< ارمیا 47 >
این است پیام خداوند به ارمیای نبی دربارۀ فلسطینیان پیش از آنکه سپاه مصر، شهر فلسطینی غزه را تصرف کند. | 1 |
Слово Господне, еже бысть ко Иеремии пророку на иноплеменники, прежде нежели порази фараон Газу.
خداوند میفرماید: «بنگرید! از سوی شمال سیلی میآید، مانند رودی که طغیان کرده باشد! سیل میآید تا سرزمین فلسطینیان و هر چه در آن است، و شهرها و مردمانش را از میان ببرد. مردم و ساکنین آنجا از ترس و وحشت، فریاد خواهند زد و گریه و زاری خواهند نمود، | 2 |
Тако глаголет Господь: се, воды восходят от севера и будут яко поток наводняяй, и потопят землю и исполнение ея, град и живущыя в нем: и возопиют людие и восплачутся вси живущии на земли,
زیرا صدای سم اسبها و خروش ارابهها و چرخهای آن به گوش میرسد! پدران میگریزند، بدون آنکه به فکر فرزندان درماندهٔ خود باشند! | 3 |
от шума устремления его, от оружия ног его и от гремения колесниц его и от звука колес его: не обратишася отцы ко сыном своим, опустивше руце свои,
چون زمان نابودی تمام فلسطینیان و همدستانشان در صور و صیدون فرا رسیده است. من، خداوند، آنانی را که از جزیرهٔ کریت آمدهاند، یعنی فلسطینیها را از بین خواهم برد. | 4 |
в день находящь, еже погубити вся иноплеменники: и разорю Тир и Сидон со всеми прочими помощники их, яко истребит Господь Филистины, останки островов Каппадокийских.
غزه تحقیر شده، موی سرش تراشیده خواهد شد. اَشقِلون با خاک یکسان خواهد شد. ای بازماندگان فلسطینی که در وادی زندگی میکنید، تا به کی عزاداری خواهید کرد؟ | 5 |
Прииде плешь на Газу, отвержен бысть Аскалон и останцы енакимли.
«مردم فریاد برآورده خواهند گفت:”ای شمشیر خداوند، کی آرام خواهی گرفت؟ به غلاف خود برگرد و آرام بگیر و استراحت کن!“ | 6 |
Доколе сещи будеши, о, мечу Божий! Доколе не упокоишися? Вниди в ножны твоя, почий и вознесися.
ولی چطور میتواند آرام گیرد، در حالی که من او را مأمور کردهام تا شهر اشقلون و شهرهای ساحلی را از بین ببرد.» | 7 |
Како упокоится? Понеже Господь заповеда ему на Аскалона и на сущыя при мори, на прочыя востати.