اشعیا 56

1 خداوند به قوم خود چنین می‌گوید: «با انصاف رفتار کنید و آنچه را که راست و درست است انجام دهید، زیرا به‌زودی می‌آیم تا شما را آزاد سازم.

Thus saith the LORD, Keep ye judgment, and do righteousness: for my salvation is near to come, and my righteousness to be revealed.

2 من کسانی را که حرمت روز”شَبّات“را نگاه می‌دارند و از انجام دادن هر کار بدی دوری می‌کنند، برکت خواهم داد.»

Blessed is the man that doeth this, and the son of man that holdeth fast by it; that keepeth the sabbath from profaning it, and keepeth his hand from doing any evil.

3 قومهای غیریهود نیز وقتی خداوند را بپذیرند، از برکت او برخوردار خواهند شد. پس ایشان نگویند: «خداوند ما را از قوم خود نمی‌داند.» همچنین مردانی که نمی‌توانند صاحب فرزند شوند گمان نکنند که از قوم خدا جدا هستند؛

Neither let the stranger, that hath joined himself to the LORD, speak, saying, The LORD will surely separate me from his people: neither let the eunuch say, Behold, I am a dry tree.

4 زیرا خداوند دربارهٔ آنها می‌گوید: «اگر ایشان حرمت روز شَبّات را نگه دارند و آنچه را که مورد پسند من است بجا آورند و به عهد من وفادار بمانند،

For thus saith the LORD of the eunuchs that keep my sabbaths, and choose the things that please me, and hold fast by my covenant:

5 آنگاه نام ایشان در خانهٔ من و در میان قوم من تا ابد به یادگار خواهد ماند و نامی پر افتخارتر از نام کسانی خواهد بود که صاحب فرزند هستند.»

Unto them will I give in mine house and within my walls a memorial and a name better than of sons and of daughters; I will give them an everlasting name, that shall not be cut off.

6 همچنین خداوند در مورد قومهای غیریهود که به قوم او ملحق می‌شوند و او را خدمت می‌کنند، و او را دوست داشته، خدمتگزار او می‌شوند، چنین می‌گوید: «اگر حرمت روز شَبّات را نگاه دارند و به عهد من وفادار بمانند،

Also the strangers, that join themselves to the LORD, to minister unto him, and to love the name of the LORD, to be his servants, every one that keepeth the sabbath from profaning it, and holdeth fast by my covenant;

7 ایشان را نیز به کوه مقدّس خود خواهم آورد و در خانهٔ عبادتم ایشان را شاد خواهم ساخت و قربانیها و هدایای ایشان را قبول خواهم کرد. خانهٔ من خانهٔ دعا برای همهٔ قومها خوانده خواهد شد.»

even them will I bring to my holy mountain, and make them joyful in my house of prayer; their burnt offerings and their sacrifices shall be accepted upon mine altar: for mine house shall be called an house of prayer for all peoples.

8 خداوند که بنی‌اسرائیل را از تبعید به وطن باز می‌گرداند، می‌فرماید: «علاوه بر قوم خود اسرائیل، قومهای دیگر را نیز جمع کرده، به اسرائیل خواهم آورد.»

The Lord GOD which gathereth the outcasts of Israel saith, Yet will I gather [others] to him, beside his own that are gathered.

9 خداوند به قومهای بیگانه دستور می‌دهد که مانند حیوانات درنده به قوم او حمله کنند و آنان را بدرند.

All ye beasts of the field, come to devour, [yea], all ye beasts in the forest.

10 او می‌گوید: «رهبران اسرائیل که می‌بایست قوم مرا از خطر آگاه سازند، خود کور هستند و فهم ندارند. مانند سگهای گله‌ای هستند که هنگام خطر پارس نمی‌کنند؛ فقط دوست دارند دراز بکشند و بخوابند.

His watchmen are blind, they are all without knowledge; they are all dumb dogs, they cannot bark; dreaming, lying down, loving to slumber.

11 سگهای حریصی هستند که هرگز سیر نمی‌شوند. این رهبران قوم، فهم و شعور ندارند. هر چه دلشان می‌خواهد می‌کنند و فقط دنبال سود خود هستند.

Yea, the dogs are greedy, they can never have enough; and these are shepherds that cannot understand: they have all turned to their own way, each one to his gain, from every quarter.

12 آنها می‌گویند:”بیایید شراب بیاوریم و بنوشیم و مست شویم. زندگی همین است. فردا روز بهتری خواهیم داشت!“»

Come ye, [say they], I will fetch wine, and we will fill ourselves with strong drink; and tomorrow shall be as this day, [a day] great beyond measure.