اشعیا 38

1 در آن روزها حِزِقیا سخت بیمار شد و نزدیک بود بمیرد. اشعیای نبی (پسر آموص) به عیادتش رفت و از جانب خداوند این پیغام را به او داد: «وصیتت را بکن، چون عمرت به آخر رسیده است؛ تو از این مرض شفا نخواهی یافت.»

Hiche phat laichun Hezekiah chu thipai jeng ding dinmun in anatan ahileh Amoz chapa themgao Isaiah in ahung villin ahi. Lengpa chu hiche thuhil hi apen ahi: “Hiche hi Pakai in asei chu ahi: 'na insung a umding dolin umsah tan, ajehchu nangma nahung thiding ahitai. Hiche nat na'a kon'a hi nadam doh joulou ding ahitai.”

2 حِزِقیا صورت خود را به طرف دیوار برگردانید و نزد خداوند دعا کرده، گفت:

Hezekiah in hiche thuhil ajah phat chun, bang langa amai aheijin Pakai kom; a ataovin,

3 «خداوندا، به خاطر آور چقدر نسبت به تو وفادار و امین بوده‌ام و چطور سعی کرده‌ام مطابق میل تو رفتار کنم.» سپس بغض گلویش را گرفت و به تلخی گریست.

“Aw Pakai, neihin geldoh in, ichangeiya naga dia kana kitah hitam, lungkhat tah a nangma kana jen le'a, na lunglhaina bou kanabol jing hilou ham,” tin alhun haka in akaptan ahi.

4 پیش از آنکه اشعیا قصر را ترک کند خداوند بار دیگر با او سخن گفت و فرمود:

Hichun Pakai akonin Isaiah henga thuhil ahungin:

5 «نزد حِزِقیا رهبر قوم من برگرد و به او بگو که یهوه، خدای جدت داوود دعای تو را شنیده و اشکهایت را دیده است. او پانزده سال دیگر بر عمر تو خواهد افزود.

“Hezekiah henga chekit inlang gasei peh in, hiche hi napu napa David Pakai, Pathenin asei ahi: Na taona chu kana ngaijin, na nitlhi lon jong chu kana mun ahi, na hinkho kumsom leh nga kajoppeh beding,

6 او تو را و این شهر را از چنگ پادشاه آشور نجات خواهد داد.»

chuleh nangma leh hiche khopi hi Assyria lengpa a kon'a kahuhdoh ding ahi. Ahi, hiche khopi hi kaveng bit ding ahi.

7 اشعیا به او گفت: «برای اینکه بدانی سخنانی را که خداوند به تو گفته، انجام خواهد داد، او علامتی به تو می‌دهد.

“Chuleh hichehi Pakai a kon'a melchihna hung kipe chu ahi. Akitepna jouse asuhbulhit ding ahi ti hettoh sahna ahije.

8 آن علامت این است که خداوند سایهٔ ساعت آفتابی آحاز را ده درجه به عقب بر می‌گرداند.» پس سایهٔ آفتاب ده درجه به عقب برگشت.

Keiman nisa lim Ahaz chunga lhumsah sachu kalsom ka nungchon ding ahi!” ati. Hitichun nisa lim chu kalsom in akinung chon tan ahi.

9 وقتی حِزِقیای پادشاه از بیماری‌ای که داشت شفا یافت این شعر را سرایید:

Leng Hezekiah a hung dam sel phat in hiche jaila hi asunin ahi:

10 فکر می‌کردم در بهار عمر خویش زندگی را بدرود خواهم گفت، و به دنیای مردگان خواهم شتافت. (Sheol h7585)

Keiman kaseijin, “Ka hinkho hoilai tah'a thina mun tua kalut ngaija ham? Kumkho kanei nalai chengse eiki lahpeh got na ham? (Sheol h7585)

11 فکر می‌کردم در این دنیای زندگان دیگر هرگز خداوند را نخواهم دید و نگاهم بر هیچ انسانی نخواهد افتاد.

Keiman kaseijin, “Mihing gam'a kachen laisen Pakai Pathen chu a itih'a kamu kitlou ding ahitai. Kaloi kajol ho avel'a kanung mu kit tah louhel ding hiche vannoi a chengho tojong ka umkhom kit tahlou helding ahi.

12 مانند خیمهٔ شبانان که پایین می‌کشند و جمع می‌کنند، حیات من فرو می‌ریخت؛ همچون پارچهٔ دستباف که از دستگاه بافندگی جدا می‌کنند، رشتهٔ عمرم پاره می‌شد.

Hui le go in kelngoi chingho ponbuh asemmang bangin ka hinkho jong hi a kisem mangin ahi. Pon khonghon thilbu akon'a pat atan bangun, kahinkho hi ki suhchom'a ahi. Hetman louvin, ka hinkho hi ana kichaiya ahitai.

13 تمام شب ناله و زاری می‌کردم، گویی شیری دنده‌هایم را خرد می‌کرد؛ فکر می‌کردم خدا جانم را می‌گیرد.

Jan khovah in lungneng tah in kangah in, ahin keipi bahkai hon ei boh kabang jengin ahi. Hetman louvin ka hinkho chu abeitan ahi.

14 صدایم به زحمت شنیده می‌شد، مانند قمری می‌نالیدم. از بس به آسمان چشم دوخته بودم، چشمانم ضعیف شده بود. دعا کردم که خداوند کمکم کند.

Anangol bangin pelpa ham, ahlouleh va keng sang ham bangin kaham in, chuleh hiti chun vakhu puldou bangin pul kadou vin ahi. Panpi ngaichan vanlam kavet nan kamit teni akham lhatan ahi. Genthei in ka ume, Pakai, neipanpin.

15 چه بگویم که خداوند مرا بدین روز انداخته بود. از تلخی جان، خواب از چشمانم رفته بود.

Ahin ipi kasei theiding ham? Ajehchu amatah in hiche natna hi ahin lhut ahije. Tun kakum lhung keija kineosah tah a lam kajot ding ahi. Ajeh chu hiche lung gentheina hi kana hetsa ahitai.

16 ای خداوند، تنبیه تو مفید است و به انسان حیات می‌بخشد. تو مرا سلامتی و شفا بخشیدی تو عمر دوباره به من دادی.

Pakai na thununna hi aphai, ajehchu hinna leh damtheina hi aphai. Ajehchu hinna leh damtheina ahi. Damna neipe kitnin, nei hinsah kittan ahi!

17 بله، به نفع من شد که این همه زحمت دیدم. زیرا تو مرا محبت کردی، از مرگ نجاتم دادی و همهٔ گناهان مرا بخشیدی و فراموش کردی.

Ahi, hiche lung gentheina kaum chu aphai, ajehchu nangman thina'a konin nei huhdoh in chuleh ka chonset na jouse nei ngaidam in ahi.

18 کسی در دنیای مردگان نمی‌تواند تو را تمجید کند، و یا به وفاداریت توکل کند. (Sheol h7585)

Ajeh chu athin athin navahchoi thei lou ding ahi; aw sangtah'a na vahchoi thei lou diu ahi. Thina lhankhuh jonsuh hon, na kitahna'a kinepna anei tah lou diu ahi. (Sheol h7585)

19 زندگانند که تو را ستایش می‌کنند، چنانکه من امروز تو را سپاس می‌گویم. بله، زندگانند که برای فرزندان خود تعریف می‌کنند که تو امین و وفادار هستی.

Tunia keiman ka vahchoi banga hi mihing hon bou na vahchoi thei diu ahi. Tahsan umtah nahi khangkhat nakon khang kitna aseipeh uvin ahi.

20 خداوندا، تو مرا شفا دادی، و من در تمام روزهای عمرم تو را با سرود ستایش خواهم کرد.

Ngaito tem in-Pakai chu ei sudam din kigosan aume! Nitin ka hinkhon tumging tothon Pakai chu ka vahchoi ding ahi- Pakai Houin na.

21 و اما اشعیا به افراد حِزِقیای پادشاه گفته بود که مقداری انجیر بگیرند و آن را له کرده، روی دمل حِزِقیا بگذارند و او شفا خواهد یافت.

Isaiah in Hezekiah lhacha natong ho kom'a ana seijin, “Theichang theiba ho akonin tina lou semun lang, chuleh a uilut kim vel'a nu uvin lang, chuteng chuleh Hezekiah chu hung damdoh ding ahi.”

22 و حِزِقیا پرسیده بود: «برای اینکه ثابت شود که خداوند مرا شفا خواهد داد و من خواهم توانست به خانهٔ خداوند بروم او چه نشانه‌ای به من می‌دهد؟»

Chuin Hezekiah in adongin, “Pakai Houin'a kache ding ahi tiphot chetna melchih na chu ipiham?”