< اشعیا 59 >

ای مردم فکر نکنید که خداوند ضعیف شده و دیگر نمی‌تواند شما را نجات دهد. گوش او سنگین نیست؛ او دعاهای شما را می‌شنود. 1
— Қараңлар, Пәрвәрдигарниң қоли қутқузалмиғидәк күчсиз болуп қалған әмәс; Яки Униң қулиқи аңлимиғидәк еғир болуп қалған әмәс;
اما گناهان شما باعث شده او با شما قطع رابطه کند و دعاهای شما را جواب ندهد. 2
Бирақ силәрниң қәбиһлигиңлар силәрни Худайиңлардин жирақлаштурди, Гунайиңлар Униң йүзини силәрдин қачуруп Униңға тилигиңларни аңлатқузмиди.
دستهای شما به خون آلوده است و انگشتهایتان به گناه. لبهای شما سخنان دروغ می‌گوید و از زبانتان حرفهای زشت شنیده می‌شود. 3
Чүнки қоллириңлар қан билән, Бармақлириңлар қәбиһлик билән миләнгән, Ләвлириңлар ялған гәп ейтқан, Тилиңлар калдирлап қеришип сөзлигән;
کسی در دادگاه عدالت را اجرا نمی‌کند و مردم با دروغهای خود رأی دادگاه را به نفع خود تغییر می‌دهند. به شرارت آبستن می‌شوند و گناه می‌زایند. 4
Һәққанийлиқ тәрәптә сөзлигүчи йоқтур, Һәқиқәт тәрәптә туридиған һөкүм сориғучи йоқтур; Улар йоқ бир нәрсигә тайинип, алдамчилиқ қилмақта, Уларниң қосиғидикиси зияндаш, Уларниң туғуватқини қәбиһлик;
نقشهٔ شومشان مانند تخم افعی است که وقتی شکسته می‌شود افعی از آن بیرون می‌آید و مردم را به هلاکت می‌رساند! اما نقشه‌هایشان عملی نخواهند شد و هیچ فایده‌ای به ایشان نخواهند رسانید. آنها مانند لباسی هستند که از تار عنکبوت بافته شده باشند. 5
Улар чар иланниң тухумлирини төрәлдүриду, Өмчүкниң торини торлайду, Ким униң тухумлирини йесә өлиду; Улардин бири чеқилса зәһәрлик илан чиқиду.
6
Уларниң торлири кийим болалмайду; Өзлири ишлигәнлири билән өзлирини япалмайду; Ишлигәнлири болса қәбиһ ишлардур; Уларниң қолида зораванлиқ туриду;
پاهایشان برای شرارت می‌دوند و برای ریختن خون بی‌گناهان می‌شتابند! هر جا می‌روند ویرانی و خرابی برجای می‌گذارند. 7
Қәдәмлири яманлиқ тәрәпкә жүгүриду, Гунасиз қанни төкүшкә алдирайду, Уларниң ойлири қәбиһлик тоғрисидики ойлардур; Барғанла йәрдә вәйранчилиқ вә һалакәт тепилиду.
آنها عاری از صلح و آرامش‌اند. تمام کارهایشان از روی بی‌انصافی است. راههایشان کج هستند، و هر که در آنها قدم بگذارد از آسایش برخوردار نخواهد شد. 8
Течлиқ-арамлиқ йолини улар һеч тонумайду; Жүрүшлиридә һеч һәқиқәт-адаләт йоқтур; Улар йоллирини әгир-тоқай қиливалди; Ким буларда маңған болса тинич-арамлиқни көрмәйду.
مردم می‌گویند: «الان فهمیدیم چرا خدا ما را از دست دشمنانمان نجات نمی‌دهد و چرا هنگامی که در انتظار نور بودیم، تاریکی به سراغمان آمد! 9
— Шуңа һәқиқәт-адаләт биздин жирақ туриду; Һәққанийлиқ йетип бизни чүмкигән әмәс; Нурни күтимиз, бирақ йәнила қараңғулуқ! Бирла ғил-пал парлиған йоруқлуқниму күтимиз, Йәнила зулмәттә маңимиз.
مانند اشخاص نابینا، کورمال کورمال راه می‌رویم و در روز روشن جایی را نمی‌بینیم و به زمین می‌افتیم؛ گویی در دنیای مردگان زندگی می‌کنیم! 10
Қариғулардәк биз тамни силаштуруп издәймиз, Көзсиз болғандәк силаштуримиз; Гугумда турғандәк чүштиму путлишип кетимиз, Чәт яқиларда өлүкләрдәк жүримиз.
همهٔ ما همچون خرسهای گرسنه خرناس می‌کشیم و مانند فاخته‌ها می‌نالیم. به خداوند روی می‌آوریم تا ما را نجات دهد، اما بی‌فایده است؛ زیرا او از ما روگردان شده است. 11
Ейиқлардәк нәрә тартимиз, Пахтәкләрдәк қаттиқ аһ уримиз; Биз һөкүм-һәқиқәтни күтүп қараймиз, бирақ у йоқ; Ниҗат-қутулушни күтимиз, бирақ у биздин жирақтур;
گناهانی که نسبت به خداوند مرتکب شده‌ایم در حضور او روی هم انباشته شده و علیه ما شهادت می‌دهند. «ای خداوند، می‌دانیم که گناهکاریم. 12
Чүнки итаәтсизликлиримиз алдиңда көпийип кәтти, Гуналиримиз бизни әйипләп гувалиқ бериду; Чүнки итаәтсизликлиримиз һәрдайим биз билән биллидур; Қәбиһликлиримиз болса, бизгә рошәндур: —
ما تو را ترک گفته و رد کرده‌ایم و از پیروی تو دست برداشته‌ایم. ما ظالم و یاغی هستیم. فکرهای ما کج است و حرفهای ما پر از دروغ. 13
Чүнки Пәрвәрдигарға итаәтсизлик қилмақтимиз, вапасизлиқ қилмақтимиз, Униңдин йүз өримәктимиз, Зулумни һәм асийлиқни тәрғип қилмақтимиз, Ялған сөзләрни ойдуруп, ич-ичимиздин сөзлимәктимиз;
انصاف را زیر پا گذاشته‌ایم؛ عدالت را از خود رانده‌ایم؛ حقیقت را در کوچه‌ها انداخته‌ایم و صداقت را به بوتهٔ فراموشی سپرده‌ایم. 14
Адаләт-халислиқ болса йолдин йенип кәтти; Һәққанийлиқ жирақта туриду; Чүнки һәқиқәт кочида путлишип кетиду; Дурус-диянәтниңму киргидәк йери йоқтур.
راستی از بین رفته است؛ و هر که بخواهد از ناراستی دوری کند، مورد سرزنش واقع می‌شود.» خداوند تمام این بدیها را دیده و غمگین است. 15
Шуниң билән һәқиқәт йоқай дәп қалди; Өзүмни яманлиқтин нери қилай дегән адәм хәқниң олҗа нишани болуп қалди!
او تعجب می‌کند که چرا کسی نیست به داد مظلومان برسد. پس او خود آماده می‌شود تا ایشان را نجات دهد، زیرا او خدای عادلی است. 16
Һәм Пәрвәрдигар көрди; Һөкүм-һәқиқәтниң йоқлуғи Униң нәзиридә интайин яман билинди. Вә У [амал қилғидәк] бирму адәмниң йоқлуғини көрди; [Гунакарларға] вәкил болуп дуа қилғучи һеч кимниң йоқлуғини көрүп, азаплинип көңли паракәндә болди. Шуңа Униң Өз Билиги өзигә ниҗат кәлтүрди; Униң Өз һәққанийлиғи Өзини қоллап чидамлиқ қилди;
خداوند عدالت را مانند زره می‌پوشد و کلاهخود نجات را بر سر می‌گذارد. سراسر وجود او آکنده از حس عدالت‌خواهی است؛ او از ظالمان انتقام خواهد کشید. 17
У һәққанийлиқни қалқан-савут қилди, Бешиға ниҗатлиқ дубулғисини кийди; Қисас либасини кийим қилди, Муһәббәтлик қизғинлиқни тон қилип кийди.
دشمنان خود را به سزای اعمالشان خواهد رسانید و مخالفان خود را حتی اگر در سرزمینهای دور دست نیز باشند، جزا خواهد داد. 18
Адәмләрниң қилғанлири бойичә, у уларға қайтуриду; Рәқиплиригә қәһр чүшүриду, Дүшмәнлиригә ишлирини қайтуриду, Чәт араллардикиләргиму у ишлирини қайтуриду.
همهٔ مردم، از شرق تا غرب، از قدرت او خواهند ترسید و به او احترام خواهند گذاشت. او مانند سیلابی عظیم و طوفانی شدید خواهد آمد. 19
Шуниң билән улар ғәриптә Пәрвәрдигарниң намидин, Күнчиқишта Униң шан-шәривидин қорқиду; Дүшмән кәлкүндәк бесип киргинидә, Әнди Пәрвәрдигарниң Роһи униңға қарши бир туғни көтирип бериду;
خداوند به قوم خود می‌گوید: «نجات دهنده‌ای به اورشلیم خواهد آمد تا کسانی را که در اسرائیل از گناهانشان دست می‌کشند، نجات بخشد. 20
Шуниң билән Һәмҗәмәт-Қутқузғучи Зионға келиду, У Яқуп җәмәтидикиләр арисидин итаәтсизликтин йенип товва қилғанларға йеқинлишиду, — дәйду Пәрвәрдигар.
و اما من با شما این عهد را می‌بندم: روح من که بر شماست و کلام من که در دهان شماست، هرگز از شما دور نخواهند شد. این است عهد من با شما و با نسلهای شما تا ابد.» 21
Мән болсам, мана, Мениң улар билән болған әһдәм шуки, — дәйду Пәрвәрдигар — «сениң үстүңгә қонуп турған Мениң Роһум, шундақла Мән сениң ағзиңға қуйған сөз-каламим болса, Буниңдин башлап әбәдил-әбәткичә өз ағзиңдин, нәслиңниң ағзидин яки нәслиңниң нәслиниң ағзидин һәргиз чүшмәйду! — дәйду Пәрвәрдигар.

< اشعیا 59 >