< ارمیا 45 >
در سال چهارم سلطنت یهویاقیم پادشاه (پسر یوشیا، پادشاه یهودا)، باروک تمام سخنان خدا را که به او گفته بودم، بر طوماری نوشت. پس از آن، این پیغام را از جانب خداوند، خدای بنیاسرائیل به او دادم: | 1 |
Ko te kupu i korerotia e Heremaia poropiti ki a Paruku tama a Neria, i tana tuhituhinga i enei kupu ki te pukapuka, na Heremaia i korero, i te wha o nga tau o Iehoiakimi kingi o Hura; i ki ia,
Ko te kupu tenei a Ihowa, a te Atua o Iharaira mou, e Paruku;
«ای باروک تو گفتهای:”وای بر من! خداوند غمها و دردهای مرا افزوده است. از آه و ناله خسته شدهام و یک دم آرام ندارم.“ | 3 |
I mea koe, Aue, toku mate nei hoki! kua tapiritia hoki e Ihowa toku mamae ki te tangi; mauiui noa ahau i toku auetanga, te ai he pariratanga.
ولی ای باروک، خداوند میگوید: بدان که من هر چه ساختهام، منهدم خواهم نمود، و هر چه کاشتهام، ریشهکن خواهم کرد. بله، این کار را با این سرزمین خواهم نمود! | 4 |
Ko tau tenei e ki atu ai ki a ia, Ko te kupu tenei a Ihowa: Nana, ko taku i hanga ai ka wahia iho ano e ahau, a ko taku i whakato ai ka hutia atu ano e ahau; a ko tenei ki te whenua katoa.
پس آیا تو در چنین وضعی، برای خودت چیزهای بزرگ آرزو میکنی؟ این کار را نکن! با این حال، اگرچه بر سر این مردم بلاهای بسیار بیاورم، ولی به پاس زحماتت، هر جا بروی جانت را حفظ خواهم کرد!» | 5 |
A e rapu ana koe i nga mea nunui mau? kaua e rapua; no te mea kei te kawea atu e ahau he kino mo nga kikokiko katoa, e ai ta Ihowa: engari ka hoatu e ahau tou wairua ki a koe hei taonga parakete i nga wahi katoa e haere atu ai koe.