ایوب 13
| من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم. | 1 |
Ecco, l'occhio mio ha vedute tutte [queste cose], L'orecchio mio le ha udite, e le ha intese.
| 2 |
Quanto sapete voi, so anch'io; Io non son da men di voi.
| ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم. | 3 |
E pure io parlerò all'Onnipotente; Io avrò a grado di venire a ragione con lui.
| و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید. | 4 |
Ma certo, quant'è a voi, voi siete rappezzatori di menzogna; Voi [siete] medici da nulla tutti quanti.
| اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید. | 5 |
Oh! vi taceste pur del tutto, Ciò vi sarebbe [reputato] in saviezza!
| حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید. | 6 |
Deh! ascoltate la difesa della mia ragione, Ed attendete agli argomenti delle mie labbra.
| آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟ | 7 |
Convienvisi in favor di Dio parlar perversamente, E per rispetto suo parlar frodolentemente?
| می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟ | 8 |
Convienvisi aver riguardo alla qualità sua? Convienvisi litigar per Iddio?
| 9 |
[Sarebbe egli] ben [per voi] ch'egli vi esaminasse? Gabberestelo voi come si gabba un uomo?
| بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید. | 10 |
Egli del certo vi arguirà, Se di nascosto avete riguardo alla qualità delle persone.
| آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟ | 11 |
La sua altezza non vi sgomenterà ella? Lo spavento di lui non vi caderà egli addosso?
| بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است. | 12 |
I vostri [detti] memorandi [son] simili a cenere; [Ed] i vostri sublimi [ragionamenti] a mucchi di fango.
| حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود! | 13 |
Tacetevi, e lasciatemi stare, ed io parlerò; E passimi addosso che che sia.
| بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم. | 14 |
Perchè mi strappo io la carne co' denti, E [perchè] tengo l'anima mia nella palma della mia mano?
| اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد. | 15 |
Ecco, uccidami egli pure; sì spererò in lui; Ma tuttavia difenderò le mie vie nel suo cospetto.
| من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد. | 16 |
Ed egli stesso mi [sarà] in salvazione; Perciocchè l'ipocrita non gli verrà davanti.
| حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید. | 17 |
Ascoltate attentamente il mio ragionamento; Ed [entrivi] negli orecchi la mia dichiarazione.
| دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.» | 18 |
Ecco ora, [quando] io avrò esposta per ordine la mia ragione, Io so che sarò trovato giusto.
| کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم. | 19 |
Chi è colui che voglia litigar meco? Conciossiachè di presente mi tacerò, e spirerò.
| ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم: | 20 |
Sol non farmi due cose, [Ed] allora io non mi nasconderò dal tuo cospetto.
| مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز. | 21 |
Allontana la tua mano d'addosso a me, E non mi spaventi il tuo terrore.
| آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود. | 22 |
E poi chiama, ed io risponderò; Ovvero, io parlerò, e tu rispondimi.
| حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده. | 23 |
Quante iniquità e peccati ho io? Mostrami il mio misfatto, e il mio peccato.
| چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟ | 24 |
Perchè nascondi la tua faccia, E mi reputi tuo nemico?
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟ | 25 |
Stritolerai tu una fronda sospinta? O perseguiterai tu della stoppia secca?
| تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی. | 26 |
Che tu mi sentenzii a pene amare, E mi faccia eredar l'iniquità della mia fanciullezza!
| مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم. | 27 |
E metta i miei piedi ne' ceppi, E spii tutti i miei sentieri, [E] stampi le tue pedate in su le radici de' miei piedi!
| 28 |
Onde costui si disfa come del legno intarlato, Come un vestimento roso dalle tignuole.
