اشعیا 63

1 این کیست که از بصرهٔ ادوم می‌آید؟ این کیست که در لباسی باشکوه و سرخ رنگ، با قدرت و اقتدار گام بر زمین می‌نهد؟ «این منم، خداوند، که نجاتتان را اعلام می‌کنم! این منم که قدرت دارم نجات دهم.»

Edom ram, Bozrah kho hoi a tho teh, hni ka paling e kâkhu laihoi ka tho e hah apimaw. Ka sungren e hni, a thaonae bawilennae lahoi ka tho e teh apine. Kai teh lannae lahoi lawk ka dei niteh, rungngang hanelah athakaawme doeh.

2 چرا لباس او اینچنین سرخ است؟ مگر او در چرخشت، انگور زیر پای خود فشرده است؟

Bangkongmaw na kâkhu e hni hah a paling teh na hni teh misur katinnae koe tami ni a kho e hoi a kâvan.

3 خداوند پاسخ می‌دهد: «بله، من به تنهایی انگور را در چرخشت، زیر پا فشردم. کسی نبود به من کمک کند. در غضب خود، دشمنانم را مانند انگور زیر پا له کردم. خون آنان بر لباسم پاشید و تمام لباسم را آلوده کرد.

Misur paw hah kai kama dueng doeh katin toe. Tami moikapap e thung hoi kai koe buet touh hai awm awh hoeh. Bangkongtetpawiteh, lungkhuek laihoi katin toe. Lungkhuek lahoi ka coungroe teh, ahnimae a thi ni kaie hni dawk a tâcawn sin teh kaie hninaw hah kakhin sak toe.

4 وقتش رسیده بود که انتقام قوم خود را بگیرم و ایشان را از چنگ دشمنان نجات دهم.

Moipathungnae hnin teh ka lung dawk ao. Ahnimanaw ka ratangnae kum ni a pha toe.

5 نگاه کردم ببینم کسی به کمک من می‌آید، اما با کمال تعجب دیدم کسی نبود. پس، خشم من مرا یاری کرد و من به تنهایی پیروز شدم.

Ka khet navah kabawmkung apihai awm hoeh. Hmoung ka ti nahai kapathawkung apihai awm hoeh. Hatdawkvah, kamae kut ni kama hanelah rungngangnae a sak toe. Ka lungkhueknae ni kai heh na man toe.

6 با خشم خود قومها را زار و ناتوان کرده، آنها را پایمال نمودم و خونشان را به زمین ریختم.»

Taminaw ka lungkhueknae lahoi ka coungroe toe. Ka lungkhueknae lahoi puenghoi ka kanawi toe. Ahnimae thi teh talai dawk ka rabawk toe.

7 از لطف و مهربانی خداوند سخن خواهم گفت و به سبب تمام کارهایی که برای ما کرده است او را ستایش خواهم کرد. او با محبت و رحمت بی‌حد خویش قوم اسرائیل را مورد لطف خود قرار داد.

Pahren lungmanae patetlah BAWIPA ni lung na patawnae pueng thoseh, Isarelnaw koe a sak pouh e a lungmanae hai thoseh, BAWIPA e a lungmanae hoi, BAWIPA pahrennae teh ka pholen han.

8 خداوند فرمود: «بنی‌اسرائیل قوم من هستند و به من خیانت نخواهند کرد.» او نجا‌ت‌دهندۀ ایشان شد

Hatdawkvah, BAWIPA ni a dei e teh, ahnimouh teh ka tami katang doeh. Laithoe ka dei hoeh e camo lah ao. Hatdawkvah, ahnimae rungngangkung lah ka o.

9 و در تمامی رنجهای ایشان، او نیز رنج کشید، و فرشتۀ حضور وی ایشان را نجات داد. در محبت و رحمت خود ایشان را رهانید. سالهای سال ایشان را بلند کرد و حمل نمود.

Kângairunae dawkvah, a hmalah kaawm e kalvantami ni, ahnimanaw a rungngang teh a lungpatawnae lahoi a ratang. Ayan e tueng pueng dawk hai ahnimouh hah a po teh a hrawi awh.

10 اما ایشان نافرمانی کرده، روح قدوس او را محزون ساختند. پس، او نیز دشمن ایشان شد و با آنان جنگید.

Hatei taran a thaw awh teh, Kathoung Muitha hah a lungmathoe sak awh. Hatdawkvah ahnimanaw hah a taran teh a tuk.

11 آنگاه ایشان گذشته را به یاد آوردند که چگونه موسی قوم خود را از مصر بیرون آورد. پس، فریاد برآورده گفتند: «کجاست آن کسی که بنی‌اسرائیل را به رهبری موسی از میان دریا عبور داد؟ کجاست آن خدایی که روح قدوس خود را به میان قومش فرستاد؟

Hat toteh, ayan e Mosi hoi a taminaw hah pahnim awh hoeh, hateh hettelah ati awh, ' talî thung hoi a tuhu kakhoumkungnaw hoi rei ka tâcawkhaikung Cathut te nâne ao. Kathoung Muitha ahnimanaw koe kapoekung nâne ao.

12 کجاست او که وقتی موسی دست خود را بلند کرد، با قدرت عظیم خود دریا را در برابر قوم اسرائیل شکافت و با این کار خود شهرت جاودانی پیدا کرد؟

Ka bawilen poung e, Mosi e aranglae kut hoi kahrawikung te nâne ao. Ama hanelah a yungyoe min a kâsai nahanelah ahnimae hmalah tui kâbawng sakkung te nâne ao.

13 چه کسی ایشان را در اعماق دریا رهبری کرد؟ آنان مانند اسبانی اصیل که در بیابان می‌دوند، هرگز نلغزیدند.

Ayawn dawk marang yawng sak e patetlah kangangkung awm laipalah, ka dungpoung e tui dawk hoi ahnimanaw kahrawikung te nâne ao.

14 آنان مانند گله‌ای بودند که آرام در دره می‌چرند، زیرا روح خداوند به ایشان آرامش داده بود. «بله، تو قوم خود را رهبری کردی، و نام تو برای این کار شهرت یافت.»

Ayawn dawk saringnaw ka cet e patetlah BAWIPA e Muitha ni a kangdue sak teh, hottelah a min sungren sak nahanelah namae na taminaw hah na hrawi toe ati awh.

15 ای خداوند از آسمان به ما نگاه کن و از جایگاه باشکوه و مقدّست به ما نظر انداز. کجاست آن محبتی که در حق ما نشان می‌دادی؟ کجاست قدرت و رحمت و دلسوزی تو؟

Kalvan hoi khen cathuk haw. Nange thoungnae hoi na bawilennae hoi na onae hmuen koehoi khenhaw! Na thaonae hnosakenaw hoi na lungthahmeinae nâne ao. Na lungthin hoi na dounnae hoi na pahrennae teh yout koe a roum toung boma.

16 تو پدر ما هستی! حتی اگر ابراهیم و یعقوب نیز ما را فراموش کنند، تو ای یهوه، از ازل تا ابد پدر و نجا‌ت‌دهندۀ ما خواهی بود.

Abraham ni kaimanaw na panuek awh hoeh. Isarelnaw hah na coe hoeh nakunghai, atangcalah, kaimae na pa lah nang teh na o. Ayan hoi kamtawng teh, kaimanaw na ka ratang e Jehovah nama doeh.

17 خداوندا، چرا گذاشتی از راههای تو منحرف شویم؟ چرا دلهایی سخت به ما دادی تا از تو نترسیم؟ به خاطر بندگانت بازگرد! به خاطر قومت بازگرد!

Oe, BAWIPA, bangkongmaw na lamthung dawk hoi kaimanaw hah lam na phen sak vaiteh nang takihoehnae lungthin hoi na pata sak han vaw. Na san, râw kacoekungnaw kecu dawk bout ban haw.

18 ما، قوم مقدّس تو، مدت زمانی کوتاه مکان مقدّس تو را در تصرف خود داشتیم، اما اینک دشمنان ما آن را ویران کرده‌اند.

Na tamikathoungnaw ni tueng kaduemca dueng a coe awh teh, na katarankungnaw ni na hmuen kathoung hah koung ka rawk lah rep a coungroe awh.

19 ای خداوند، چرا با ما طوری رفتار می‌کنی که گویا هرگز قوم تو نبوده‌ایم و تو نیز هرگز رهبر ما نبوده‌ای؟

Na uk boihoeh e hoi na min ka phawt boihoeh e ayan e tami patetlah doeh ka o awh toe.