یعقوب 2

1 عزیزان من، چگونه می‌توانید ادعا کنید که از آنِ عیسی مسیح، آن خداوند پرجلال هستید، حال آنکه میان افراد تبعیض قائل می‌شوید؟

Ngoogv ajin vdw, ngonugv Ahtu Jisu Kristo gv yunglit gv Ahtunyi mvngjwngnv gobv ridula nonuno vdwloka nyi vdwgv aolo gvvnambunam am kaala vbv angusibv riyoka.

2 فرض کنید شخصی به کلیسای شما بیاید که لباس گرانبها بر تن و انگشترهای طلایی بر انگشتانش دارد؛ و در همان لحظه، شخصی فقیر با لباسهای کثیف نیز وارد شود؛

Nyitv nyi go ain lakchap gvvnv okv alvnv vji koonv go, okv heema nyi vji jeinjipen koonv go doopam lo aabolo

3 و شما به آن ثروتمند توجه بیشتری نشان دهید و بهترین جا را به او تعارف کنید، اما به آن فقیر بگویید: «برو آنجا بایست یا اگر می‌خواهی، روی زمین بنشین!»

um nonuno oogv vji alvbv koonv um alvyasin bv mvngdv la, ninyia mindu, “alvychoknv dotum so dootoka vdu,” vbvritola heemanv nyi am mindu, “alo daktoka vdu, vmalo nyopia sika ngoogv lvpa kampwk lo dootung tvka vdubolo,”

4 آیا این نشان نمی‌دهد که شما ارزش اشخاص را از روی دار و ندارشان می‌سنجید؟ آیا با انگیزه‌های نادرست قضاوت نکرده‌اید؟

vbvrikunamv nonugv aralo atubongv akiumariam la rigak palindu okv alvmabv mvngnam lo jwngladala riduku.

5 برادران و خواهران عزیز، به من گوش دهید: خدا مردم فقیر را برگزیده تا در ایمان ثروتمند باشند و از ملکوت خدا برخوردار گردند، ملکوتی که خدا به دوستداران خود وعده داده است.

Ngoogv aya minsunam ajin vdwv, tvvgap sitoka! nyiamooku soogv heema nyi vdwa, mvngjwng lo nyitv dubv okv oogv yvvdw ninyia pakdudw karv lo doopa dubv hv milvpvvla rikunam um paamu dukubv vla Pwknvyarnv darpv kunv.

6 با این حال، شما فقیر را حقیر می‌شمارید. آیا فراموش کرده‌اید که همین ثروتمندان هستند که حقتان را پایمال می‌کنند و بعد شما را به دادگاه نیز می‌کشانند؟

Vbvritola nonuno heema nga mvngdv madu! yvvdw nonua heema vdwa minjapminrap jinv okv nonua jwnkadaka jinv gv kaagialo svvlin kujinv? nyitv vdwv!

7 اغلب همین افراد هستند که به عیسی مسیح کفر می‌گویند، یعنی همان کسی را که نام شریفش بر شما قرار دارد.

Vv bunu laka oogv nonua alvnv amin jinam am alvmabv minjinv ngv.

8 چه خوب می‌شد که همواره این حکم شاهانه را که در کتب مقدّس آمده، اطاعت می‌کردید که می‌فرماید: «همسایه‌ات را همچون جان خویش دوست بدار.»

Nonu Karv gv Pvbv am tvvdu bolo vv nonu alvnv kudungkua nga ridungdu, oogv Darwknv kitap lo kaapanam aingbv, “nonugv aw am paksunam aingbv namrwksuku aka paktoka.”

9 اما وقتی تبعیض قائل می‌شوید، این حکم شریعت را زیر پا می‌گذارید و به این ترتیب، مرتکب گناه می‌شوید.

Vbvritola nonuno nyi gv aolo gvvnambuknam am kaala ridubolo, nonuno rimur lo rigak paklwkdu, okv Pvbv ngv nonua pvbv mvkmvrwk yanv ako bv miyakaya la riduku.

10 کسی که همهٔ احکام خدا را مو به مو اجرا کند، ولی در یک امر کوچک مرتکب اشتباه شود، به اندازهٔ کسی مقصر است که همهٔ احکام خدا را زیر پا گذاشته است.

Yvvdw Gamkinam akin gonyi mvkmvrwk jipvdw vv Gamkinam mvnwng nga mvkmvrwk yanv gobv ridunv.

11 زیرا همان خدایی که فرمود: «زنا نکن»، این را نیز گفت که «قتل نکن». پس اگر زنا نکنید، اما مرتکب قتل شوید، به هر حال از حکم خدا سرپیچی کرده‌اید و در برابر او مقصر می‌باشید.

Hogv minv akinnv minto, “yojuk nvgobv rimabvka,” vbvka mindvto, “nonuno gwngrw gwkyoka.” Nonuno yojuk nvgobv rima jvka, gwngrw gwknv gobv ribolo vvka Pvbv mvyak nvgobv rire.

12 پس همچون کسانی سخن بگویید و عمل نمایید که بر آنها بر اساس احکامی آزادی‌بخش داوری خواهد شد.

Nyi vdwgv oogv pvbv lokv ngonua anyutaku bv taalin dukubv jwngkadaka la rinam aingbv mintoka okv ritoka.

13 زیرا بر کسی که در این دنیا رحم نکرده است، رحم نخواهد شد؛ اما اگر نسبت به مردم، رحیم بوده باشید، آنگاه رحمت الهی بر داوری او چیره خواهد شد.

Holvgabv yvvdw ayanam kaamabv vdwlo hv nyi am jwngkadaka la ridudw um Pwknvyarnv aya ngam kaatam la rimare; vbvritola aya ngv anyungjenga jwngkadaka nga rigum yadunv.

14 عزیزان من، انسان را چه سود که بگوید: «من ایمان دارم»، اما این ایمان را با اعمالش نشان ندهد؟ آیا چنین ایمانی می‌تواند باعث رستگاری او گردد؟

Ngoogv ajin vdw, nonu nyigonv mindu nonu gvlo mvngjwng dunv vla mintola gwngnamsingnam go nonu gvlo kaatam mabolo vv alvnam vri? Hoogv mvngjwng namv ninyia ringla redw?

15 اگر برادر یا خواهری داشته باشید که محتاج خوراک و پوشاک باشد،

Achiboru gonv majvka anyibormv gonv vji kosv go koopa manv okv dvnamtvngnam dvsvgo kaama nvgo dobolo.

16 و به او بگویید: «برو به سلامت! خوب بخور و خودت را گرم نگه دار»، اما خوراک و پوشاک به او ندهید، چه فایده‌ای دارد؟

Nonuno bunua mvdurridur matola vbv mire, “Pwknvyarnv nonua boktalwkji laka! aw am hagurusuk bv dooladakla ka okv alvbv dvlatwnglaka!”—vla vbv mimbolo vv alv nvngvdw?

17 پس ملاحظه می‌کنید ایمانی که منجر به اعمال خیر نگردد، و با کارهای نیک همراه نباشد، اصلاً ایمان نیست، بلکه یک ادعای پوچ و توخالی است.

Vkvlvgabv mvngjwng mvngchikla: vv rimwng bolo, rinamgwngnam go dootak mabolo, vbvrikunamv sinamv.

18 این ایراد، بجا خواهد بود اگر کسی بگوید: «شما می‌گویید آنچه مهم است، فقط ایمان است و بس! اما من می‌گویم که اعمال نیک نیز مهم است. زیرا شما بدون اعمال نیک نمی‌توانید ثابت کنید که ایمان دارید. اما همه می‌توانند از روی اعمال و رفتار من، ببینند که من ایمان دارم.»

Vbvritola nyigonv mire, “akonv mvngjwngla rinamv doodu, akonv gwngtamritam la rinamv doodu vnam sum” ngoogv mirwkdunv si, “gwngtamritam madula mvngjwng mvngchiknv yvvdw doodunv ngam kaatam laka. Ngo gvbv ngoogv mvngjwng sinama nonua ngo gwngtamritam nam lokv kaatamre.”

19 ممکن است کسی بگوید: «من ایمان دارم که خدا یکی است!» این خوب است! ولی چنین شخصی باید به خاطر داشته باشد که دیوها نیز به این ایمان دارند، چنان ایمانی که از ترس به خود می‌لرزند!

Pwknvyarnv akin mvngchikgo doodunv vla nonuno mvngjwng dunvre? Alvdo! uyuvram vka mvngjwng dunv—okv busu dula hvkdwnsekyakdu.

20 ای نادان! آیا نمی‌خواهی درک کنی که ایمان بدون انجام اراده خدا، بی‌فایده و بی‌ثمر است؟ بله، ایمانی که اعمال خیر به بار نیاورد، ایمان واقعی نیست.

Nonu nyiposoyo vdwv! Gwngtamritam namgo kaama tvla mvngjwng namv anyung kaama vla kaatam nwngdu nvre?

21 مگر به یاد ندارید که جدمان ابراهیم نیز به سبب اعمال خود مقبول خدا شد؟ چون او حاضر شد پسر خود اسحاق را برای خدا قربانی کند.

Ngonugv abuapa Abraham oguaingbv Pwknvyarnv gvlo tarwkbak bv doopvnv? Vv ninyigv kuunyilo akina Isaaknyi hv vdwlo Pwknvyarnv gvlo erinpeelwk jidubv yugwngmvrwng hoka jilwkla gwngtamritam nam lokv tarwkbaknam am paatoku.

22 پس می‌بینید که ایمان او به خدا باعث شد که او از خدا کاملاً اطاعت کند؛ در واقع، ایمان او با اعمال و رفتارش کامل گردید.

Nonu kaachin sila nyomare ai? Ninyigv mvngjwng vla okv ninyigv gwngtamritam namv lvkingobv karingsiching bv ridu; Ninyigv gwngnamrinam lokv ninyigv mvngjwng am rvbwngchwng modu.

23 بدین‌سان، آنچه که در کتب مقدّس آمده جامۀ عمل پوشید که می‌فرماید: «ابراهیم به خدا ایمان آورد و این برای او عدالت شمرده شد»، و حتی دوست خدا نامیده شد.

Okv darwknv kitap gv vbvching minamv jvjvtoku, um minto, “Abraham Pwknvyarnvnyi mvngjwng rungto, okv vkvgv mvngjwng nam lvgabv Pwknvyarnv ninyia darwkchonjor nvgobv laarwk sitoku.” Okv vkvlvgabv Abrahamnyi Pwknvyarnv gv ajin gobv vdu kunv.

24 پس می‌بینید که انسان علاوه بر ایمان، به‌وسیلۀ اعمال خود نیز رستگار می‌گردد.

Vbvrikunamv, nonuno kaatoka, ngonugv vbv gwngnamrinam lokv um ngonu Pwknvyarnv gvlo tarwkbak bv dooladakla dunv, okv ngonugv mvngjwng mvngchiknam lokvma.

25 راحابِ فاحشه نیز نمونهٔ دیگری است برای این موضوع. او در اثر اعمال خود رستگار شد، زیرا مأموران قوم خدا را پناه داد و بعد، ایشان را از راه دیگر به سلامت روانه نمود.

Yolaplapnv Rahap ka vbvching rito. Ninyigv gwngnamrinam lokv Pwknvyarnv gv tarwkbak dubv ritoku, ogulvgavbolo Israel nyimakmakru vdwa laarwk sila okv bunua mvdurridur gvdula lamtv kvvbi gulo kidu kubv kaatam jito.

26 خلاصه، همان‌طور که بدن بدون روح، مرده است، ایمانی هم که اعمال نیک به بار نیاورد، مرده است.

Holvgabv, adwnamar lo yalu kaama bolo sinam bv ridukunv oogv aingbv, mvngjwng namv ka gwngnamrinam go kaamabolo sinam bv riduku.

Joshua Spares Rahab