یعقوب 4

1 علّت جنگ و دعواهای شما چیست؟ آیا علّت آنها، آرزوهای ناپاکی نیست که در درون شما در ستیزند؟

Qual é a origem das lutas e discussões que vocês têm? O motivo não são as paixões que estão em conflito dentro de vocês?

2 در حسرت چیزی به سر می‌برید که ندارید؛ پس دستتان را به خون آلوده می‌کنید تا آن را به چنگ آورید. در آرزوی چیزهایی هستید که متعلق به دیگران است و شما نمی‌توانید داشته باشید؛ پس به جنگ و دعوا می‌پردازید تا از چنگشان بیرون بکشید. علّت اینکه آنچه می‌خواهید ندارید، این است که آن را از خدا درخواست نمی‌کنید.

Vocês se queimam de desejo, mas não conseguem o que querem. Vocês podem até matar por causa das coisas que desejam, mas não conseguem ter o que estão buscando. Vocês discutem e brigam, mas não alcançam nada, pois não pedem a Deus por isso.

3 وقتی هم درخواست می‌کنید، خدا به دعایتان جواب نمی‌دهد، زیرا هدفتان نادرست است؛ شما فقط در پی به دست آوردن چیزهایی هستید که باعث خوشی و لذتتان می‌شود.

E quando vocês pedem, não recebem nada, pois os seus motivos são errados. Vocês só pedem para usar o que recebem em seus prazeres egoístas.

4 ای مردمان زناکار، آیا متوجه نیستید که دنیادوستی به معنی دشمنی با خداست؟ لذا هر که بخواهد دوست دنیا باشد، به‌یقین دشمن خدا می‌گردد.

Infiéis! Será que não percebem que a amizade com o mundo representa ódio contra Deus? Quem quer ser amigo do mundo se torna inimigo de Deus.

5 تصور می‌کنید که کتب مقدّس بیهوده می‌گوید که روح خدا که خداوند او را در وجود ما ساکن کرده است، آنقدر به ما علاقه دارد که نمی‌تواند تحمل کند که دل ما جای دیگری باشد؟

Vocês acham que essa passagem das Sagradas Ecrituras não significa realmente o que ela diz: que o Espírito que Deus fez habitar em nós anseia por nós com ciúme?

6 اما نباید از یاد ببریم که خدا برای ایستادگی در برابر چنین خواسته‌های شریرانه‌ای، فیض بیشتری به ما می‌بخشد. از این رو، کتب مقدّس می‌فرماید: «خدا در برابر متکبران می‌ایستد، اما به فروتنان فیض می‌بخشد.»

Mas Deus nos deu ainda mais virtudes, como está escrito nas Sagradas Escrituras: “Deus é contra aqueles que são arrogantes, mas é bondoso com os que são humildes.”

7 بنابراین، خود را با فروتنی به خدا بسپارید، و در برابر ابلیس ایستادگی کنید تا از شما فرار کند.

Então, sujeitem-se a Deus, lutem contra o diabo, e ele fugirá de vocês.

8 به خدا نزدیک شوید، تا او نیز به شما نزدیک شود. دستهای گناه‌آلود خود را بشویید، ای گناهکاران، و دل خود را پاک سازید ای دو دلان و تنها به خدا وفادار بمانید.

Aproximem-se de Deus e ele também se aproximará de vocês. Pecadores, lavem suas mãos! E vocês que dividem a sua lealdade entre dois mestres, purifiquem os seus pensamentos.

9 برای اعمال اشتباه خود، اشک بریزید و ماتم کنید، و در عمق وجودتان غمگین و ناراحت باشید؛ به جای خنده، گریه کنید، و به جای شادی، سوگواری نمایید.

Demonstrem arrependimento, gritem e chorem! Troquem o seu riso por choro e a sua alegria por tristeza.

10 وقتی خود را در حضور خدا فروتن سازید، آنگاه خدا شما را سربلند خواهد نمود.

Sejam humildes diante do Senhor e ele os exaltará.

11 برادران عزیز، از یکدیگر بدگویی نکنید و ایراد نگیرید و یکدیگر را محکوم ننمایید. زیرا اگر چنین کنید، در واقع از احکام خدا ایراد گرفته و آن را محکوم کرده‌اید. اما وظیفهٔ شما قضاوت دربارهٔ احکام خدا نیست، بلکه اطاعت از آن.

Irmãos, não falem mal uns dos outros. Quem fala mal de um companheiro na fé e o condena critica e fala mal da própria lei. Se você julga a lei, então, não é alguém que a cumpra e, sim, um juiz.

12 فقط خداست که می‌تواند داوری کند، همان خدایی که شریعت را عطا فرمود. فقط اوست که می‌تواند نجات بخشد یا هلاک کند. پس تو با چه حقّی همسایۀ خود را مورد قضاوت قرار می‌دهی؟

Apenas Deus é quem faz as leis e quem julga. Ele é o único que tem o poder de salvar ou de destruir. Então, quem é você para julgar o seu próximo?

13 گوش کنید ای تمام کسانی که می‌گویید: «امروز یا فردا به فلان شهر خواهیم رفت و یک سال در آنجا مانده، تجارت خواهیم کرد و سود کلانی خواهیم برد.»

Agora, escutem, vocês que dizem: “Seja hoje ou amanhã, iremos para tal e tal cidade e ficaremos um ano fazendo negócios lá e vamos lucrar muito.”

14 شما چه می‌دانید فردا چه پیش خواهد آمد؟ عمر شما مانند مه صبحگاهی است که لحظه‌ای آن را می‌توان دید و لحظه‌ای بعد محو و ناپدید می‌شود!

Vocês não podem prever o amanhã. O que é a sua vida? Não passa de uma névoa, que aparece por um instante, e, depois, se vai.

15 پس، باید بگویید: «اگر خدا بخواهد، زنده خواهیم ماند و چنین و چنان خواهیم کرد.»

Vocês deveriam dizer assim: “Se Deus quiser, nós estaremos vivos e faremos isto ou aquilo.”

16 در غیر این صورت، شما به تدبیرهای متکبرّانۀ خود افتخار می‌کنید. هر افتخاری از این دست، شریرانه است.

Mas, nesse momento, vocês estão sendo orgulhosos e se gabando. Todo esse orgulho é mau.

17 پس، این را از یاد نبرید که اگر بدانید چه کاری درست است، اما آن را انجام ندهید، گناه کرده‌اید.

Pois, vocês estão pecando se sabem fazer o que é certo, mas não o fazem.