ارمیا 22

1 خداوند فرمود که به قصر پادشاه یهودا بروم و به او که بر تخت پادشاهی داوود نشسته و به تمام درباریان و به اهالی اورشلیم، بگویم که خداوند چنین می‌فرماید: «عدل و انصاف را بجا آورید و داد مظلومان را از ظالمان بستانید؛ به غریبان، یتیمان و بیوه‌زنان ظلم نکنید و خون بی‌گناهان را نریزید.

Thus said the LORD: "Go down to the house of the king of Judah, and speak there this word,

2

Say, 'Hear the word of the LORD, king of Judah, who sits on the throne of David, you, and your servants, and your people who enter in by these gates.

3

Thus says the LORD: "Execute justice and righteousness, and deliver him who is robbed out of the hand of the oppressor: and do no wrong, do no violence, to the foreigner, the fatherless, nor the widow; neither shed innocent blood in this place.

4 اگر آنچه می‌گویم انجام دهید، اجازه خواهم داد که همواره پادشاهانی از نسل داوود بر تخت سلطنت تکیه بزنند و با درباریان و همهٔ قوم در سعادت و آسایش، روزگار بگذرانند.

For if you do this thing indeed, then shall there enter in by the gates of this house kings sitting on the throne of David, riding in chariots and on horses, he, and his servants, and his people.

5 ولی اگر این حکم را اطاعت نکنید، به ذات خود قسم که این قصر به ویرانه تبدیل خواهد شد.»

But if you will not hear these words, I swear by myself, says the LORD, that this house shall become a desolation."

6 زیرا خداوند دربارۀ قصر پادشاه یهودا چنین می‌فرماید: «اگرچه تو در نظرم مثل سرزمین حاصلخیز جلعاد و مانند کوههای سرسبز لبنان زیبا می‌باشی، اما تو را ویران و متروک خواهم ساخت تا کسی در تو زندگی نکند؛

For thus says the LORD concerning the house of the king of Judah: "You are Gilead to me, the head of Lebanon. Yet surely I will make you a wilderness, cities which are not inhabited.

7 افرادی ویرانگر را همراه با تبرهایشان خواهم فرستاد تا تمام ستونها و تیرهای چوبی تو را که از بهترین سروهای آزاد تهیه شده‌اند، قطع کنند و در آتش بسوزانند.

I will prepare destroyers against you, everyone with his weapons; and they shall cut down your choice cedars, and cast them into the fire.

8 آنگاه مردم سرزمینهای دیگر وقتی از کنار خرابه‌های این شهر عبور کنند، از یکدیگر خواهند پرسید:”چرا خداوند با این شهر بزرگ چنین کرد؟“

Many nations shall pass by this city, and they shall say every man to his neighbor, 'Why has the LORD done thus to this great city?'

9 در پاسخ خواهند شنید:”چون اهالی اینجا خداوند، خدای خود را فراموش کردند و عهد و پیمانی را که او با ایشان بسته بود، شکستند و بت‌پرست شدند.“»

Then they shall answer, 'Because they forsook the covenant of the LORD their God, and worshiped other gods, and served them.'

10 ای اهالی یهودا، برای یوشیای پادشاه که در جنگ کشته شده، گریه نکنید، بلکه برای پسرش یهوآحاز ماتم بگیرید که به اسیری برده خواهد شد؛ چون او در سرزمینی بیگانه خواهد مرد و دیگر وطنش را نخواهد دید.

Do not weep for the dead, neither bemoan him; but weep bitterly for him who goes away; for he shall return no more, nor see his native country."

11 زیرا خداوند دربارۀ یهوآحاز، پسر یوشیا پادشاه یهودا، که به جای پدرش پادشاه شد و به اسارت رفت، چنین می‌فرماید: «او دیگر به اینجا برنخواهد گشت.

For thus says the LORD touching Shallum the son of Josiah, king of Judah, who reigned instead of Josiah his father, and who went forth out of this place: "He shall not return there any more.

12 او در سرزمینی دوردست خواهد مرد و دیگر هرگز وطنش را نخواهد دید.»

But in the place where they have led him captive, there shall he die, and he shall see this land no more."

13 خداوند می‌فرماید: «وای بر تو ای یهویاقیم پادشاه، که قصر باشکوهت را با بهره‌کشی از مردم می‌سازی؛ از در و دیوار قصرت ظلم و بی‌عدالتی می‌بارد، چون مزد کارگران را نمی‌پردازی.

Woe to him who builds his house by unrighteousness, and his rooms by injustice; who uses his neighbor's service without wages, and doesn't give him his hire;

14 می‌گویی:”قصر باشکوهی می‌سازم که اتاقهای بزرگ و پنجره‌های زیادی داشته باشد؛ سقف آن را با چوب سرو آزاد می‌پوشانم و بر آن رنگ قرمز می‌زنم.“

who says, "I will build me a wide house and spacious rooms," and cuts him out windows; and it is ceiling with cedar, and painted with vermilion.

15 آیا فکر می‌کنی با ساختن کاخهای پرشکوه، سلطنتت پایدار می‌ماند؟ چرا سلطنت پدرت یوشیا آنقدر دوام یافت؟ چون او عادل و با انصاف بود. به همین علّت هم در همهٔ کارهایش کامیاب می‌شد.

Shall you reign, because you strive to excel in cedar? Did not your father eat and drink, and do justice and righteousness? Then it was well with him.

16 او از فقیران و نیازمندان دستگیری می‌کرد، بنابراین همیشه موفق بود. این است معنی شناخت من!

He judged the cause of the poor and needy; then it was well. Wasn't this to know me?' says the LORD.

17 ولی تو فقط به دنبال ارضای حرص و آز خود هستی؛ خون بی‌گناهان را می‌ریزی و بر قوم خود با ظلم و ستم حکومت می‌کنی.

"But your eyes and your heart are not but for your covetousness, and for shedding innocent blood, and for oppression, and for violence, to do it."

18 «بنابراین ای یهویاقیم پادشاه، پسر یوشیا، پس از مرگت هیچ‌کس حتی خانواده‌ات برایت ماتم نخواهند کرد؛ قومت نیز به مرگ تو اهمیتی نخواهند داد؛

Therefore thus says the LORD concerning Jehoiakim the son of Josiah, king of Judah: "they shall not lament for him, saying, 'Alas my brother. or, Alas sister.' They shall not lament for him, saying, 'Alas lord.' or, 'Alas his majesty.'

19 جنازهٔ تو را از اورشلیم کشان‌کشان بیرون برده، مانند لاشهٔ الاغ به گوشه‌ای خواهند افکند!»

He shall be buried with the burial of a donkey, drawn and cast forth beyond the gates of Jerusalem.

20 ای مردم اورشلیم به لبنان بروید و در آنجا گریه کنید؛ در باشان فریاد برآورید؛ بر کوههای موآب ناله سر دهید، چون همهٔ متحدان شما نابود شده‌اند و هیچ‌کس برای کمک به شما باقی نمانده است.

Go up to Lebanon, and cry; and lift up your voice in Bashan, and cry from Abarim; for all your lovers are destroyed.

21 زمانی که در سعادت و خوشبختی به سر می‌بردید، خدا با شما سخن گفت، ولی گوش فرا ندادید؛ شما هرگز نخواستید او را اطاعت نمایید؛ عادت شما همیشه همین بوده است!

I spoke to you in your prosperity; but you said, 'I will not hear.' This has been your way from your youth, that you did not obey my voice.

22 حال وزش باد خشم خدا تمام رهبرانتان را نابود خواهد ساخت؛ همپیمانانتان نیز به اسارت خواهند رفت؛ و سرانجام به سبب شرارتهایتان، شرمسار و سرافکنده خواهید گشت.

The wind shall feed all your shepherds, and your lovers shall go into captivity: surely then you will be ashamed and confounded for all your wickedness.

23 ای کسانی که در کاخهای مزین به چوب سرو لبنان زندگی می‌کنید، به‌زودی دردی جانکاه همچون درد زایمان، شما را فرا خواهد گرفت؛ آنگاه همه برای شما دلسوزی خواهند کرد.

Inhabitant of Lebanon, who makes your nest in the cedars, how greatly you will groan when pangs come on you, the pain as of a woman in travail.

24 خداوند به یهویاکین، پسر یهویاقیم، پادشاه یهودا چنین می‌فرماید: «تو حتی اگر انگشتر خاتم بر دست راستم بودی، تو را از انگشتم بیرون می‌آوردم و به دست کسانی می‌دادم که به خونت تشنه‌اند و تو از ایشان وحشت داری، یعنی به دست نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل و سپاهیان او!

As I live," says the LORD, "though Coniah the son of Jehoiakim king of Judah were the signet on my right hand, yet would I pluck you there;

25

and I will give you into the hand of those who seek your life, and into the hand of them of whom you are afraid, even into the hand of Nebuchadnezzar king of Babylon, and into the hand of the Chaldeans.

26 تو و مادرت را به سرزمینی بیگانه خواهم افکند تا در همان جا بمیرید.

I will cast you out, and your mother who bore you, into another country, where you were not born; and there you will die.

27 شما هرگز به این سرزمین که آرزوی دیدنش را خواهید داشت، باز نخواهید گشت.»

But to the land whereunto their soul longs to return, there shall they not return."

28 خداوندا، آیا این مرد یعنی یهویاکین، مانند ظرف شکسته‌ای شده که کسی به آن نیازی ندارد؟ آیا به همین دلیل است که خود و فرزندانش به سرزمینی بیگانه به اسارت می‌روند؟

Is this man Coniah a despised broken vessel? Is he a vessel in which none delights? Why are they cast out, he and his descendants, and cast into a land that they do not know?

29 ای زمین، ای زمین، ای زمین! کلام خداوند را بشنو.

O earth, earth, earth, hear the word of the LORD.

30 خداوند می‌فرماید: «نام این مرد (یعنی یهویاکین) را جزو افراد بی‌اولاد بنویس، جزو کسانی که هرگز کامیاب نخواهند شد؛ چون هیچ‌یک از فرزندان او بر تخت سلطنت داوود تکیه نخواهد زد و بر یهودا فرمانروایی نخواهد کرد!»

Thus says the LORD, "Write this man down childless, a man who will not succeed in his days; for none of his descendants will succeed in sitting on the throne of David, and ruling in Judah.