ارمیا 4
| خداوند می‌فرماید: «ای اسرائیل، اگر نزد من بازگردی و دست از بت‌پرستی برداری و به من وفادار بمانی، | 1 |
Nam laem let nahaeloe, Aw Israel, kai khaeah amlaem ah, tiah Angraeng mah thuih; panuet thok hmuennawk takhoe ving hanah na koeh nahaeloe, kai khae hoi angthui hmah.
| اگر تنها مرا خدای خود بدانی و با انصاف و راستی و درستی زندگی کنی، آنگاه همهٔ قومهای جهان با دیدن تو به سوی من خواهند آمد و از من برکت یافته، به من افتخار خواهند نمود.» | 2 |
Nangmah doeh, Angraeng loe hing, tiah oepthohhaih, lokcaekhaih, toenghaih hoiah lokkamhaih sak han angaih; prae kaminawk doeh anih rang hoiah tahamhoihaih to paek ueloe, anih oephaih rang hoiah lensawkhaih to hnu o tih, tiah Angraeng mah thuih.
| خداوند به اهالی یهودا و اورشلیم چنین می‌فرماید: «زمینِ سختِ دلتان را شخم بزنید، و تخم خوب را در میان خارها نکارید. | 3 |
Judah hoi Israel kaminawk khaeah Angraeng mah hae tiah thuih; nangmacae ih long to atok oh, soekhring thungah antii to haeh o hmah.
| ای مردان یهودا و ساکنان اورشلیم، دلهایتان را برای خداوند ختنه کنید، و گرنه آتش خشم من شما را به سبب تمام گناهانتان خواهد سوزاند و کسی نخواهد توانست آن را خاموش کند. | 4 |
Angraeng khaeah tangyat hin aat oh, nangcae Judah hoi Jerusalem kaminawk, nangcae ih palung tangyat hin to aat oh; to tih ai nahaeloe na sak o ih kasae hmuennawk pongah, palung ka phuihaih hmai baktiah tacawt ueloe, mi mah doeh paduek thai ai ah kangh moeng tih.
| «شیپورها را در تمام سرزمین یهودا به صدا درآورید! با صدای بلند فریاد برآورید و به اهالی یهودا و اورشلیم اعلام کرده، بگویید که به شهرهای امن و حصاردار پناه ببرند! | 5 |
Judah prae thungah taphong oh loe, Jerusalem ah tha hoi hang oh; prae thung boih ah mongkah to ueng oh; maeto ah amhong oh, nawnto amkhueng oh loe, sipae kacak vangpuinawk thungah caeh o si, tiah thui pae oh.
| راه اورشلیم را با علامت مشخص کنید! فرار کنید و درنگ ننمایید! چون من بلا و ویرانی مهلکی از سوی شمال بر شما نازل خواهم کرد. | 6 |
Zion ah caeh han angmathaih kahni to payang oh, loih hanah cawn oh! Anghak o hmah! Kalen parai amrohaih hoi raihaih to aluek bang hoiah kang sin han.
| نابود کنندهٔ قومها مانند شیری از مخفیگاه خود بیرون آمده، به سوی سرزمین شما در حرکت است! شهرهایتان خراب و خالی از سکنه خواهد شد. | 7 |
Kaipui loe a khaw thung hoiah tacawt boeh; prae kaminawk phraekung loe loklam ah angzoh li; anih loe na prae amrosak hanah a ohhaih ahmuen hoiah tacawt boeh; nangcae ih vangpuinawk loe kami om ai ah pong o sut tih boeh.
| پس لباس ماتم بپوشید و گریه و زاری کنید، زیرا شدت خشم خداوند هنوز کاهش نیافته است. | 8 |
To pongah kazii to angzaeng oh, palungnat hoiah qah oh; kanung parai Angraeng palungphuihaih loe aicae khae hoi amlaem ai vop.
| در آن روز، دل پادشاه و بزرگان از ترس فرو ریخته، کاهنان متحیر و انبیا پریشان خواهند شد.» | 9 |
To na niah loe siangpahrang hoi anih ih angraengnawk loe palungboeng o tih; qaimanawk dawnrai o ueloe, tahmaanawk doeh anghmang o sut tih, tiah Angraeng mah thuih.
| (خداوندا، مردم از آنچه تو گفتی فریب خورده‌اند! چون تو به اهالی اورشلیم وعدهٔ آرامش و سلامتی دادی، حال آنکه اکنون شمشیر بر گلوی ایشان قرار گرفته است!) | 10 |
To naah kai mah, Ah, Angraeng Sithaw, kaicae hinghaih nuiah sumsen to phak boeh, toe kamongah na om o tih hmang, tiah na thuih ih lok mah hae kami hoi Jerusalem kaminawk hae na thlaeng boeh, tiah ka naa.
| در آن زمان خداوند از بیابان، بادی سوزان بر ایشان خواهد فرستاد نه بادی ملایم برای زدودن خاشاک خرمن، بلکه طوفانی شدید. به این ترتیب خداوند هلاکت قوم خود را اعلام می‌کند. | 11 |
To naah hae kami hoi Jerusalem kaminawk khaeah, Hmuensang ih takhi kabae loe praezaek bang hoi kai kami canunawk khaeah song tih, toe to takhi loe hawhsak han ih na ai, ciimsak han ih doeh na ai ni;
| 12 |
Kai khae hoi thacak parai takhi to song tih, vaihi nihcae to lok ka caek han boeh.
| نگاه کن! دشمن مانند ابر به سوی ما می‌آید؛ ارابه‌های او همچون گردبادند و اسبانش از عقاب تیزروتر. وای بر ما، چون غارت شده‌ایم! | 13 |
Khenah, anih loe tamai baktiah angzo tih, anih ih hrang lakoknawk loe takhi kamhae baktiah om tih; anih ih hrang loe tahmu pongah doeh rang kue. Khosak a bing o boeh! Aicae loe amro boeh!
| ای اهالی اورشلیم دلهای خود را از شرارت پاک کنید تا نجات یابید! تا به کی می‌خواهید افکار ناپاک را در دلتان نگاه دارید؟ | 14 |
Aw Jerusalem, pahlong thai hanah, kasae poekhaih palungthin to pasae lai ah. Kasae poekhaihnawk to nasetto maw na thungah om vop tih?
| قاصدان از شهر دان تا کوهستان افرایم، همه جا مصیبت شما را اعلام می‌کنند. | 15 |
Dan prae hoiah lok to tacawt moe, Ephraim mae hoiah raihaih tamthang to taphong boeh.
| آنها می‌آیند تا به قومها هشدار دهند و به اورشلیم بگویند که دشمن از سرزمین دور می‌آید و علیه شهرهای یهودا غریو جنگ برمی‌آورد. | 16 |
Prae kaminawk boih khaeah thui oh; khenah, Jerusalem misa haih to thui oh; katoep kaminawk loe prae kangthla hoiah angzoh o moe, Judah vangpuinawk misatukhaih lok to paek o boeh.
| خداوند می‌فرماید: «همان‌گونه که کشاورزان، مزرعه‌ای را احاطه می‌کنند، دشمن هم شهر اورشلیم را محاصره خواهد کرد، زیرا قوم من بر ضد من شورش کرده‌اند. | 17 |
To prae mah Kai hae misa ah suek pongah, laikok toep kaminawk baktiah, nihcae mah Judah to takui o khoep boeh, tiah Angraeng mah thuih.
| ای یهودا، این بلایا نتیجهٔ رفتار و کارهای خود تو است؛ مجازات تو بسیار تلخ است و همچون شمشیری در قلبت فرو رفته است.» | 18 |
Na caehhaih loklam hoi na sak ih hmuennawk pongah ni hae hmuennawk hae na nuiah phak; na zaehaih pongah ni kakhaa parai hae hmuen hae na palung thungah oh.
| دردی طاقت‌فرسا وجودم را فرا گرفته و دلم بی‌تاب شده است! دیگر نمی‌توانم ساکت و آرام بمانم، چون صدای شیپور دشمن و فریاد جنگ در گوشم طنین افکنده است. | 19 |
Aw palung, palung! Palung thungah nat; kai ih palung loe tapok tom boeh pongah, kaom duem thai ai boeh; Aw ka hinghaih, misa pahruekhaih mongkah lok to na thaih boeh.
| خرابی از پی خرابی فرا می‌رسد تا سرزمین ما را به کلی ویران کند. ناگهان، در یک چشم به هم زدن، تمام خیمه‌ها غارت می‌شوند و خانه‌ها به ویرانه تبدیل می‌گردند. | 20 |
Amro boeh, amro boeh, tiah hang o; prae boih amro boeh; kai ih kahni imnawk loe nawnetta thungah amro moe, imkhaan pakaahaih doeh akra ai ah amro boeh.
| این وضع تا به کی طول می‌کشد؟ تا به کی باید خروش جنگ و صدای شیپور جنگ را بشنوم؟ | 21 |
Nasetto maw kahni payanghaih to ka khet moe, mongkah lok ka tahngaih han vop?
| خداوند در جواب می‌فرماید: «تا وقتی که قوم من در حماقتشان بمانند! چون ایشان نمی‌خواهند مرا بشناسند. آنها مثل بچه‌های نادان و احمقند؛ برای بدی کردن بسیار استادند، ولی در خوبی کردن هیچ استعدادی ندارند.» | 22 |
Kai ih kaminawk loe amthu o, kai panoek o ai; palungha ai nawktanawk ah oh o moe, panoekhaih tawn o ai; kahoih ai hmuen to sak panoek o moe, kahoih hmuen sakhaih to panoek o ai.
| به زمین نظر انداختم؛ همه جا ویران بود! به آسمان نگاه کردم؛ آن هم تیره و تار بود! | 23 |
Long to ka khet naah, krang om ai, tidoeh om ai; vannawk doeh aanghaih om ai.
| به کوهها نظر کردم؛ به خود می‌لرزیدند و تپه‌ها از جا کنده می‌شدند. | 24 |
Ka dan naah, maenawk loe tasoeh o moe, maesomnawk doeh ahnuk ahma angthuih o.
| نگاه کردم و دیدم نه آدمی بود و نه پرنده‌ای؛ همه گریخته بودند. | 25 |
Ka dan naah kami to om ai; van ih tavaanawk doeh azawk o boih boeh.
| بوستان، بیابان گردیده و تمام شهرها از حضور خداوند و شدت خشم او خراب شده بودند. | 26 |
Ka dan naah thingthai qumpo hoi kakoi ahmuen loe praezaek ah angcoeng ving moe, vangpuinawk doeh Angraeng hmaa ah amro o boih boeh, kanung parai anih palungphuihaih mah to tiah amrosak boeh.
| خداوند دستور ویرانی سرزمین یهودا را صادر کرده است. با این همه، خداوند می‌فرماید: «این سرزمین به کلی ویران نخواهد شد و گروه کوچکی باقی خواهد ماند. | 27 |
Angraeng mah hae tiah thuih; prae boih pong sut tih, toe amro boih mak ai.
| به سبب فرمانی که بر ضد قومم صادر کرده‌ام، تمام مردم دنیا عزا خواهند گرفت و آسمانها سیاه خواهند شد. ولی من ارادهٔ خود را اعلام کرده‌ام و آن را تغییر نخواهم داد؛ تصمیم خود را گرفته‌ام و از آن برنخواهم گشت.» | 28 |
To pongah long loe palungsae tih; vannawk ranui ah khoving tih; ka thuih ih lok baktih toengah, dawnpakhuem mak ai, sak ka timhaih baktih toengah, ka phrae let mak ai.
| اهالی شهرها از صدای نزدیک شدن سواران و کمانداران فرار خواهند کرد. عده‌ای در بیشه‌ها پنهان خواهند شد و برخی به کوهها خواهند گریخت. شهرها از سکنه خالی شده، مردم از ترس فرار خواهند کرد. | 29 |
Hrang angthueng kaminawk hoi kalii avak kaminawk ih atuen pongah, vangpui boih cawn o tih; lungsong thungah akun o ueloe, lungsong nuiah daw o tih; vangpui to caeh o taak boih tih, mi doeh athung ah om o mak ai.
| ای که غارت شده‌ای چرا دیگر لباس فاخر می‌پوشی و خود را با جواهرات می‌آرایی و به چشمانت سرمه می‌کشی؟ از این تلاش‌ها هیچ سودی نمی‌بری، چون عاشقانت از تو برگشته و قصد جانت را دارند. | 30 |
Nam ro naah timaw na sak han? Khukbuen kamling hoi nam thoek moe, sui hoi nam thoep cadoeh, mikhmai ah tasi angnok moe, nam thoep khing cadoeh, na kranghoihaih loe azom pui ni; na tlangainawk mah patoek ueloe, na hinghaih lak hanah pakrong o tih.
| فریادی به گوشم رسید مانند نالهٔ زنی که برای اولین بار می‌زاید. این آه و نالهٔ قوم من است که زیر پای دشمنان خود، از نفس افتاده و دست التماس دراز کرده است! | 31 |
Nongpata mah nawk tapen naah qah ih lok, ca tapen tangsuek nathuem ih kana ahamhaih lok baktih toengah, Zion canu hanghaih lok to ka thaih; anih loe ban to payangh moe, Kai loe khosak bing boeh! Kami hum kaminawk pongah, tha ka zok sut boeh, tiah a hangh.
