ایوب 11

1 آنگاه صوفر نعماتی پاسخ داد:

Then Zophar, the Naamathite, answered,

2 آیا به این همه سخنان بی‌معنی نباید پاسخ گفت؟ آیا کسی با پرحرفی می‌تواند خود را تبرئه کند؟

"Shouldn't the multitude of words be answered? Should a man full of talk be justified?

3 ای ایوب، آیا فکر می‌کنی ما نمی‌توانیم جواب تو را بدهیم؟ وقتی که خدا را مسخره می‌کنی، آیا کسی نباید تو را شرمنده سازد؟

Should your boastings make men hold their peace? When you mock, shall no man make you ashamed?

4 ادعا می‌کنی که سخنانت درست است و در نظر خدا پاک هستی!

For you say, 'My doctrine is pure. I am clean in your eyes.'

5 ای کاش خدا صحبت می‌کرد و می‌گفت که نظرش دربارهٔ تو چیست.

But oh that God would speak, and open his lips against you,

6 ای کاش اسرار حکمتش را بر تو آشکار می‌کرد، زیرا حکمت او ورای درک انسان است. بدان که خدا کمتر از آنچه که سزاوار بوده‌ای تو را تنبیه کرده است.

that he would show you the secrets of wisdom. For true wisdom has two sides. Know therefore that God exacts of you less than your iniquity deserves.

7 آیا تو می‌توانی اسرار خدای قادر مطلق را درک کنی؟ آیا می‌توانی عمق‌های او را کشف کنی؟

"Can you fathom the mystery of God? Or can you probe the limits of Shaddai?

8 آنها بلندتر از آسمانهاست؛ تو کی هستی؟ و عمیقتر از هاویه؛ تو چه می‌دانی؟ (Sheol h7585)

They are high as heaven. What can you do? They are deeper than Sheol. What can you know? (Sheol h7585)

9 طول آنها از زمین دراز‌تر است، و عرض آنها از دریا وسیع‌تر.

Its measure is longer than the earth, and broader than the sea.

10 وقتی خدا کسی را می‌گیرد و محاکمه می‌کند، کیست که با او مخالفت کند؟

If he passes by, or confines, or convenes a court, then who can oppose him?

11 زیرا او خوب می‌داند چه کسی گناهکار است و از شرارت انسان آگاه می‌باشد.

For he knows false men. He sees iniquity also, even though he doesn't consider it.

12 دانا شدن مرد نادان همانقدر غیرممکن است که خر وحشی انسان بزاید!

An empty-headed man becomes wise when a man is born as a wild donkey's colt.

13 حال دل خود را پاک کن و دستهایت را به سوی خدا برافراز؛

"If you set your heart aright, stretch out your hands toward him.

14 گناهانت را از خود دور کن و از بدی دست بردار؛

If iniquity is in your hand, put it far away. Do not let unrighteousness dwell in your tents.

15 آنگاه چهره‌ات از بی‌گناهی خواهد درخشید و با جرأت و اطمینان زندگی خواهی کرد.

Surely then you shall lift up your face without spot; Yes, you shall be steadfast, and shall not fear:

16 تمام سختیهای خود را فراموش خواهی کرد و از آنها همچون آب رفته یاد خواهی نمود.

for you shall forget your misery. You shall remember it as waters that are passed away.

17 زندگی تو از آفتاب نیمروز درخشانتر خواهد شد و تیرگی زندگیت مانند صبح روشن خواهد گشت.

Life shall be clearer than the noonday. Though there is darkness, it shall be as the morning.

18 در زندگی امید و اطمینان خواهی داشت و خدا به تو آرامش و امنیت خواهد بخشید.

You shall be secure, because there is hope. Yes, you shall search, and shall take your rest in safety.

19 از دشمنان ترسی نخواهی داشت و بسیاری دست نیاز به سوی تو دراز خواهند کرد.

Also you shall lie down, and none shall make you afraid. Yes, many shall court your favor.

20 اما چشمان شریران تار خواهد شد و برای آنها راه فراری نخواهد بود و تنها امیدشان مرگ خواهد بود.

But the eyes of the wicked shall fail. They shall have no way to flee. Their hope shall be the giving up of the spirit."