ایوب 11
| آنگاه صوفر نعماتی پاسخ داد: | 1 |
respondens autem Sophar Naamathites dixit
| آیا به این همه سخنان بی‌معنی نباید پاسخ گفت؟ آیا کسی با پرحرفی می‌تواند خود را تبرئه کند؟ | 2 |
numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur
| ای ایوب، آیا فکر می‌کنی ما نمی‌توانیم جواب تو را بدهیم؟ وقتی که خدا را مسخره می‌کنی، آیا کسی نباید تو را شرمنده سازد؟ | 3 |
tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis
| ادعا می‌کنی که سخنانت درست است و در نظر خدا پاک هستی! | 4 |
dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo
| ای کاش خدا صحبت می‌کرد و می‌گفت که نظرش دربارهٔ تو چیست. | 5 |
atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi
| ای کاش اسرار حکمتش را بر تو آشکار می‌کرد، زیرا حکمت او ورای درک انسان است. بدان که خدا کمتر از آنچه که سزاوار بوده‌ای تو را تنبیه کرده است. | 6 |
ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua
| آیا تو می‌توانی اسرار خدای قادر مطلق را درک کنی؟ آیا می‌توانی عمق‌های او را کشف کنی؟ | 7 |
forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies
| آنها بلندتر از آسمانهاست؛ تو کی هستی؟ و عمیقتر از هاویه؛ تو چه می‌دانی؟ (Sheol h7585) | 8 |
excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces (Sheol h7585)
| طول آنها از زمین دراز‌تر است، و عرض آنها از دریا وسیع‌تر. | 9 |
longior terrae mensura eius et latior mari
| وقتی خدا کسی را می‌گیرد و محاکمه می‌کند، کیست که با او مخالفت کند؟ | 10 |
si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei
| زیرا او خوب می‌داند چه کسی گناهکار است و از شرارت انسان آگاه می‌باشد. | 11 |
ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat
| دانا شدن مرد نادان همانقدر غیرممکن است که خر وحشی انسان بزاید! | 12 |
vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat
| حال دل خود را پاک کن و دستهایت را به سوی خدا برافراز؛ | 13 |
tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas
| گناهانت را از خود دور کن و از بدی دست بردار؛ | 14 |
si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia
| آنگاه چهره‌ات از بی‌گناهی خواهد درخشید و با جرأت و اطمینان زندگی خواهی کرد. | 15 |
tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis
| تمام سختیهای خود را فراموش خواهی کرد و از آنها همچون آب رفته یاد خواهی نمود. | 16 |
miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis
| زندگی تو از آفتاب نیمروز درخشانتر خواهد شد و تیرگی زندگیت مانند صبح روشن خواهد گشت. | 17 |
et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer
| در زندگی امید و اطمینان خواهی داشت و خدا به تو آرامش و امنیت خواهد بخشید. | 18 |
et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies
| از دشمنان ترسی نخواهی داشت و بسیاری دست نیاز به سوی تو دراز خواهند کرد. | 19 |
requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi
| اما چشمان شریران تار خواهد شد و برای آنها راه فراری نخواهد بود و تنها امیدشان مرگ خواهد بود. | 20 |
oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae
