ad Omnipotentem loquar et disputare cum Deo cupio

4 و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید.

prius vos ostendens fabricatores mendacii et cultores perversorum dogmatum

5 اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید.

atque utinam taceretis ut putaremini esse sapientes

6 حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید.

audite ergo correptiones meas et iudicium labiorum meorum adtendite

7 آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟

numquid Deus indiget vestro mendacio ut pro illo loquamini dolos

8 می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟

numquid faciem eius accipitis et pro Deo iudicare nitimini

9

aut placebit ei quem celare nihil potest aut decipietur ut homo vestris fraudulentiis

10 بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید.

ipse vos arguet quoniam in abscondito faciem eius accipitis

11 آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟

statim ut se commoverit turbabit vos et terror eius inruet super vos

12 بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است.

memoria vestra conparabitur cineri et redigentur in lutum cervices vestrae

13 حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود!

tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit

14 بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم.

quare lacero carnes meas dentibus meis et animam meam porto in manibus meis

15 اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد.

etiam si occiderit me in ipso sperabo verumtamen vias meas in conspectu eius arguam

16 من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد.

et ipse erit salvator meus non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita

17 حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید.

audite sermonem meum et enigmata percipite auribus vestris

18 دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.»

si fuero iudicatus scio quod iustus inveniar

19 کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم.

quis est qui iudicetur mecum veniat quare tacens consumor

20 ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم:

duo tantum ne facias mihi et tunc a facie tua non abscondar

21 مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز.

manum tuam longe fac a me et formido tua non me terreat

22 آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود.

et voca me et respondebo tibi aut certe loquar et tu responde mihi

23 حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده.

quantas habeo iniquitates et peccata scelera mea et delicta ostende mihi

24 چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟

cur faciem tuam abscondis et arbitraris me inimicum tuum

25 آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟

contra folium quod vento rapitur ostendis potentiam tuam et stipulam siccam persequeris

26 تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی.

scribis enim contra me amaritudines et consumere me vis peccatis adulescentiae meae

27 مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم.

posuisti in nervo pedem meum et observasti omnes semitas meas et vestigia pedum meorum considerasti

28

qui quasi putredo consumendus sum et quasi vestimentum quod comeditur a tinea