ایوب 13

1 من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم.

Ímé, mindezeket látta az én szemem, hallotta az én fülem és megértette.

2

A mint ti tudjátok, úgy tudom én is, és nem vagyok alábbvaló nálatok.

3 ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم.

Azonban én a Mindenhatóval akarok szólani; Isten előtt kivánom védeni ügyemet.

4 و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید.

Mert ti hazugságnak mesterei vagytok, és mindnyájan haszontalan orvosok.

5 اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید.

Vajha legalább mélyen hallgatnátok, az még bölcseségtekre lenne.

6 حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید.

Halljátok meg, kérlek, az én feddőzésemet, és figyeljetek az én számnak pörlekedéseire.

7 آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟

Az Isten kedvéért szóltok-é hamisságot, és ő érette szóltok-é csalárdságot?

8 می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟

Az ő személyére néztek-é, ha Isten mellett tusakodtok?

9

Jó lesz-é az, ha egészen kiismer benneteket, avagy megcsalhatjátok-é őt, a mint megcsalható az ember?

10 بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید.

Keményen megbüntet, ha titkon vagytok is személyválogatók.

11 آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟

Az ő fensége nem rettent-é meg titeket, a tőle való félelem nem száll-é rátok?

12 بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است.

A ti emlékezéseitek hamuba írott példabeszédek, a ti menedékváraitok sárvárak.

13 حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود!

Hallgassatok, ne bántsatok: hadd szóljak én, akármi essék is rajtam.

14 بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم.

Miért szaggatnám fogaimmal testemet, és miért szorítanám markomba lelkemet?

15 اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد.

Ímé, megöl engem! Nem reménylem; hiszen csak utaimat akarom védeni előtte!

16 من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد.

Sőt az lesz nékem segítségül, hogy képmutató nem juthat elébe.

17 حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید.

Hallgassátok meg figyelmetesen az én beszédemet, vegyétek füleitekbe az én mondásomat.

18 دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.»

Ímé, előterjesztem ügyemet, tudom, hogy nékem lesz igazam.

19 کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم.

Ki az, a ki perelhetne velem? Ha most hallgatnom kellene, úgy kimulnék.

20 ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم:

Csak kettőt ne cselekedj velem, szined elől akkor nem rejtőzöm el.

21 مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز.

Vedd le rólam kezedet, és a te rettentésed ne rettentsen engem.

22 آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود.

Azután szólíts és én felelek, avagy én szólok hozzád és te válaszolj.

23 حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده.

Mennyi bűnöm és vétkem van nékem? Gonoszságomat és vétkemet add tudtomra!

24 چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟

Mért rejted el arczodat, és tartasz engemet ellenségedül?

25 آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟

A letépett falevelet rettegteted-é, és a száraz pozdorját üldözöd-é?

26 تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی.

Hogy ily sok keserűséget szabtál reám, és az én ifjúságomnak vétkét örökölteted velem?!

27 مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم.

Hogy békóba teszed lábaimat, vigyázol minden én utamra, és vizsgálod lábomnak nyomait?

28

Az pedig elsenyved, mint a redves fa, mint ruha, a melyet moly emészt.