ایوب 11

1 آنگاه صوفر نعماتی پاسخ داد:

But Zophar the Naamathite, responding, said:

2 آیا به این همه سخنان بی‌معنی نباید پاسخ گفت؟ آیا کسی با پرحرفی می‌تواند خود را تبرئه کند؟

Will he who speaks much, not also listen? Or will a talkative man be justified?

3 ای ایوب، آیا فکر می‌کنی ما نمی‌توانیم جواب تو را بدهیم؟ وقتی که خدا را مسخره می‌کنی، آیا کسی نباید تو را شرمنده سازد؟

Will men be silent only for you? And when you have mocked others, will no one refute you?

4 ادعا می‌کنی که سخنانت درست است و در نظر خدا پاک هستی!

For you said: “My word is pure, and I am clean in your sight.”

5 ای کاش خدا صحبت می‌کرد و می‌گفت که نظرش دربارهٔ تو چیست.

Yet I wish that God would speak with you, and would open his lips to you,

6 ای کاش اسرار حکمتش را بر تو آشکار می‌کرد، زیرا حکمت او ورای درک انسان است. بدان که خدا کمتر از آنچه که سزاوار بوده‌ای تو را تنبیه کرده است.

so that he might reveal to you the secrets of wisdom, and how intricate his law is, and that you would understand how much less he requires of you than your iniquity deserves.

7 آیا تو می‌توانی اسرار خدای قادر مطلق را درک کنی؟ آیا می‌توانی عمق‌های او را کشف کنی؟

By chance, will you comprehend the footsteps of God and reach all the way to the perfection of the Almighty?

8 آنها بلندتر از آسمانهاست؛ تو کی هستی؟ و عمیقتر از هاویه؛ تو چه می‌دانی؟ (Sheol h7585)

He is higher than heaven, and what will you do? He is deeper than hell, but how will you know? (Sheol h7585)

9 طول آنها از زمین دراز‌تر است، و عرض آنها از دریا وسیع‌تر.

His measure is longer than the earth and wider than the sea.

10 وقتی خدا کسی را می‌گیرد و محاکمه می‌کند، کیست که با او مخالفت کند؟

If he overturns all things, or packs them together, who will contradict him?

11 زیرا او خوب می‌داند چه کسی گناهکار است و از شرارت انسان آگاه می‌باشد.

For he knows the vanity of men, and when he sees iniquity, does he not evaluate it?

12 دانا شدن مرد نادان همانقدر غیرممکن است که خر وحشی انسان بزاید!

A vain man is lifted up in arrogance, and he thinks that he is born free like a wild ass’s colt.

13 حال دل خود را پاک کن و دستهایت را به سوی خدا برافراز؛

But you have fortified your heart and extended your hands to him.

14 گناهانت را از خود دور کن و از بدی دست بردار؛

If you would send away from you the iniquity that is in your hand, and not let injustice remain in your tabernacle,

15 آنگاه چهره‌ات از بی‌گناهی خواهد درخشید و با جرأت و اطمینان زندگی خواهی کرد.

then you would be able to lift up your face without blemish, and you would be steadfast and unafraid.

16 تمام سختیهای خود را فراموش خواهی کرد و از آنها همچون آب رفته یاد خواهی نمود.

Misery, likewise, you would forget, or would remember only like waters that have passed by.

17 زندگی تو از آفتاب نیمروز درخشانتر خواهد شد و تیرگی زندگیت مانند صبح روشن خواهد گشت.

And brightness, like that of midday, will rise upon you until evening, and when you would think yourself consumed, you will rise up like the morning star.

18 در زندگی امید و اطمینان خواهی داشت و خدا به تو آرامش و امنیت خواهد بخشید.

And, when hope has been set before you, you will have faith, and, when buried, you will sleep secure.

19 از دشمنان ترسی نخواهی داشت و بسیاری دست نیاز به سوی تو دراز خواهند کرد.

You will rest, and there will be nothing to make you afraid, and many will make requests before your face.

20 اما چشمان شریران تار خواهد شد و برای آنها راه فراری نخواهد بود و تنها امیدشان مرگ خواهد بود.

But the eyes of the impious will fade away, and the path to escape will perish before them, for the abomination of the soul is their hope.