ایوب 13

1 من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم.

Lo! myn iye siy alle thingis, and myn eere herde; and Y vndurstood alle thingis.

2

Euene with youre kunnyng also Y kan, and Y am not lowere than ye.

3 ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم.

But netheles Y schal speke to Almyyti God, and Y coueite to dispute with God;

4 و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید.

and firste Y schewe you makeris of leesyng, and louyeris of weyward techyngis.

5 اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید.

And `Y wolde that ye weren stille, that ye weren gessid to be wise men.

6 حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید.

Therfor here ye my chastisyngis; and perseyue ye the doom of my lippis.

7 آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟

Whether God hath nede to youre leesyng, that ye speke gilis for hym?

8 می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟

Whether ye taken his face, and enforsen to deme for God?

9

Ethir it schal plese hym, fro whom no thing mai be hid? Whether he as a man schal be disseyued with youre falsnessis?

10 بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید.

He schal repreue you; for ye taken his face in hiddlis.

11 آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟

Anoon as he schal stire hym, he schal disturble you; and his drede schal falle on you.

12 بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است.

Youre mynde schal be comparisound to aische; and youre nollis schulen be dryuun in to clei.

13 حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود!

Be ye stille a litil, that Y speke, what euer thing the mynde hath schewid to me.

14 بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم.

Whi to-rende Y my fleischis with my teeth, and bere my lijf in myn hondis?

15 اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد.

Yhe, thouy God sleeth me, Y schal hope in hym; netheles Y schal preue my weies in his siyt.

16 من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد.

And he schal be my sauyour; for whi ech ypocrite schal not come in his siyt.

17 حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید.

Here ye my word, and perseyue ye with eeris derke and harde figuratif spechis.

18 دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.»

Yf Y schal be demed, Y woot that Y schal be foundun iust.

19 کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم.

Who is he that is demed with me? Come he; whi am Y stille, and am wastid?

20 ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم:

Do thou not to me twei thingis oneli; and thanne Y schal not be hid fro thi face.

21 مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز.

Make thin hond fer fro me; and thi drede make not me aferd.

22 آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود.

Clepe thou me, and Y schal answere thee; ethir certis Y schal speke, and thou schalt answere me.

23 حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده.

Hou grete synnes and wickidnessis haue Y? Schewe thou to me my felonyes, and trespassis.

24 چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟

Whi hidist thou thi face, and demest me thin enemy?

25 آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟

Thou schewist thi myyt ayens a leef, which is rauyschid with the wynd; and thou pursuest drye stobil.

26 تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی.

For thou writist bitternessis ayens me; and wolt waste me with the synnes of my yong wexynge age.

27 مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم.

Thou hast set my foot in a stok, and thou hast kept alle my pathis; and thou hast biholde the steppis of my feet.

28

And Y schal be wastid as rot, and as a cloth, which is etun of a mouyte.