ایوب 11

1 آنگاه صوفر نعماتی پاسخ داد:

Or, répondant, Sophar, le Naamathite, dit:

2 آیا به این همه سخنان بی‌معنی نباید پاسخ گفت؟ آیا کسی با پرحرفی می‌تواند خود را تبرئه کند؟

Est-ce que celui qui dit beaucoup de choses n’écoutera pas aussi? Ou bien un homme verbeux sera-t-il absous?

3 ای ایوب، آیا فکر می‌کنی ما نمی‌توانیم جواب تو را بدهیم؟ وقتی که خدا را مسخره می‌کنی، آیا کسی نباید تو را شرمنده سازد؟

Est-ce pour toi seul que les hommes se tairont? Et lorsque tu auras raillé tous les autres, ne seras-tu réfuté par personne?

4 ادعا می‌کنی که سخنانت درست است و در نظر خدا پاک هستی!

Car tu as dit: Ma parole est pure, et je suis sans tache, ô Dieu, en votre présence.

5 ای کاش خدا صحبت می‌کرد و می‌گفت که نظرش دربارهٔ تو چیست.

Et plût au ciel que Dieu parlât avec toi, et qu’il t’ouvrît ses lèvres,

6 ای کاش اسرار حکمتش را بر تو آشکار می‌کرد، زیرا حکمت او ورای درک انسان است. بدان که خدا کمتر از آنچه که سزاوار بوده‌ای تو را تنبیه کرده است.

Pour te découvrir les secrets de sa sagesse, et combien sa loi est multiple! Alors tu comprendrais qu’il exige beaucoup moins de toi que ne mérite ton iniquité.

7 آیا تو می‌توانی اسرار خدای قادر مطلق را درک کنی؟ آیا می‌توانی عمق‌های او را کشف کنی؟

Découvriras-tu par hasard les traces de Dieu, et atteindras-tu parfaitement jusqu’au Tout-Puissant?

8 آنها بلندتر از آسمانهاست؛ تو کی هستی؟ و عمیقتر از هاویه؛ تو چه می‌دانی؟ (Sheol h7585)

Il est plus élevé que le ciel; que feras-tu donc? Il est plus profond que l’enfer; comment donc le connaîtras-tu? (Sheol h7585)

9 طول آنها از زمین دراز‌تر است، و عرض آنها از دریا وسیع‌تر.

Sa mesure est plus longue que la terre et plus large que la mer.

10 وقتی خدا کسی را می‌گیرد و محاکمه می‌کند، کیست که با او مخالفت کند؟

S’il renverse toutes choses, ou s’il les confond ensemble, qui le contredira?

11 زیرا او خوب می‌داند چه کسی گناهکار است و از شرارت انسان آگاه می‌باشد.

Car c’est lui qui connaît la vanité des hommes; or, voyant l’iniquité, est-ce qu’il ne la considère point?

12 دانا شدن مرد نادان همانقدر غیرممکن است که خر وحشی انسان بزاید!

Un homme vain s’élève jusqu’à l’orgueil, et il se croit libre comme le petit d’un onagre.

13 حال دل خود را پاک کن و دستهایت را به سوی خدا برافراز؛

Pour toi, tu as endurci ton cœur, cependant tu as tendu tes mains vers Dieu.

14 گناهانت را از خود دور کن و از بدی دست بردار؛

Si tu ôtes de toi l’iniquité qui est en ta main, et que l’injustice ne demeure pas dans ton tabernacle,

15 آنگاه چهره‌ات از بی‌گناهی خواهد درخشید و با جرأت و اطمینان زندگی خواهی کرد.

Alors, étant sans tache, tu pourras lever ta face; tu seras stable, et tu ne craindras pas;

16 تمام سختیهای خود را فراموش خواهی کرد و از آنها همچون آب رفته یاد خواهی نمود.

Tu oublieras même ta misère, et tu t’en souviendras comme des eaux qui se sont écoulées.

17 زندگی تو از آفتاب نیمروز درخشانتر خواهد شد و تیرگی زندگیت مانند صبح روشن خواهد گشت.

Et il s’élèvera pour toi vers le soir comme une lumière éclatante du midi, et lorsque tu te crois consumé, tu te lèveras comme Lucifer.

18 در زندگی امید و اطمینان خواهی داشت و خدا به تو آرامش و امنیت خواهد بخشید.

Et tu auras confiance par l’espérance qui te sera proposée; et même enterré, tu dormiras tranquille.

19 از دشمنان ترسی نخواهی داشت و بسیاری دست نیاز به سوی تو دراز خواهند کرد.

Ainsi tu jouiras du repos, et il n’y aura personne qui t’effrayera; le plus grand nombre même implorera ta face.

20 اما چشمان شریران تار خواهد شد و برای آنها راه فراری نخواهد بود و تنها امیدشان مرگ خواهد بود.

Mais les yeux des impies défailliront; il n’y aura pas de refuge pour eux, et leur espérance deviendra l’abomination de leur âme.