یعقوب 4

1 علّت جنگ و دعواهای شما چیست؟ آیا علّت آنها، آرزوهای ناپاکی نیست که در درون شما در ستیزند؟

Hei akaꞌ mireresi ma mitofa esa no esa. Huu-patan sa? Naa dadꞌi, huu sia taladꞌa mara hambu atahori rae sangga nemehoꞌot soaꞌ neu ao nara

2 در حسرت چیزی به سر می‌برید که ندارید؛ پس دستتان را به خون آلوده می‌کنید تا آن را به چنگ آورید. در آرزوی چیزهایی هستید که متعلق به دیگران است و شما نمی‌توانید داشته باشید؛ پس به جنگ و دعوا می‌پردازید تا از چنگشان بیرون بکشید. علّت اینکه آنچه می‌خواهید ندارید، این است که آن را از خدا درخواست نمی‌کنید.

Hei misuuꞌ a hambu saa esa, te nda nai dai sa. Boe ma hei rala mara mera, de akaꞌ mireresi, ma mifetu, losa hei nda hia-bii mae misa atahori sa. Hei nda hambu e sa, huu hei nda hule-oꞌe, ma nda moꞌe mia Lamatuaꞌ sa.

3 وقتی هم درخواست می‌کنید، خدا به دعایتان جواب نمی‌دهد، زیرا هدفتان نادرست است؛ شما فقط در پی به دست آوردن چیزهایی هستید که باعث خوشی و لذتتان می‌شود.

Te mae hei hule-oꞌe losa etu fatu hau ra o, hei nda hambu saa fo moꞌeꞌ a sa, huu moꞌe tunggaꞌ a hihii ao-sisi mara.

4 ای مردمان زناکار، آیا متوجه نیستید که دنیادوستی به معنی دشمنی با خداست؟ لذا هر که بخواهد دوست دنیا باشد، به‌یقین دشمن خدا می‌گردد.

Memaꞌ hei atahori nda mana maꞌatataaꞌ sa! hei onaꞌ atahori masaoꞌ ra esa ralan nda naꞌatataaꞌ no esa sa, de hohongge leli. Mete ma hei tunggaꞌ a raefafoꞌ ia hihii-nanaun, na, tao ao mara musu mo Lamatualain. Naa eni ena!

5 تصور می‌کنید که کتب مقدّس بیهوده می‌گوید که روح خدا که خداوند او را در وجود ما ساکن کرده است، آنقدر به ما علاقه دارد که نمی‌تواند تحمل کند که دل ما جای دیگری باشد؟

Naa de, Lamatualain Susura Meumaren suraꞌ nae, “Lamatuaꞌ fee Dula-dalen sia rala tara ena. Ma Dula-daleꞌ hihiin, fo taꞌatataaꞌ takandoo to E. Te huu, Ana horombala.”

6 اما نباید از یاد ببریم که خدا برای ایستادگی در برابر چنین خواسته‌های شریرانه‌ای، فیض بیشتری به ما می‌بخشد. از این رو، کتب مقدّس می‌فرماید: «خدا در برابر متکبران می‌ایستد، اما به فروتنان فیض می‌بخشد.»

Lenaꞌ fai, Lamatualain feꞌe nau fee tamba rala malolen. Naa de, Susura Meumareꞌ a, nae: “Lamatuaꞌ labꞌan atahori mana koaoꞌ ra, te natudꞌu rala malolen neu atahori mana raloe-radꞌae rala nara.”

7 بنابراین، خود را با فروتنی به خدا بسپارید، و در برابر ابلیس ایستادگی کنید تا از شما فرار کند.

Lamatuaꞌ naa, Malangga! Dadꞌi fee ao mara reu E, fo tungga hihiin. Ama afiꞌ tungga nitu ra malangga monaen hihii-nanaun. Labꞌan mihereꞌ e. No taꞌo naa, ana nela hela nggi.

8 به خدا نزدیک شوید، تا او نیز به شما نزدیک شود. دستهای گناه‌آلود خود را بشویید، ای گناهکاران، و دل خود را پاک سازید ای دو دلان و تنها به خدا وفادار بمانید.

Sangga dalaꞌ fo misodꞌa ralaꞌ esa mo Lamatualain. No taꞌo naa, Ana deka no nggi. Weh, mana masodꞌa sia sala kiluꞌ re! Ama musi tao mitetu dꞌala masodꞌa mara. Ma, rala mana banggi-bꞌanggiꞌ re! Ama musi laoꞌ no ndoos mo Lamatuaꞌ, afi dinggoꞌ dii-ona mi fai. Dꞌoo basa ia misodꞌa no nemehoꞌot ma kido-kedꞌeꞌ a. De miloeꞌ leo! Hei bubꞌuluꞌ rala mana banggi-bꞌanggi mara ma sala-kilu mara ena. Malole lenaꞌ fale rala mara ma nggae ei-ei leo.

9 برای اعمال اشتباه خود، اشک بریزید و ماتم کنید، و در عمق وجودتان غمگین و ناراحت باشید؛ به جای خنده، گریه کنید، و به جای شادی، سوگواری نمایید.

10 وقتی خود را در حضور خدا فروتن سازید، آنگاه خدا شما را سربلند خواهد نمود.

Mete ma hei mihine tebꞌe-tebꞌeꞌ mae, memaꞌ hei nda mindaa sia Lamatualain matan sa, dei fo Ana soꞌu nala nggi dadꞌi atahori maloleꞌ sia matan.

11 برادران عزیز، از یکدیگر بدگویی نکنید و ایراد نگیرید و یکدیگر را محکوم ننمایید. زیرا اگر چنین کنید، در واقع از احکام خدا ایراد گرفته و آن را محکوم کرده‌اید. اما وظیفهٔ شما قضاوت دربارهٔ احکام خدا نیست، بلکه اطاعت از آن.

Toronoo nggare! Afiꞌ olaꞌ miꞌimuti-miꞌimu esa no esa nara malolen. Te mete ma hei olaꞌ taꞌo naa, ma fee salaꞌ mikindooꞌ a neu atahori ra, hei milena-langga neu Lamatuaꞌ hohoro-lalanen mana oi, “Musi sue toronom, ona aom boe.” Mete ma hei nda tungga hohoro-lalaneꞌ naa sa, hei soꞌu minanaru ao mara lenaꞌ Lamatuaꞌ hohoro-lalanen.

12 فقط خداست که می‌تواند داوری کند، همان خدایی که شریعت را عطا فرمود. فقط اوست که می‌تواند نجات بخشد یا هلاک کند. پس تو با چه حقّی همسایۀ خود را مورد قضاوت قرار می‌دهی؟

Akaꞌ Lamatuaꞌ mesaꞌ ne, mana tao hohoro-lalaneꞌ naa, naꞌena hak naꞌetuꞌ hita dedꞌean. Ma akaꞌ Eni naꞌena hak fee masodꞌaꞌ neu nggita, do, fee huku-doki mate neu nggita. Hei nda miꞌena hak miꞌetuꞌ atahori dedꞌean sa, do olaꞌ miꞌimuti atahori nara malolen.

13 گوش کنید ای تمام کسانی که می‌گویید: «امروز یا فردا به فلان شهر خواهیم رفت و یک سال در آنجا مانده، تجارت خواهیم کرد و سود کلانی خواهیم برد.»

Taꞌo ia! Hei, musi mihine ena fo afiꞌ olaꞌ mae, “Faiꞌ ia do mbila na, hai mae mi sia kota naa! Hai mae leo sia naa too esa. Hai mae danggan fo hambu bunaꞌ mbei!”

14 شما چه می‌دانید فردا چه پیش خواهد آمد؟ عمر شما مانند مه صبحگاهی است که لحظه‌ای آن را می‌توان دید و لحظه‌ای بعد محو و ناپدید می‌شود!

Ho bubꞌuluꞌ saa soꞌal fai mana nema ia ra? Nda hambu esa nahine masodꞌaꞌ ia nenendin sa. Atahori masodꞌan ona lumeꞌ sou, te aibꞌoiꞌ ma mopo neuꞌ ena.

15 پس، باید بگویید: «اگر خدا بخواهد، زنده خواهیم ماند و چنین و چنان خواهیم کرد.»

Malole lenaꞌ hei olaꞌ mae, “Mete ma Lamatuaꞌ sue, na, hai misodꞌa. Ma mete ma Lamatuaꞌ nau, na, hai tao ia,”

16 در غیر این صورت، شما به تدبیرهای متکبرّانۀ خود افتخار می‌کنید. هر افتخاری از این دست، شریرانه است.

Te mete ma nda olaꞌ taꞌo naa sa, na, hei koa-kaaꞌ a. Naa ona hei liliiꞌ Lamatuaꞌ sia dudꞌuꞌa-afi mara. Naa sala monaeꞌ.

17 پس، این را از یاد نبرید که اگر بدانید چه کاری درست است، اما آن را انجام ندهید، گناه کرده‌اید.

Misinedꞌa malolole! Atahori mana nahine dꞌala matetuꞌ a, te nda tao tungga taꞌo naa sa, naa eni tao sala ena.