ارمیا 40

1 اسیران اورشلیم و یهودا که به بابِل برده می‌شدند، در راه به رامه رسیدند. من نیز در میان ایشان بودم؛ ولی در آنجا نبوزرادان فرماندهٔ سپاه بابِل زنجیرهای مرا گشود و آزادم کرد.

La parole qui fut adressée à Jérémie de la part de Yahweh, après que Nabuzardan, chef des gardes, l’eut envoyé de Rama, l’ayant fait prendre quand il était lié de chaînes au milieu de tous les captifs de Jérusalem et de Juda qu’on déportait à Babylone.

2 او مرا فرا خواند و گفت: «خداوند، خدای تو گفته بود که این سرزمین را ویران خواهد نمود؛

Le chef des gardes prit Jérémie et lui dit: « Yahweh, ton Dieu, avait annoncé ce malheur contre ce lieu,

3 و اکنون او قول خود را عملی کرده است. تمام این بلایا بدین سبب است که شما نسبت به او گناه کرده‌اید و او را اطاعت ننموده‌اید.

et il l’a fait venir; et Yahweh a fait comme il avait dit; parce que vous avez péché contre Yahweh et que vous n’avez pas obéi à sa voix, cette chose vous est arrivée.

4 حال، من زنجیرهایت را می‌گشایم و آزادت می‌کنم. اگر می‌خواهی با من به بابِل بیایی، ترتیبی می‌دهم که از تو به خوبی مراقبت به عمل آید؛ ولی اگر نمی‌خواهی بیایی، اشکالی ندارد؛ تمام این سرزمین پیش روی توست، به هر جایی که دوست داری، برو.

Et maintenant, voici que je te délie aujourd’hui des chaînes que tu avais aux mains. S’il paraît bon à tes yeux de venir avec moi à Babylone, viens, et j’aurai mes yeux sur toi; mais s’il paraît mauvais à tes yeux de venir avec moi à Babylone, laisse cela. Regarde, tout le pays est devant toi; là où il paraîtra bon et convenable à tes yeux d’aller, vas-y. »

5 اما اگر قصد داری بمانی، نزد جدلیا (پسر اخیقام، نوهٔ شافان)، که پادشاه بابِل او را حاکم یهودا ساخته است، برو و در میان بقیهٔ قوم که جدلیا بر ایشان حکومت می‌کند، بمان. به هر حال، مختار هستی. در هر جا که می‌خواهی، ساکن شو!» سپس مقداری خوراک و پول به من داد و مرا آزاد کرد.

Comme Jérémie tardait à s’en aller: « Retourne, ajouta-t-il, vers Godolias, fils d’Ahicam, fils de Saphan, que le roi de Babylone a établi sur les villes de Juda, et demeure avec lui au milieu du peuple; ou bien va où il te plaira. » Et le chef des gardes lui donna des vivres et des présents, et le congédia.

6 پس به شهر مصفه نزد جدلیا آمدم و در میان بقیهٔ قوم که در یهودا باقی مانده بودند، ساکن شدم.

Et Jérémie se rendit auprès de Godolias à Maspha, et il demeura avec lui au milieu du peuple laissé dans le pays.

7 در این میان، بعضی از سرداران لشکر و سربازانشان هنوز تسلیم بابِلی‌ها نشده بودند و در صحرا به سر می‌بردند. ولی وقتی شنیدند که جدلیا از طرف پادشاه بابِل، سرپرست بازماندگان و فقرای سرزمین شده است،

Lorsque tous les chefs de troupes qui étaient dans la campagne, eux et leurs hommes, eurent appris que le roi de Babylone avait établi Godolias, fils d’Ahicam, gouverneur du pays, et qu’il lui avait confié les hommes, les femmes et les enfants, et ceux des pauvres du pays qui n’étaient pas déportés à Babylone,

8 برای دیدن جدلیا به مصفه آمدند. این افراد عبارت بودند از: اسماعیل (پسر نتنیا)، یوحانان و یوناتان (پسران قاریح)، سرایا (پسر تنحومت)، پسران عیفای (اهل نطوفات)، یزنیا (پسر معکاتی)، و سربازان ایشان.

ils vinrent vers Godolias, à Maspha, savoir: Ismaël, fils de Nathanias, Johanan et Jonathan, fils de Carée, Saraïas, fils de Tanéhumeth, les fils d’Ephoï, de Nétopha, et Jézonias, fils du Maahathien, eux et leurs hommes.

9 جدلیا آنها را مطمئن ساخته، گفت: «اگر تسلیم بابِلی‌ها بشوید، در امن و امان خواهید ماند. همین‌جا بمانید، به پادشاه بابِل خدمت کنید تا همه چیز به خیر و صلاحتان شود.

Godolias, fils d’Ahicam, fils de Saphan, leur dit avec serment, à eux et à leurs hommes: « Ne craignez pas de servir les Chaldéens; demeurez dans le pays, servez le roi de Babylone, et vous vous en trouverez bien.

10 من در مصفه می‌مانم تا به بابِلی‌ها که برای رسیدگی به امور این سرزمین می‌آیند، پاسخگو باشم؛ ولی شما در هر شهری که می‌خواهید، می‌توانید ساکن شوید و زمین را آباد کنید و به جمع‌آوری و ذخیره کردن میوه، شراب و روغن مشغول شوید.»

Pour, moi, voici que je reste à Maspha pour être aux ordres des Chaldéens qui viendront vers vous. Et vous, faites la récolte du vin, des fruits et de l’huile; mettez-les dans vos vases, et habitez vos villes que vous occupez. »

11 یهودیانی نیز که به موآب، عمون، ادوم و آبادی‌های اطراف گریخته بودند، شنیدند که پادشاه بابِل عده‌ای را در یهودا باقی گذاشته، و نیز جدلیا فرماندار سرزمین شده است.

Tous les Judéens qui étaient dans le pays de Moab, chez les fils d’Ammon et dans Edom, et qui apprirent dans tous ces pays-là que le roi de Babylone avait laissé un reste à Juda, et qu’il leur avait donné pour gouverneur Godolias, fils d’Ahicam, fils de Saphan.

12 بنابراین از تمام این سرزمینها به یهودا بازگشتند و در مصفه نزد جدلیا سکونت گزیدند و به کشت و زرع پرداختند و محصول فراوان جمع کردند.

Alors tous les Judéens revinrent de tous les lieux où ils avaient été chassés, et se rendirent au pays de Juda auprès de Godolias, à Maspha; et ils récoltèrent du vin et des fruits en abondance.

13 پس از مدتی، یوحانان (پسر قاریح) و سایر سرداران لشکر که تسلیم بابِلی‌ها نشده بودند، به مصفه آمدند و به جدلیا اطلاع دادند که بعلیس، پادشاه عمونی‌ها، اسماعیل (پسر نتنیا) را مأمور کرده تا او را بکشد. ولی جدلیا گفتهٔ آنها را باور نکرد.

Mais Johanan, fils de Carée, et tous les chefs des troupes qui étaient dans la campagne, vinrent trouver Godolias à Maspha,

14

et lui dirent: « Sais-tu que Baalis, roi des fils d’Ammon, a envoyé Ismaël, fils de Nathanias, pour t’ôter la vie? » Mais Godolias, fils d’Ahicam, ne les crut point.

15 یوحانان در مصفه محرمانه به جدلیا گفت: «اجازه بده که بروم و اسماعیل را بکشم. هیچ‌کس هم از ماجرا باخبر نخواهد شد. چرا بگذاریم او تو را بکشد؟ هیچ فکر کرده‌ای در آن صورت بر سر یهودیانی که به اینجا بازگشته‌اند، چه خواهد آمد؟ همه پراکنده خواهند شد و از بین خواهند رفت.»

Et Johanan, fils de Carée, parla en secret à Godolias à Maspha; en ces termes: « Que j’aille donc tuer Ismaël, fils de Nathanias, sans que personne le sache. Pourquoi t’ôterait-il la vie, et tous les Juifs qui se sont rassemblés vers toi seraient-ils dispersés, et le reste de Juda périrait-il? »

16 ولی جدلیا گفت: «من به تو اجازه نمی‌دهم چنین کاری بکنی؛ آنچه دربارهٔ اسماعیل می‌گویی حقیقت ندارد.»

Godolias, fils d’Ahicam, dit à Johanan, fils de Carée: « Ne fais pas cela; car ce que tu dis au sujet d’Ismaël est faux. »