ایوب 13
| من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم. | 1 |
Certes, tout cela, mon œil l’a vu, mon oreille l’a entendu et s’en est rendu compte.
| 2 |
Ce que vous savez, je le sais moi aussi; je ne vous suis inférieur en rien.
| ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم. | 3 |
Mais moi, c’est au Tout-Puissant que je m’adresse; ce que je désire, c’est faire des représentations à Dieu.
| و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید. | 4 |
Quant à vous, vous êtes des inventeurs de mensonges; tous, vous êtes des médecins incapables.
| اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید. | 5 |
Plaise à Dieu que vous vous condamniez au silence! Cela serait une marque de sagesse de votre part.
| حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید. | 6 |
Ecoutez donc mes reproches, soyez attentifs aux griefs de mes lèvres.
| آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟ | 7 |
Est-ce en faveur de Dieu que vous tenez des discours iniques? Est-ce pour lui que vous débitez des faussetés?
| می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟ | 8 |
Faites-vous acception de personnes dans son intérêt? Prétendez-vous prendre parti pour lui?
| 9 |
Est-il désirable pour vous qu’il scrute vos consciences? Vous jouerez-vous de lui comme on se joue d’un mortel?
| بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید. | 10 |
Il vous reprendra sévèrement si, en secret, vous faites preuve de partialité.
| آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟ | 11 |
Sa grandeur n’a-t-elle pas de quoi vous effrayer? Sa terreur ne s’abattra-t-elle point sur vous?
| بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است. | 12 |
Vos arguments sont des sentences de cendres; vos raisonnements prétentieux sont des raisonnements de boue.
| حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود! | 13 |
Taisez-vous donc en ma présence, et je parlerai, moi, advienne que pourra!
| بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم. | 14 |
C’Est pourquoi je veux prendre mon corps entre mes dents et faire bon marché de ma vie.
| اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد. | 15 |
Qu’il me fasse périr, j’aurai fini d’espérer, mais je n’aurai pas laissé de lui mettre ma conduite sous les yeux.
| من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد. | 16 |
Et ceci même sera mon triomphe, que nul hypocrite ne peut se présenter devant lui.
| حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید. | 17 |
Veuillez donc écouter mes paroles; que mes déclarations pénètrent dans votre oreille.
| دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.» | 18 |
Voyez, j’ai préparé ma défense, j’ai conscience d’être innocent.
| کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم. | 19 |
Est-il quelqu’un pour plaider contre moi? Aussitôt je me tairais et attendrais la mort.
| ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم: | 20 |
Ah! De grâce, épargne-moi deux choses et je cesserai de me cacher devant toi:
| مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز. | 21 |
écarte ta main qui pèse sur moi; que tes terreurs ne me poursuivent point!
| آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود. | 22 |
Interpelle-moi après, et je répondrai, ou je parlerai d’abord; et tu me répliqueras.
| حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده. | 23 |
Combien ai-je de péchés et de forfaits à mon compte? Fais-moi connaître mes fautes et mes erreurs.
| چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟ | 24 |
Pourquoi dérobes-tu ta face et me prends-tu pour un ennemi?
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟ | 25 |
Quoi! Veux-tu briser une feuille chassée par le vent, t’acharner contre un peu de chaume desséché,
| تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی. | 26 |
pour que tu écrives contre moi des arrêts amers et m’imputes les fautes de ma jeunesse;
| مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم. | 27 |
pour que tu emprisonnes mes jambes dans le bloc, qua tu épies tous mes mouvements et t’attaches aux traces de mes pas?
| 28 |
Et tout cela contre quelqu’un consumé comme du bois vermoulu, comme un vêtement rongé par la teigne!
