اشعیا 32

1 زمانی خواهد رسید که پادشاهی عادل بر تخت سلطنت خواهد نشست و رهبرانی با انصاف مملکت را اداره خواهند کرد.

Behold, a king reigns for righteousness, As for princes, they rule for judgment.

2 هر یک از آنان پناهگاهی در برابر باد و طوفان خواهد بود. آنان مانند جوی آب در بیابان خشک، و مثل سایهٔ خنک یک صخرهٔ بزرگ در زمین بی‌آب و علف خواهند بود؛

And each has been as a hiding place [from] wind, And as a secret hiding place [from] inundation, As streams of waters in a dry place, As a shadow of a heavy rock in a weary land.

3 و چشم و گوش خود را نسبت به نیازهای مردم باز نگه خواهند داشت.

And the eyes of beholders are not dazzled, And the ears of hearers attend.

4 آنان بی‌حوصله نخواهند بود بلکه با فهم و متانت با مردم سخن خواهند گفت.

And the heart of those hurried understands to know, And the tongue of stammerers hurries to speak clearly.

5 در آن زمان، افراد پست و خسیس دیگر سخاوتمند و نجیب خوانده نخواهند شد.

A fool is no more called “noble,” And to a miser it is not said, “rich”;

6 هر که شخص بدکاری را ببیند، او را خواهد شناخت و کسی فریب آدمهای ریاکار را نخواهد خورد؛ بر همه آشکار خواهد شد که سخنان آنان در مورد خداوند دروغ بوده و آنان هرگز به گرسنگان کمک نکرده‌اند.

For a fool speaks folly, And his heart does iniquity, to do profanity, And to speak error concerning YHWH, To empty the soul of the hungry, Indeed, he causes the thirsty to lack [their] drink.

7 نیرنگ و چاپلوسی اشخاص شرور و دروغهایی که آنان برای پایمال کردن حق فقیران در دادگاه می‌گویند، افشا خواهد گردید.

And the miser—his instruments [are] evil, He has counseled wicked schemes, To corrupt the poor with lying sayings, Even when the needy speaks justly.

8 اما اشخاص خوب در حق دیگران بخشنده و باگذشت خواهند بود و خدا ایشان را به خاطر کارهای خوبشان برکت خواهد داد.

And the noble counseled noble things, And he rises up for noble things.

9 ای زنانی که راحت و آسوده زندگی می‌کنید، به من گوش دهید.

Women, easy ones, rise, hear my voice, Daughters, confident ones, give ear [to] my saying,

10 شما که الان بی‌غم هستید، سال دیگر همین موقع پریشانحال خواهید شد، زیرا محصول انگور و سایر میوه‌هایتان از بین خواهد رفت.

In days and a year You are troubled, O confident ones, For harvest has been consumed, The gathering does not come.

11 ای زنان آسوده خیال، بترسید و بلرزید، لباسهای خود را از تن درآورید و رخت عزا بپوشید

Tremble, you women, you easy ones, Be troubled, you confident ones, Strip and make bare, with a girdle on the loins,

12 و ماتم بگیرید، زیرا مزرعه‌های پر محصولتان به‌زودی از دست می‌روند و باغهای بارور انگورتان نابود می‌شوند.

They are lamenting for breasts, For fields of desire, for the fruitful vine.

13 بله، ای قوم من، برای خانه‌های شادتان و برای شهر پر افتخارتان گریه کنید، زیرا سرزمین شما پوشیده از خار و خس خواهد شد.

Over the ground of my people thorn [and] brier go up, Surely over all houses of joy of the exulting city,

14 کاخهایتان ویران و شهرهای پر جمعیت‌تان خالی از سکنه خواهند شد. برجهای دیدبانی‌تان خراب خواهند شد و حیوانات وحشی و گورخران و گوسفندان در آنجا خواهند چرید.

The palace has been left, The multitude of the city forsaken, Fort and watchtower have been for dens for all time, A joy of wild donkeys—a pasture of herds;

15 اما یک بار دیگر، خدا روح خود را از آسمان بر ما خواهد ریخت. آنگاه بیابان به بوستان تبدیل خواهد شد و بوستان به جنگل.

Until the Spirit is emptied out on us from on high, And a wilderness has become a fruitful field, And the fruitful field is reckoned for a forest.

16 انصاف بر بیابان حکفرما خواهد شد و عدالت بر بوستان.

And judgment has dwelt in the wilderness, And righteousness remains in the fruitful field.

17 و ما از صلح و آرامش و اطمینان و امینت همیشگی برخوردار خواهیم شد.

And a work of the righteousness has been peace, And a service of the righteousness—Keeping quiet and confidence for all time.

18 قوم خدا در کمال امنیت و آسایش در خانه‌هایشان زندگی خواهند کرد.

And My people have dwelt in a peaceful habitation, And in steadfast dwelling places, And in quiet resting places.

19 حتی جنگل از بارش تگرگ صاف خواهد شد و شهر با خاک یکسان خواهد گردید.

And it has hailed in the going down of the forest, And the city is low in the valley.

20 بله، خدا قوم خود را برکت خواهد داد آن گونه که به هنگام کشت زمین، محصول فراوان خواهد رویید و گله‌ها و رمه‌هایشان در چراگاههای سبز و خرم خواهند چرید.

Blessed [are] you sowing by all waters, Sending forth the foot of the ox and the donkey!