ارمیا 20

1 فَشحور کاهن، پسر اِمّیر، که رئیس ناظران خانهٔ خداوند بود، شنید که ارمیا چه نبوّتی کرده است.

Jeremiah ni hottelah lawk a dei e hah BAWIPA im e kahrawikung kacuepoung lah kaawm e Immer capa vaihma Pashhur ni a thai.

2 پس به دستور او ارمیای نبی را زدند و او را در کنار دروازهٔ بالایی بنیامین که نزدیک خانهٔ خداوند بود، در کنده قرار دادند.

Hottelah Pashhur ni profet Jeremiah hah a hem teh, BAWIPA im e Benjamin longkha atunglah kaawm e dawkvah, hlong a buet teh a paung.

3 روز بعد، وقتی فشحور ارمیا را آزاد می‌کرد، ارمیا به او گفت: «فشحور، خداوند نام تو را عوض کرده است؛ او نام تو را”ساکن در وحشت“نهاده است.

A tangtho vah Pashhur ni Jeremiah hah a rathap teh Jeremiah ni, BAWIPA ni na min teh Pashhur tet hoeh toe, Magormissabib telah ati toe atipouh.

4 خداوند تو و دوستانت را دچار هراس و وحشت خواهد ساخت. آنها را خواهی دید که با شمشیر دشمن کشته می‌شوند. خداوند اهالی یهودا را به پادشاه بابِل تسلیم خواهد کرد و او این قوم را به بابِل به اسارت خواهد برد و یا خواهد کشت.

Bangkongtetpawiteh, BAWIPA ni hettelah a dei, Khenhaw! nang hoi na huinaw pueng hanelah taki ka tho e lah na coung sak han. A tarannaw hah tahloi hoi a rawp awh vaiteh, na mit hoi na hmu han. Judah tami pueng hah Babilon kut dawk be ka poe han, ahnimouh ni Babilon vah san lah a hrawi awh vaiteh, tahloi hoi a thei awh han.

5 خداوند اجازه خواهد داد که دشمنان، اورشلیم را غارت کنند و تمام ثروت و اشیاء قیمتی شهر و جواهرات سلطنتی یهودا را به بابِل ببرند.

Hothloilah, khopui tawntanae, tawk e lahoi a hmu awh e pueng, aphu kaawm e hno pueng, Judah siangpahrang râwnaw pueng hah a tarannaw kut dawk be ka poe han, ahnimouh ni a lawp awh vaiteh, a man awh han, Babilon vah a hrawi awh han.

6 و تو ای فشحور، با تمام اعضای خانواده‌ات اسیر شده، به بابِل خواهید رفت و در همان جا خواهید مرد و دفن خواهید شد هم تو و هم تمام دوستانت که برای آنها به دروغ پیشگویی می‌کردی که اوضاع خوب و آرام است!»

Nang Pashhur na imthung kaawmnaw pueng hoi san lah be na toung awh han. Babilon vah na cei vaiteh, haw vah na due han. Haw vah nama hoi na huinaw hai laithoe kapâphonaw pueng hoi pakawp lah be na o awh han telah ati.

7 خداوندا، تو به من وعده دادی که کمکم کنی، ولی مرا فریفته‌ای؛ اما من مجبورم کلام تو را به ایشان اعلام نمایم، چون از من نیرومندتری! من مسخرهٔ مردم شده‌ام و صبح تا شب همه به من می‌خندند.

BAWIPA nama ni na pasawt teh, ka tarawi toe. Nang teh kai hlak na tha a sai teh na tâ. Kanî a loum totouh panuilai lah na dei teh panuikhai e lah ka o.

8 وقتی دهان باز می‌کنم تا چیزی بگویم، فریاد از نهادم برمی‌آید که: «خشونت و ویرانی!» آری، این پیامها از جانب خداوند مرا مایۀ رسوایی و تمسخر ساخته است.

Bangkongtetpawiteh, lawk ka dei navah, ka hram teh kâyuekâounnae, pacekpahleknae telah ouk ka hram. BAWIPA e lawk teh kai hanelah hnintangkuem pathoenae hoi panuikhai e lah ao.

9 از طرف دیگر اگر نخواهم کلام تو را اعلام کنم و از جانب تو سخن بگویم، آنگاه کلام تو در دلم مثل آتش، شعله‌ور می‌شود که تا مغز استخوانهایم را می‌سوزاند و نمی‌توانم آرام بگیرم.

Ama teh ka toum mahoeh toe, a min lahoi lawk hai ka dei mahoeh toe, ka ti nakunghai, ka hru thung vah hmaisaan patetlah ka lungthin thung vah ouk ao. Kaawm khai thai hoeh niteh, ka khang thai roeroe hoeh.

10 از هر طرف صدای تهدید آنها را می‌شنوم و بدنم می‌لرزد. حتی دوستانم می‌گویند که از دست من شکایت خواهند کرد. آنها منتظرند که بیفتم، و به یکدیگر می‌گویند: «شاید او خودش را به دام بیندازد؛ آن وقت می‌توانیم از او انتقام بگیریم.»

Bangkongtetpawiteh, na panuikhai e naw hah ka thai. Avoivang hoi takinae ao. Raipot awh sei, raipot awh han, telah ati awh. Ka tâlaw nahanelah meng ka pawm e ka huikonaw ni, na pasawt thai yawkaw han, hottelah hoi tavai teh a lathueng vah pathung thai han telah ati awh.

11 ولی خداوند همچون یک مرد جنگی، نیرومند و توانا، در کنارم ایستاده است؛ پس دشمنانم به زمین خواهند افتاد و بر من چیره نخواهند شد. ایشان شکست خواهند خورد و این رسوایی همیشه بر آنها خواهد ماند.

Hatei, BAWIPA teh athakaawme tami, takikathopounge patetlah kai koe ao. Kai na ka rektapnaw hah a bo awh vaiteh, na tâ awh mahoeh. Kayayeirai hoi ao awh han, a lamcawn mahoeh dawkvah, a yungyoe a min mathoenae teh pahnim e lah awm mahoeh.

12 ای خداوند لشکرهای آسمان که مردم را از روی عدل و انصاف می‌آزمایی و از دلها و افکار ایشان آگاهی، بگذار تا انتقام تو را از ایشان ببینم، چون داد خود را نزد تو آورده‌ام.

Oe! ransahu BAWIPA, tamikalannaw ka tanouk e, lungthin hoi pouknae ka tapuet lah kahmawtkung, ahnimae lathueng vah na pathung e hah na hmu sak. Bangkongtetpawiteh, ka kong teh nama koe ka hruek toe.

13 برای خداوند سرود شکرگزاری خواهم خواند و او را تمجید خواهم کرد، زیرا او مظلومان را از دست ظالمان رهایی می‌دهد.

BAWIPA koevah la sak awh nateh, BAWIPA teh pholen awh. Bangkongtetpawiteh, yonae kasaknaw a kut dawk hoi kabawp a ngai e naw hringnae hah a rungngang pouh.

14 نفرین بر آن روزی که به دنیا آمدم! نفرین بر آن روزی که مادرم مرا زایید!

Ka khenae hnin teh thoebo lah awm seh, anu ni na khenae hni teh yawhawinae lah awm hanh seh.

15 نفرین بر آن کسی که به پدرم مژده داد که او صاحب پسری شده و با این مژده او را شاد ساخت!

Apa koevah, capa na tawn telah lawk a phu teh, a lung kahawi sak e hah thoebo lah awm seh.

16 ای کاش مثل شهرهای قدیم که خداوند بدون ترحم زیر و رویشان کرد، او هم نابود شود و صبح تا شب از صدای جنگ در وحشت باشد،

Ama teh BAWIPA ni pahren laipalah be raphoe e kho patetlah awm seh. Amom lah a pawlawknaw thai e lah awm seh. Kanîthun lah hramnae lawk thai naseh.

17 زیرا به هنگام تولدم مرا نکشت! ای کاش در شکم مادرم می‌مردم و رحم مادرم گور من می‌شد!

Camoim thung vah na thei hoeh dawkvah, na thet pawiteh anu von teh kaie phuen lah awm vaiteh, camoim ni pou na von han ei,

18 من چرا به دنیا آمدم؟ آیا تنها برای اینکه در تمام زندگی شاهد سختی و اندوه باشم و عمر خود را در شرمساری و رسوایی به سر برم؟

Bang kecu dawk maw patang hoi lungmathoe hoi o hanelah kayayeirai dueng hoi ka hring thung a hninnaw hno hanelah camoim dawk hoi ka tâco telah ati.