ارمیا 37

1 نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل، به جای یهویاکین (پسر یهویاقیم پادشاه)، صدقیا (پسر یوشیا) را بر تخت پادشاهی یهودا نشاند.

Josiah chapa Zedekiah chu Jehoiakim chapa Coniah khel in, Judahte lengin apangtai. Amahiabbylon lengpa Nebuchadnezzar in apansah ahi.

2 ولی نه صدقیا، نه درباریانش و نه مردمی که در آن مرزوبوم باقی مانده بودند، هیچ‌یک به پیغامهایی که خداوند توسط من به آنها می‌داد، توجهی نمی‌کردند.

Ahinlah, Zedekiah lengpa ahin, ama sohte ahiuvin chule gamsung mite ahiuvin, Pakaiyin Jeremiah mangcha-a thu ahinsei ho chu, ngai nahsah in aneipouve.

3 با وجود این، صدقیای پادشاه، یهوکل (پسر شلمیا) و صفنیای کاهن (پسر معسیا) را نزد من فرستاد تا از من بخواهند که برای قوم دعا کنم.

Ahijeng vang chun, Zedekiah lengpan, Shelemiah chapa Jehucal leh Maaseiah chapa Zephaniah thempupa chu Jeremiah henga asol in, “Keiho din, Pakai i-Pathen’u henga, neitaopih un,” agatisah in ahi.

4 (در آن زمان من هنوز زندانی نشده بودم و به هر جا که می‌خواستم می‌رفتم.)

Hichepet a chun, Jeremiah jong songkul'a kihen loulai ahin, mipi lah’a anop nop in achele avahle nalaiye.

5 وقتی سپاهیان مصر به مرزهای جنوبی یهودا رسیدند تا شهر محاصره شدهٔ اورشلیم را آزاد کنند، سپاهیان بابِل از محاصره دست کشیدند تا با مصری‌ها بجنگند.

Hichun, Pharaoh sepaite Egypt gam’a pat in, Judah gam lhanglam’a ahungdoh uve, tithu, Babylon sepaite, Jerusalem a kon’in akinung tol kittauve.

6 خداوند به من فرمود که

Chujouvin, Pakai thusei Jeremiah heng ahunglhung in.

7 از جانب او به فرستادگان پادشاه چنین بگویم: «پادشاه یهودا شما را به حضور من فرستاده تا از آینده باخبر شود. به او بگویید که سپاهیان مصر که برای کمک به شما آمده‌اند، به مصر عقب‌نشینی خواهند کرد،

Pakai Israel Pathen chun hitin aseiye: Judah lengpa chun, ipi hungsoh ding ham, tithu donga kahenga nahinsol ahi. Ama chu seipeh un, napanpi dinga hungkondoh Pharaoh sepaite chu, amaho chamtah a Egypt gam’a kilekit diu ahitai.

8 و بابِلی‌ها باز خواهند گشت تا به این شهر حمله کنند و آن را بگیرند و به آتش بکشند.

Chuteng Babylon sepaite hung kinungle kitdiu, chule hiche khopihi alah uva meiya agovam diu ahi.

9 خود را فریب ندهید و فکر نکنید بابِلی‌ها دیگر باز نمی‌گردند. آنها به‌یقین باز خواهند گشت!

Pakaiyin hitin aseiye; Nangho leh nangho kilhem lhauvin lang, Babylon mite sepia hochun, eihoa kon’a kitolmang kei ahitauve, tidauvin. Amaho akitolmang pouve.

10 حتی اگر تمام سپاه بابِل را چنان در هم بکوبید که فقط عده‌ای سرباز زخمی در چادرهایشان باقی بمانند، همانها افتان و خیزان بیرون خواهند آمد و شما را شکست خواهند داد و این شهر را به آتش خواهند کشید!»

Ijeh inem itileh, nanghon Babylon sepaite chu apumpiuva najo heldiu hijongle, chule akisukha maha poho bou hing dohdiu hijongle, amaho chu hung kipan untin, hiche khopihi meiya agovam diu ahi, tin seipih in, ati.

11 هنگامی که سپاه بابِل از محاصرهٔ اورشلیم دست کشید تا با سپاه مصر وارد جنگ شود،

Pharaoh sepaite ahungkon uve, ti ajah phat un, Babylon mite sepaiho chun Jerusalem adalhauvin, akitoldoh tauve.

12 من از اورشلیم عازم سرزمین بنیامین شدم تا به ملکی که خریده بودم، سرکشی نمایم.

Chuin Jeremiah injong Jerusalem adalhan, asopite toh gou kihom’a ama chan kilah dingin, Benjamin gamsung ajontai.

13 ولی به محض اینکه به دروازهٔ بنیامین رسیدم، رئیس نگهبانان مرا به اتهام جاسوسی برای بابِلی‌ها دستگیر کرد. (این نگهبان، یرئیا پسر شلمیا، نوهٔ حننیا بود.)

Ahinla, aman Benjaminkelkot phung ajotpa-a achepet in, kelkot ngahpan ama chu aman in; ajah’a, nanghi Babylon mite henga jamlut go nahim, atin ahentai. Hichea kotngah mimanpa chu Hananiah tupa Shelemiah chapa Irijah ahi.

14 من گفتم که هرگز قصد خیانت و جاسوسی نداشته‌ام. ولی یرئیا توجهی نکرد و مرا نزد مقامات شهر برد.

Ahinla Jeremiah in, “Neingohna chu jouthu ahibouve. Keiman hitobang chu kagel hih hel e,” ati. Ahivangin Irijah chun Jeremiah thusei chu angai pihpon, vaipo ho angsunga akailuttai.

15 آنها بر من خشمگین شدند، مرا شلّاق زدند و به سیاهچال زیر زمین خانهٔ یوناتان، کاتب دربار، که آن را به زندان تبدیل کرده بودند، انداختند. من مدت زیادی در آنجا زندانی بودم.

Amahon Jeremiah chu havoh in avouvin, chujouvin lekhasunpa Jonathan insunga chun ahentauve. Jonathan in chu songkul'a asemdoh u ahitai.

16

Chuin Jeremiah chu songkul'a akhum un, hichea chun nikho sotpi aumdentan ahitai.

17 سرانجام صدقیای پادشاه به دنبال من فرستاد و مرا به کاخ سلطنتی آورد و مخفیانه از من پرسید: «آیا به تازگی از طرف خداوند پیغامی داری؟» گفتم: «بلی، دارم! خداوند فرموده که تو تسلیم پادشاه بابِل خواهی شد!»

Chujouvin Zedekiah lengpan, Jeremiah akouvin guhthim in mi asol in, agakou sah in, leng inpia akimupi in ahi. Hichun lengpan ajah’a, “Pakaiya kon’a thu hunglhung um am?” ati. Jeremiah in adonbut in, “Henge aum e. Nangma hi Babylon lengpa khut a kipedoh nahitai,” ati.

18 آنگاه موضوع زندانی شدن خود را پیش کشیدم و از پادشاه پرسیدم: «مگر من چه کرده‌ام که مرا به زندان انداخته‌اید؟ جرمم چیست؟ آیا من نسبت به تو یا به درباریان و یا به این مردم خطایی مرتکب شده‌ام؟

Chuin Jeremiah in lengpa jah’a, “Keiman ipi adihlou kabol am? Ipi nang douna leh nalhachate douna chule mipite douna kabolkhah um am? Ibol a songkul’a neihen jeng ham?

19 آن انبیای شما کجا هستند که پیشگویی می‌کردند پادشاه بابِل به سرزمین ما حمله نخواهد کرد؟

Nahenga, Babylon lengpa sepaiten nangma douna leh hiche gamsung douna gal bl in, hungkon ponte, tia gaothu sei nathemgao ho chu, tua hoiya umgam’u hitam?

20 ای پادشاه، تقاضا می‌کنم مرا به آن سیاهچال بازنگردان، چون بدون شک در آنجا جان خواهم داد.»

Vo kapu lengpa, ngaitem in nakom’a katao ahi. Hiche songkul'a kisem Jonathan in-a khun, neisol kit hih beh in. Ajeh chu kache kitleh kathiden teitei ding, ati.

21 پس صدقیای پادشاه دستور داد مرا به آن سیاهچال باز نگردانند، بلکه مرا در زندان قصر پادشاه نگه دارند و تا وقتی که نان در شهر پیدا می‌شود، هر روز مقداری نان تازه به من بدهند. بدین ترتیب من به زندان قصر پادشاه منتقل شدم.

Hijeh chun, Zedekiah lengpan thu apen, Jeremiah chu songkul'a solkit talouvin, leng inpi ngahpa insunga aumsah tauve. Chule lengpa thupeh bangin, khopi sunga changlhah abei kahsen, niseh in changlhah in avah’un, leng inpi in-ngahpa insunga chun ama jong aumdentai.