ایوب 13
| من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم. | 1 |
Ecco, tutto questo ha visto il mio occhio, l'ha udito il mio orecchio e l'ha compreso.
| 2 |
Quel che sapete voi, lo so anch'io; non sono da meno di voi.
| ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم. | 3 |
Ma io all'Onnipotente vorrei parlare, a Dio vorrei fare rimostranze.
| و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید. | 4 |
Voi siete raffazzonatori di menzogne, siete tutti medici da nulla.
| اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید. | 5 |
Magari taceste del tutto! sarebbe per voi un atto di sapienza!
| حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید. | 6 |
Ascoltate dunque la mia riprensione e alla difesa delle mie labbra fate attenzione.
| آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟ | 7 |
Volete forse in difesa di Dio dire il falso e in suo favore parlare con inganno?
| می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟ | 8 |
Vorreste trattarlo con parzialità e farvi difensori di Dio?
| 9 |
Sarebbe bene per voi se egli vi scrutasse? Come s'inganna un uomo, credete di ingannarlo?
| بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید. | 10 |
Severamente vi redarguirà, se in segreto gli siete parziali.
| آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟ | 11 |
Forse la sua maestà non vi incute spavento e il terrore di lui non vi assale?
| بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است. | 12 |
Sentenze di cenere sono i vostri moniti, difese di argilla le vostre difese.
| حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود! | 13 |
Tacete, state lontani da me: parlerò io, mi capiti quel che capiti.
| بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم. | 14 |
Voglio afferrare la mia carne con i denti e mettere sulle mie mani la mia vita.
| اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد. | 15 |
Mi uccida pure, non me ne dolgo; voglio solo difendere davanti a lui la mia condotta!
| من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد. | 16 |
Questo mi sarà pegno di vittoria, perché un empio non si presenterebbe davanti a lui.
| حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید. | 17 |
Ascoltate bene le mie parole e il mio esposto sia nei vostri orecchi.
| دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.» | 18 |
Ecco, tutto ho preparato per il giudizio, son convinto che sarò dichiarato innocente.
| کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم. | 19 |
Chi vuol muover causa contro di me? Perché allora tacerò, pronto a morire.
| ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم: | 20 |
Solo, assicurami due cose e allora non mi sottrarrò alla tua presenza;
| مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز. | 21 |
allontana da me la tua mano e il tuo terrore più non mi spaventi;
| آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود. | 22 |
poi interrogami pure e io risponderò oppure parlerò io e tu mi risponderai.
| حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده. | 23 |
Quante sono le mie colpe e i miei peccati? Fammi conoscere il mio misfatto e il mio peccato.
| چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟ | 24 |
Perché mi nascondi la tua faccia e mi consideri come un nemico?
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟ | 25 |
Vuoi spaventare una foglia dispersa dal vento e dar la caccia a una paglia secca?
| تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی. | 26 |
Poiché scrivi contro di me sentenze amare e mi rinfacci i miei errori giovanili;
| مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم. | 27 |
tu metti i miei piedi in ceppi, spii tutti i miei passi e ti segni le orme dei miei piedi.
| 28 |
Intanto io mi disfò come legno tarlato o come un vestito corroso da tignola.
