< ایوب 11 >
آنگاه صوفر نعماتی پاسخ داد: | 1 |
respondens autem Sophar Naamathites dixit
آیا به این همه سخنان بیمعنی نباید پاسخ گفت؟ آیا کسی با پرحرفی میتواند خود را تبرئه کند؟ | 2 |
numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur
ای ایوب، آیا فکر میکنی ما نمیتوانیم جواب تو را بدهیم؟ وقتی که خدا را مسخره میکنی، آیا کسی نباید تو را شرمنده سازد؟ | 3 |
tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis
ادعا میکنی که سخنانت درست است و در نظر خدا پاک هستی! | 4 |
dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo
ای کاش خدا صحبت میکرد و میگفت که نظرش دربارهٔ تو چیست. | 5 |
atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi
ای کاش اسرار حکمتش را بر تو آشکار میکرد، زیرا حکمت او ورای درک انسان است. بدان که خدا کمتر از آنچه که سزاوار بودهای تو را تنبیه کرده است. | 6 |
ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua
آیا تو میتوانی اسرار خدای قادر مطلق را درک کنی؟ آیا میتوانی عمقهای او را کشف کنی؟ | 7 |
forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies
آنها بلندتر از آسمانهاست؛ تو کی هستی؟ و عمیقتر از هاویه؛ تو چه میدانی؟ (Sheol ) | 8 |
excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces (Sheol )
طول آنها از زمین درازتر است، و عرض آنها از دریا وسیعتر. | 9 |
longior terrae mensura eius et latior mari
وقتی خدا کسی را میگیرد و محاکمه میکند، کیست که با او مخالفت کند؟ | 10 |
si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei
زیرا او خوب میداند چه کسی گناهکار است و از شرارت انسان آگاه میباشد. | 11 |
ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat
دانا شدن مرد نادان همانقدر غیرممکن است که خر وحشی انسان بزاید! | 12 |
vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat
حال دل خود را پاک کن و دستهایت را به سوی خدا برافراز؛ | 13 |
tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas
گناهانت را از خود دور کن و از بدی دست بردار؛ | 14 |
si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia
آنگاه چهرهات از بیگناهی خواهد درخشید و با جرأت و اطمینان زندگی خواهی کرد. | 15 |
tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis
تمام سختیهای خود را فراموش خواهی کرد و از آنها همچون آب رفته یاد خواهی نمود. | 16 |
miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis
زندگی تو از آفتاب نیمروز درخشانتر خواهد شد و تیرگی زندگیت مانند صبح روشن خواهد گشت. | 17 |
et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer
در زندگی امید و اطمینان خواهی داشت و خدا به تو آرامش و امنیت خواهد بخشید. | 18 |
et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies
از دشمنان ترسی نخواهی داشت و بسیاری دست نیاز به سوی تو دراز خواهند کرد. | 19 |
requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi
اما چشمان شریران تار خواهد شد و برای آنها راه فراری نخواهد بود و تنها امیدشان مرگ خواهد بود. | 20 |
oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae