ارمیا 21

1 روزی صدقیای پادشاه، دو نفر از درباریان یعنی فشحور (پسر ملکیا) و صفنیای کاهن (پسر معسیا) را نزد من فرستاد تا به من بگویند: «نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل به ما اعلان جنگ داده است! تو از خداوند درخواست کن تا ما را یاری کند؛ شاید بر ما لطف فرماید و مانند گذشته معجزه‌ای کرده، نِبوکَدنِصَّر را وادار به عقب‌نشینی نماید.»

The word that came to Jeremiah from the Lord, when king Zedekiah sent Pashhur, the son of Malchiah, and Zephaniah, the son of Maaseiah, the priest, to him, saying:

2

“Question the Lord on our behalf, for Nebuchadnezzar, the king of Babylon, is fighting against us. Perhaps it may be that the Lord will act toward us according to all his wonders, and he may withdraw from us.”

3 آنگاه من فرستادگان پادشاه را نزد او بازگرداندم تا به وی بگویند که خداوند، خدای اسرائیل چنین می‌فرماید: «من سلاحهای شما را که در جنگ علیه پادشاه بابِل و سپاهش به کار می‌برید بی‌اثر خواهم ساخت و ایشان را که شهر را محاصره کرده‌اند به قلب شهر خواهم آورد.

And Jeremiah said to them: “This is what you shall say to Zedekiah:

4

Thus says the Lord, the God of Israel: Behold, I will turn back the weapons of war that are in your hands, with which you fight against the king of Babylon and the Chaldeans, who besiege you at the surrounding walls. And I will gather these things together in the midst of this city.

5 من خود با تمام قدرت و با نهایت خشم و غضب خود علیه شما خواهم جنگید،

And I myself will make war against you: with an outstretched hand, and with a strong arm, and in fury, and in indignation, and in great wrath.

6 و تمام ساکنان شهر را، از انسان و حیوان، به وبای وحشتناکی مبتلا کرده، خواهم کشت.

And I will strike the inhabitants of this city; men and beasts will die from a great pestilence.

7 سرانجام خود صدقیا، پادشاه یهودا و شما درباریان و همهٔ آنانی را که از وبا و شمشیر و قحطی جان به در برده باشند به دست نِبوکَدنِصَّر، پادشاه بابِل و لشکریانش خواهم سپرد، به دست کسانی که تشنهٔ خونتان هستند تا بدون ترحم و دلسوزی همه را بکشند.»

And afterward, thus says the Lord: I will give Zedekiah, the king of Judah, and his servants, and his people, and those who have been left behind in this city after pestilence and the sword and famine, into the hand of Nebuchadnezzar, the king of Babylon, and into the hand of their enemies, and into the hand of those who seek their lives. And he will strike them with the edge of the sword. And he will not waver, and he will not be lenient, and he will not take pity.

8 سپس خداوند به من فرمود که به مردم چنین بگویم: «اینک دو راه پیش روی شما می‌گذارم، یکی راه زنده ماندن و دیگری راه مرگ!

And to this people, you shall say: Thus says the Lord: Behold, I set before you the way of life and the way of death.

9 یا در اورشلیم بمانید تا در اثر جنگ و قحطی و بیماری هلاک شوید، و یا شهر را ترک کرده، خود را به محاصره کنندگانتان، بابِلی‌ها تسلیم کنید تا زنده بمانید.

Whoever lives in this city will die by the sword, and by famine, and by pestilence. But whoever will have departed and fled away to the Chaldeans, who besiege you, will live, and his life will be to him like a spoil.

10 زیرا من تصمیم دارم این شهر را نابود کنم و به هیچ وجه تصمیمم را تغییر نخواهم داد. پادشاه بابِل این شهر را تسخیر کرده، با آتش آن را از بین خواهد برد.»

For I have set my face against this city for evil, and not for good, says the Lord. It will be given into the hand of the king of Babylon, and he will burn it with fire.

11 خداوند به خاندان پادشاه یهودا که از نسل داوود هستند، چنین می‌فرماید: «به هنگام داوری، همواره با عدل و انصاف قضاوت کنید؛ از مظلوم در مقابل ظالم حمایت کنید؛ در غیر این صورت خشم من به سبب شرارتتان افروخته خواهد شد و کسی نخواهد توانست آن را خاموش کند.

And to the house of the king of Judah, you shall say: Listen to the word of the Lord,

12

O house of David! Thus says the Lord: Judge with judgment from early morning, and rescue anyone who is oppressed by violence from the hand of a false accuser. Otherwise, my indignation may go forth like a fire, and may flare up, and there will be no one who can extinguish it, because of the evil of your intentions.

13 ای مردم اورشلیم، که بر صخره‌ای بلندتر از دشت هموار ساکنید، بدانید که من بر ضد شما هستم و با شما خواهم جنگید. شما با تکبر می‌گویید:”کیست که بتواند به ما حمله کند و شهر ما را به تصرف درآورد؟“

Behold, I am against you, O inhabitants of a valley with firm and level ground, says the Lord. And you say: ‘Who can strike us? And who can enter into our houses?’

14 بنابراین من شما را به سزای گناهانتان خواهم رسانید و در جنگلهایتان چنان آتشی بر پا خواهم نمود که هر چه در اطرافشان باشد، بسوزاند.»

But I will visit against you according to the fruit of your intentions, says the Lord. And I will kindle a fire in its forest. And it shall devour everything around it.”