ایوب 13
| من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم. | 1 |
Voici, tout cela, mon œil l’a vu, mon oreille l’a entendu et l’a compris.
| 2 |
Ce que vous connaissez, moi aussi je le connais; je ne vous suis pas inférieur.
| ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم. | 3 |
Mais je parlerai au Tout-puissant, et mon plaisir sera de raisonner avec Dieu;
| و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید. | 4 |
Mais pour vous, vous êtes des forgeurs de mensonges, des médecins de néant, vous tous!
| اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید. | 5 |
Oh! si seulement vous demeuriez dans le silence! et ce serait votre sagesse.
| حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید. | 6 |
Écoutez donc mon plaidoyer, et prêtez attention aux arguments de mes lèvres.
| آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟ | 7 |
Est-ce pour Dieu que vous direz des choses iniques? Et pour lui, direz-vous ce qui est faux?
| می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟ | 8 |
Ferez-vous acception de sa personne? Plaiderez-vous pour Dieu?
| 9 |
Vous est-il agréable qu’il vous sonde? Vous moquerez-vous de lui comme on se moque d’un mortel?
| بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید. | 10 |
Certainement il vous reprendra, si en secret vous faites acception de personnes.
| آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟ | 11 |
Sa majesté ne vous troublera-t-elle pas? Et sa frayeur ne tombera-t-elle pas sur vous?
| بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است. | 12 |
Vos discours sentencieux sont des proverbes de cendre, vos retranchements sont des défenses de boue.
| حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود! | 13 |
Gardez le silence, laissez-moi, et moi je parlerai, quoi qu’il m’arrive.
| بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم. | 14 |
Pourquoi prendrais-je ma chair entre mes dents, et mettrais-je ma vie dans ma main?
| اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد. | 15 |
Voici, qu’il me tue, j’espérerai en lui; seulement, je défendrai mes voies devant lui.
| من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد. | 16 |
Ce sera même ma délivrance, qu’un impie n’entre pas devant sa face.
| حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید. | 17 |
Écoutez, écoutez mon discours, et que ma déclaration [pénètre] dans vos oreilles!
| دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.» | 18 |
Voyez, j’exposerai [ma] juste cause: je sais que je serai justifié.
| کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم. | 19 |
Qui est celui qui contestera avec moi? Car maintenant, si je me taisais, j’expirerais.
| ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم: | 20 |
Seulement ne fais pas deux choses à mon égard; alors je ne me cacherai pas loin de ta face:
| مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز. | 21 |
Éloigne ta main de dessus moi, et que ta terreur ne me trouble pas.
| آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود. | 22 |
Et appelle, et moi je répondrai, ou bien je parlerai, et toi, réponds-moi!
| حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده. | 23 |
Quel est le nombre de mes iniquités et de mes péchés? Fais-moi connaître ma transgression et mon péché!
| چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟ | 24 |
Pourquoi caches-tu ta face, et me tiens-tu pour ton ennemi?
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟ | 25 |
Veux-tu épouvanter une feuille chassée [par le vent], et poursuivre du chaume sec?
| تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی. | 26 |
Car tu écris des choses amères contre moi, et tu me fais hériter des iniquités de ma jeunesse;
| مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم. | 27 |
Et tu mets mes pieds dans les ceps, et tu observes tous mes sentiers; tu as tracé une ligne autour des plantes de mes pieds;
| 28 |
Et celui [que tu poursuis] dépérit comme une chose pourrie, comme un vêtement que la teigne a rongé.
