ایوب 13
| من آنچه را که شما می‌گویید به چشم خود دیده و به گوش خود شنیده‌ام. من حرفهای شما را می‌فهمم. آنچه را که شما می‌دانید من نیز می‌دانم و کمتر از شما نیستم. | 1 |
Behold, my eye has seen all these things, and my ear has heard, and I have understood each one.
| 2 |
In conformity with your knowledge, I also know. I am not inferior to you.
| ای کاش می‌توانستم مستقیم با خدای قادر مطلق سخن گویم و با خود او بحث کنم. | 3 |
Yet I speak this way to the Almighty, and I desire to argue with God,
| و اما شما، درد مرا با دروغهایتان می‌پوشانید. شما طبیبان کاذب هستید. | 4 |
having first shown that you fabricate lies and cultivate perverse teachings.
| اگر حکمت داشتید حرف نمی‌زدید. | 5 |
And I wish that you would remain silent, so that you would be counted among the wise.
| حال به من گوش بدهید و به دلایلم توجه نمایید. | 6 |
Therefore, listen to my correction, and pay attention to the judgment of my lips.
| آیا مجبورید به جای خدا حرف بزنید و چیزهایی را که او هرگز نگفته است از قول او بیان کنید؟ | 7 |
Does God require your lie, so that you would speak deceitfully for him?
| می‌خواهید به طرفداری از او حقیقت را وارونه جلوه دهید؟ آیا فکر می‌کنید او نمی‌داند شما چه می‌کنید؟ خیال می‌کنید می‌توانید خدا را هم مثل انسان گول بزنید؟ | 8 |
Have you taken his place, and do you struggle to give judgment in favor of God?
| 9 |
Or, will it please him, from whom nothing can be concealed? Or, will he be deceived, like a man, by your deceitfulness?
| بدانید شما را توبیخ خواهد کرد، اگر پنهانی طرفداری کنید. | 10 |
He will accuse you because in secret you have preempted his presence.
| آیا عظمت و هیبت خدا، ترسی به دل شما نمی‌اندازد؟ | 11 |
As soon as he moves himself, he will disturb you, and his dread will fall over you.
| بیانات شما پشیزی ارزش ندارد. استدلال‌هایتان چون دیوار گلی، سست و بی‌پایه است. | 12 |
Your remembrance will be compared to ashes, and your necks will be reduced to clay.
| حال ساکت باشید و بگذارید من سخن بگویم. هر چه می‌خواهد بشود! | 13 |
Be silent for a little while, so that I may speak whatever my mind suggests to me.
| بله، جانم را در کف می‌نهم و هر چه در دل دارم می‌گویم. | 14 |
Why do I wound my flesh with my teeth, and carry my soul in my hands?
| اگر خدا برای این کار مرا بکشد، باز به او امیدوار خواهم بود و حرفهای خود را به او خواهم زد. | 15 |
And now, if he would kill me, I will hope in him; in this, truly, I will correct my ways in his sight.
| من آدم شروری نیستم، پس با جرأت به حضور خدا می‌روم شاید این باعث نجاتم گردد. | 16 |
And he will be my savior, for no hypocrite at all will approach in his sight.
| حال به دقت به آنچه که می‌گویم گوش دهید و حرفهایم را بشنوید. | 17 |
Listen to my words, and perceive an enigma with your ears.
| دعوی من این است: «من می‌دانم که بی‌تقصیرم.» | 18 |
If I will be judged, I know that I will be found to be just.
| کیست که در این مورد بتواند با من بحث کند؟ اگر بتوانید ثابت نمایید که من اشتباه می‌کنم، آنگاه از دفاع خود دست می‌کشم و می‌میرم. | 19 |
Who is it that will go to judgment with me? Let him approach. Why should I be consumed in silence?
| ای خدا، اگر این دو درخواست مرا اجابت فرمایی در آن صورت خواهم توانست با تو روبرو شوم: | 20 |
Do not do such things to me twice, and then I will not hide from your face.
| مرا تنبیه نکن و مرا با حضور مهیب خود به وحشت نیانداز. | 21 |
Take your hand far away from me, and do not let your dread terrify me.
| آنگاه وقتی مرا بخوانی جواب خواهم داد و با هم گفتگو خواهیم نمود. | 22 |
Call me, and I will answer you, or else I will speak, and you can answer me.
| حال، به من بگو که چه خطایی کرده‌ام؟ گناهم را به من نشان بده. | 23 |
How many iniquities and sins do I have? Reveal my crimes and offenses to me.
| چرا روی خود را از من برمی‌گردانی و مرا دشمن خود می‌شماری؟ | 24 |
Why do you conceal your face and consider me to be your enemy?
| آیا برگی را که از باد رانده شده است می‌ترسانی؟ آیا پر کاه را مورد هجوم قرار می‌دهی؟ | 25 |
Against a leaf, which is carried away by the wind, you reveal your power, and you pursue dry straw.
| تو اتهامات تلخی بر من وارد می‌آوری و حماقت‌های جوانی‌ام را به رخ من می‌کشی. | 26 |
For you write bitter things against me, and you want to consume me for the sins of my youth.
| مرا محبوس می‌کنی و تمام درها را به رویم می‌بندی. در نتیجه مانند درختی افتاده و لباسی بید خورده، می‌پوسم و از بین می‌روم. | 27 |
You have put my feet on a tether, and you have observed all my paths, and you have considered the steps of my feet.
| 28 |
I will be left to decay like something rotten and like a garment that is being eaten by moths.
