اشعیا 50

1 خداوند به قوم خود می‌گوید: «آیا فکر می‌کنید من شما را از سرزمین خود بیرون کردم همان‌گونه که یک مرد زنش را طلاق داده، از خانه بیرون می‌کند؟ اگر چنین است، پس کجاست طلاقنامه؟ آیا فکر می‌کنید من بودم که شما را به اسارت فروختم چنانکه پدری فرزندانش را چون برده می‌فروشد؟ نه، هرگز! شما به سبب گناهان خود به اسارت برده شدید.

This is what Yahweh says, “Where is the certificate of divorce with which I divorced your mother? To which of my creditors did I sell you? Look, you were sold because of your sins, and because of your rebellion, your mother was sent away.

2 «چرا هنگامی که به نجاتتان آمدم مرا نپذیرفتید؟ چرا هنگامی که صدایتان کردم پاسخ ندادید؟ آیا فکر می‌کنید من قدرت ندارم شما را آزاد کنم؟ با یک اشاره دریا را خشک می‌سازم و رودخانه را به بیابان خشک تبدیل می‌کنم به طوری که ماهی‌های آن از بی‌آبی می‌میرند و می‌گندند.

Why did I come but there was no one there? Why did I call but no one answered? Was my hand too short to ransom you? Was there no power in me to rescue you? Look, at my rebuke I dry up the sea; I make the rivers a desert; their fish die for lack of water and rot.

3 من همان هستم که پوششی بر آسمان می‌کشم و سراسر آن را تاریک می‌سازم.»

I clothe the sky with darkness; I cover it with sackcloth.”

4 خداوند یهوه به من آموخته که چه بگویم و چگونه خستگان را به کلام خود توانایی بخشم. او هر صبح مرا بیدار می‌کند و فهم مرا روشن می‌سازد تا خواست او را بدانم.

The Lord Yahweh has given me a tongue as one of those who are taught, so that I speak a sustaining word to the weary one; he wakes me morning by morning; he awakens my ear to hear like those who are taught.

5 خداوند یهوه با من صحبت کرد و من به سخنانش گوش دادم. با او مخالفت نکردم و از او برنگشتم.

The Lord Yahweh has opened my ear, and I was not rebellious, nor did I turn away backward.

6 پشتم را به ضرب شلّاق کسانی که مرا می‌زدند سپردم و در برابر کسانی که ریش مرا می‌کندند و به صورتم آب دهان می‌انداختند و به من اهانت می‌کردند، مقاومت نکردم.

I gave my back to those who beat me, and my cheeks to those who plucked out my beard; I did not hide my face from acts of shame and spitting.

7 از اهانت آنان ترسی ندارم، زیرا خداوند یهوه یاور من است. بنابراین، روی خود را همچون سنگ خارا ساخته‌ام تا خواست خداوند را بجا آورم. یقین دارم پیروز خواهم شد،

For the Lord Yahweh will help me; therefore I am not disgraced; so I have made my face like flint, for I know that I will not be put to shame.

8 زیرا خداوند نزدیک است و از حق من دفاع خواهد کرد. پس کیست که جرأت کند با من بجنگد؟ دشمنان کجا هستند؟ بگذار جلو بیایند!

He who will justify me is close by. Who will oppose me? Let us stand and confront one another. Who is my accuser? Let him come near to me.

9 خداوند یهوه پشتیبان من است، پس کیست که بتواند مرا محکوم سازد؟ تمام دشمنانم مانند لباس بید خورده از بین خواهند رفت!

See, the Lord Yahweh will help me. Who will declare me guilty? See, they will all wear out like a garment; the moth will eat them up.

10 ای کسانی که ترس خداوند را در دل دارید و مطیعِ خدمتگزار او هستید، به خداوند اعتماد کنید. هر چند راه شما تاریک باشد و هیچ نوری به آن نتابد، اما شما به خدای خود اطمینان داشته باشید.

Who among you fears Yahweh? Who obeys the voice of his servant? Who walks in deep darkness without light? He should trust in the name of Yahweh and lean on his God.

11 اما شما که به روشنایی خود اعتماد می‌کنید و خود را با آتش خویش گرم می‌کنید، این است آنچه از من دریافت خواهید کرد: در عذاب خواهید خوابید.

Look, all you who light fires, who equip yourselves with torches: walk in the light of your fire and in the flames that you have ignited. This is what you have received from me: You will lie down in a place of pain.