ایوب 11

1 آنگاه صوفر نعماتی پاسخ داد:

Then Sophar the Minaean answered and said,

2 آیا به این همه سخنان بی‌معنی نباید پاسخ گفت؟ آیا کسی با پرحرفی می‌تواند خود را تبرئه کند؟

He that speaks much, should also hear on the other side: or does the fluent speaker think himself to be righteous? blessed [is] the short lived offspring of woman.

3 ای ایوب، آیا فکر می‌کنی ما نمی‌توانیم جواب تو را بدهیم؟ وقتی که خدا را مسخره می‌کنی، آیا کسی نباید تو را شرمنده سازد؟

Be not a speaker of many words; for is there none to answer you?

4 ادعا می‌کنی که سخنانت درست است و در نظر خدا پاک هستی!

For say not, I am pure in my works, and blameless before him.

5 ای کاش خدا صحبت می‌کرد و می‌گفت که نظرش دربارهٔ تو چیست.

But oh that the Lord would speak to you, and open his lips to you!

6 ای کاش اسرار حکمتش را بر تو آشکار می‌کرد، زیرا حکمت او ورای درک انسان است. بدان که خدا کمتر از آنچه که سزاوار بوده‌ای تو را تنبیه کرده است.

Then shall he declare to you the power of wisdom; for it shall be double of that which is with you: and then shall you know, that a just recompence of your sins has come to you from the Lord.

7 آیا تو می‌توانی اسرار خدای قادر مطلق را درک کنی؟ آیا می‌توانی عمق‌های او را کشف کنی؟

Will you find out the traces of the Lord? or have you come to the end [of that] which the Almighty has made?

8 آنها بلندتر از آسمانهاست؛ تو کی هستی؟ و عمیقتر از هاویه؛ تو چه می‌دانی؟ (Sheol h7585)

Heaven [is] high; and what will you do? and there are deeper things than those in hell; what do you know? (Sheol h7585)

9 طول آنها از زمین دراز‌تر است، و عرض آنها از دریا وسیع‌تر.

Or longer than the measure of the earth, or the breadth of the sea.

10 وقتی خدا کسی را می‌گیرد و محاکمه می‌کند، کیست که با او مخالفت کند؟

And if he should overthrow all things, who will say to him, What have you done?

11 زیرا او خوب می‌داند چه کسی گناهکار است و از شرارت انسان آگاه می‌باشد.

For he knows the works of transgressors; and when he sees wickedness, he will not overlook [it].

12 دانا شدن مرد نادان همانقدر غیرممکن است که خر وحشی انسان بزاید!

But man vainly buoys himself up with words; and a mortal born of woman [is] like an ass in the desert.

13 حال دل خود را پاک کن و دستهایت را به سوی خدا برافراز؛

For if you have made your heart pure, and lift up [your] hands towards him;

14 گناهانت را از خود دور کن و از بدی دست بردار؛

if there is any iniquity in your hands, put if far from you, and let not unrighteousness lodge in your habitation.

15 آنگاه چهره‌ات از بی‌گناهی خواهد درخشید و با جرأت و اطمینان زندگی خواهی کرد.

For thus shall your countenance shine again, as pure water; and you shall dive yourself of uncleanness, and shall not fear.

16 تمام سختیهای خود را فراموش خواهی کرد و از آنها همچون آب رفته یاد خواهی نمود.

And you shall forget trouble, as a wave that has passed by; and you shall not be scared.

17 زندگی تو از آفتاب نیمروز درخشانتر خواهد شد و تیرگی زندگیت مانند صبح روشن خواهد گشت.

And your prayer [shall be] as the morning star, and life shall arise to you [as] from the noonday.

18 در زندگی امید و اطمینان خواهی داشت و خدا به تو آرامش و امنیت خواهد بخشید.

And you shall be confident, because you have hope; and peace shall dawn to you from out of anxiety and care.

19 از دشمنان ترسی نخواهی داشت و بسیاری دست نیاز به سوی تو دراز خواهند کرد.

For you shall be at ease, and there shall be no one to fight against you; and many shall charge, and make supplication to you.

20 اما چشمان شریران تار خواهد شد و برای آنها راه فراری نخواهد بود و تنها امیدشان مرگ خواهد بود.

But safety shall fail them; for their hope is destruction, and the eyes of the ungodly shall waste away.