یعقوب 3

1 برادران و خواهران عزیزم، شمار کسانی که می‌خواهند معلم شوند، زیاد نباشد، زیرا می‌دانید داوری بر ما که تعلیم می‌دهیم، سختگیرانه‌تر خواهد بود.

My brethren, be not many teachers, knowing that we shall receive the greater condemnation.

2 بدیهی است که ما همگی دچار لغزش بسیار می‌شویم. اما کسی که در سخن گفتن مرتکب لغزش نگردد، او شخص کاملی است و می‌تواند تمام وجودش را تحت تسلط خود نگاه دارد. اگر کسی بتواند بر زبان خود مسلط شود، قادر خواهد بود در سایر موارد نیز بر خود مسلط باشد.

For in many things we all offend. If any one offends not in word, he is a perfect man, able also to bridle the whole body.

3 اسبی بزرگ را با دهنه‌ای کوچک مطیع خود می‌سازیم و او را به هر جا که بخواهیم می‌بریم.

Behold, we put bits into horses mouths that they may obey us, and we turn about their whole body.

4 یک سُکّان کوچک، کشتی بزرگ را به هر سو که خواست ناخدا باشد، هدایت می‌کند حتی اگر بادی شدید بوزد.

Behold also the ships, which are very great, and are driven by violent winds; yet they are turned about by a very small helm, to whatever point the will of him that directs it may determine.

5 زبان نیز در بدن، عضوی کوچک است، اما چه لاف‌ها که نمی‌زند. جرقّه‌ای کوچک می‌تواند جنگل بزرگی را به آتش بکِشَد.

So, also, the tongue is a little member, and boasts great things. Behold, how great a forest does a little fire set in a blaze.

6 زبان نیز همچون آتش است، و دنیایی از ناراستی در میان اندامهای بدن، که سر تا پای آن را آلوده می‌سازد، و کل مسیر زندگی‌مان را به آتش می‌کِشَد، و خودش نیز به آتش دوزخ خواهد سوخت. (Geenna g1067)

And the tongue is a fire, the world of iniquity. So is the tongue placed among our members, defiling the whole body, setting on fire the course of life, and being set on fire by hell. (Geenna g1067)

7 انسان توانسته است هرگونه حیوان وحشی، پرنده، خزنده و جاندار دریایی را رام کند، و بعد از این نیز رام خواهد کرد.

For every kind of beasts and of birds, of creeping things and of things in the sea, is tamed, and has been tamed by man:

8 اما زبان را هیچ انسانی نمی‌تواند رام کند. آن شرارتی است پرتلاطم و آشفته، و آکنده از زهری کشنده.

but the tongue no man can tame; it is an unruly evil; it is full of deadly poison.

9 با زبان خود، خداوند یعنی پدرمان را می‌ستاییم، و با همان نیز انسان‌ها را که شبیه به خدا آفریده شده‌اند، نفرین می‌کنیم.

With it we bless God, even the Father: and with it we curse men, who are made in the likeness of God.

10 از همان دهان، هم برکت جاری می‌شود و هم لعنت. برادران و خواهران عزیزم، نباید چنین باشد.

Out of the same mouth come forth blessing and cursing. These things, my brethren, ought not so to be.

11 آیا امکان دارد از همان چشمه، هم آب شیرین بجوشد و هم آب شور؟

Does a fountain send forth from the same cavern sweet water and bitter?

12 عزیزان من، آیا می‌توان زیتون را از درخت انجیر چید؟ یا انجیر را از تاک؟ چشمۀ آب شور نیز نمی‌تواند آب شیرین پدید آوَرَد.

Can the fig-tree, my brethren, bear olives, or the vine, figs? So no fountain can produce salt water and fresh.

13 آیا در میان شما شخصی حکیم و فهیم هست؟ پس بگذارید دانایی و فهم خود را با شیوۀ زندگی خداپسندانه و با اعمالی برخاسته از فروتنی نشان دهد، فروتنی و تواضعی که ناشی از حکمت و فهم است.

Who is wise and discreet among you? Let him show, by a good behavior, his works, with the meekness of wisdom.

14 اما اگر در زندگی‌تان کینه و حسادت و خودخواهی وجود دارد، بیهوده سنگ عقل و خرد را به سینه نزنید، که این بدترین نوع دروغ می‌باشد؛

But if you have bitter envying and strife in your hearts, glory not, and lie not against the truth.

15 زیرا در آن خرد و حکمتی که خدا می‌بخشد، این گونه صفات ناپسند وجود ندارد، بلکه اینها دنیوی، غیرروحانی و شیطانی هستند.

This wisdom comes not from above, but is earthly, animal, demoniac.

16 در واقع، هر جا که حسادت و جاه‌طلبی وجود دارد، هرج و مرج و هرگونه شرارت دیگر نیز بچشم می‌خورد.

For where envy and strife are, there is commotion, and every evil work.

17 اما حکمتی که از آسمان می‌باشد، در وهلهٔ اول پاک و نجیب است، بعد صلح‌جو، مؤدب و ملایم؛ حاضر به گفتگو با دیگران و پذیرش نظرات ایشان است؛ لبریز از دلسوزی و اعمال نیک بوده، صمیمی، بی‌ریا و بی‌پرده می‌باشد.

But the wisdom that is from above is first pure, then peaceable, gentle, easy to be entreated, full of mercy and good fruits, without partiality, and without hypocrisy.

18 آنانی که صلح‌جو هستند، بذر صلح می‌کارند و عدالت درو می‌کنند.

And those who cultivate peace, sow for themselves a harvest of righteousness in peace.

Job Hears of His Misfortunes