اشعیا 29

1 وای بر اَریئیل، شهر داوود! هر سال قربانیهای زیادتری به خدا تقدیم می‌کنی،

Woe to Ariel, to Ariel, the town where David dwelt! add ye year to year; let the festivals come round in order;

2 ولی خدا تو را سخت مجازات خواهد کرد و تو را که به اَریئیل معروف هستی به مذبحی پوشیده از خون تبدیل خواهد کرد.

Yet will I distress Ariel, and there shall be groaning and wailing: and it shall be unto me like Ariel.

3 او از هر طرف تو را محاصره کرده، بر تو یورش خواهد برد.

And I will encamp against thee round about, and will lay siege against thee with hostile posts, and I will raise up entrenchments against thee.

4 تو سقوط خواهی کرد و ناله‌ات مانند صدای ارواح مردگان، از زیر خاک به زحمت شنیده خواهد شد.

And brought down low, shalt thou speak [as though] out of the earth, and out of the dust shall come forth thy speech; and like one of a familiar spirit out of the earth shall be thy voice, and out of the dust shalt thou whisper forth thy speech.

5 اما دشمنان تو نیز خرد خواهند شد و کسانی که بر تو ظلم می‌کردند همچون کاه در برابر باد، رانده و پراکنده خواهند شد. در یک چشم به هم زدن خداوند لشکرهای آسمان با رعد و زلزله و صدای مهیب، با گردباد و طوفان و شعلهٔ آتش به کمک تو خواهد شتافت

And like the small dust shall be the multitude of thy barbarian enemies, and like the passing chaff the multitude of tyrants; and [this] shall be at unawares, suddenly.

6

From the Lord of hosts shall the visitation come with thunder, and with earthquake, and great noise, with storm and tempest, and the devouring flame of fire.

7 و تمام سپاهیان دشمن را که تو را محاصره کرده و مورد یورش خود قرار داده‌اند و با تو می‌جنگند مثل خواب و رؤیای شبانه محو و نابود خواهد کرد.

And as a dream of a night-vision shall be the multitude of all the nations that go to war against Ariel, even all that fight against her and raise towers against her, and that distress her.

8 ای اورشلیم، آنانی که با تو جنگ می‌کنند مانند شخص گرسنه‌ای خواهند بود که خواب می‌بیند که خوراک می‌خورد، اما وقتی بیدار می‌شود هنوز گرسنه است، و یا شخص تشنه‌ای که در خواب می‌بیند که آب می‌نوشد، اما وقتی بیدار می‌شود عطش او همچنان باقی است.

And it shall even be as when a hungry man dreameth, that, behold, he eateth; but he awaketh, and his soul is empty; or as when a thirsty man dreameth, that, behold, he drinketh; but he awaketh, and, behold, he is faint, and his soul yet longeth: so shall it be with the multitude of all the nations, that go to war against mount Zion.

9 ای شکاکان، در حیرت و کوری خود باقی بمانید! شما مست هستید اما نه از میگساری، سرگیجه گرفته‌اید اما نه از شرابخواری!

Stay but still and wonder; turn your eyes away, and be blinded; they are drunken, but not with wine; they stagger, but not with strong drink.

10 خداوند خواب سنگینی به شما داده است. او چشمان انبیا و رؤیابینندگان شما را بسته است،

For the Lord hath poured out over you the spirit of deep sleep, and hath closed your eyes: [over] the prophets, and your chiefs, the seers, hath he cast a vail.

11 آن گونه که رؤیاها و الهامهایی را که داده می‌شود نمی‌توانند ببینند. این رؤیاها برای ایشان مانند طوماری است مهر و موم شده که اگر آن را به دست کسی که خواندن می‌داند بدهید، می‌گوید: «نمی‌توانم بخوانم چون مهر و موم شده است»،

And the vision of every thing is become unto you as the words of a book that is sealed, which men deliver to one that can read, saying, Read this, I pray thee; and he saith, I cannot; for it is sealed:

12 و اگر به کسی بدهید که خواندن نمی‌داند او نیز می‌گوید: «نمی‌توانم بخوانم چون خواندن نمی‌دانم.»

And the book is then delivered to one that cannot read, saying, Read this, I pray thee; and he saith, I cannot read.

13 خداوند می‌فرماید: «این قوم می‌گویند قوم منند. آنها با زبان خود مرا تکریم می‌کنند، ولی دلشان از من دور است. پرستش ایشان توخالی و چیزی جز ساختۀ بشر نیست.

And the Lord said, Forasmuch as this people draw near with their mouth, and with their lips do honor me, but have removed their heart far from me, and their fear toward me is but the acquired precept of men;

14 پس با ضربات غیرمنتظرهٔ خود، این قوم را به حیرت خواهم انداخت. حکمت حکیمان ایشان نابود خواهد شد و فهم فهیمان ایشان از بین خواهد رفت.»

Therefore, behold, I will do yet farther a marvelous work with this people, doing wonder on wonder; so that the wisdom of their wise men shall be lost, and the understanding of their prudent men shall be hidden.

15 وای بر آنانی که کوشش می‌کنند نقشه‌های خود را از خداوند پنهان کنند. آنان نقشه‌های خود را در تاریکی به اجرا می‌گذارند و می‌گویند: «چه کسی می‌تواند ما را ببیند؟ چه کسی می‌تواند ما را بشناسد؟»

Woe unto those that seek to hide deeply their counsel from the Lord, so that their works may be in the dark, and they say, Who seeth us? and who knoweth us?

16 آنان در اشتباه هستند و فرقی بین کوزه و کوزه‌گر قائل نیستند. آیا مصنوع به صانع خود می‌گوید: «تو مرا نساخته‌ای؟» و یا به او می‌گوید: «تو نمی‌دانی چه می‌کنی»؟

Oh your perverseness! shall the potter be esteemed as the clay? that the work shall say of its maker, He hath not made me? or shall the thing framed say of its framer, He had no understanding?

17 پس از مدت کوتاهی لبنان دوباره به بوستان پرثمر و جنگل پر درخت تبدیل خواهد شد.

Lo! but yet a very little while more, and Lebanon shall be turned into a fruitful field, and the fruitful field shall be esteemed as a forest!

18 در آن روز، ناشنوایان کلمات کتابی را که خوانده شود خواهند شنید و نابینایان که در تاریکی زندگی کرده‌اند با چشمانشان خواهند دید.

And on that day shall the deaf hear the words of the book, and out of obscurity, and out of darkness, shall the eyes of the blind see.

19 بار دیگر فقیران و فروتنان وجد و شادی خود را در خداوند، خدای قدوس اسرائیل، باز خواهند یافت.

And the sufferers shall have abundant joy in the Lord, and the needy among men shall be glad in the Holy One of Israel.

20 زیرا ستمگران و مسخره‌کنندگان از بین خواهند رفت و تمام کسانی که شرارت می‌کنند نابود خواهند شد.

For the tyrant is no more, and consumed is the scorner, and cut off are all that watch for injustice;

21 کسانی که با شهادت دروغ بی‌گناه را مجرم می‌سازند، با نیرنگ رأی دادگاه را تغییر می‌دهند و با سخنان بی‌اساس باعث می‌شوند حق به حقدار نرسد، جان به در نخواهند برد.

That cause mankind to sin by [their] word; and lay a snare for him that reproveth [them] in the gate; and pervert through fraud the cause of the just.

22 بنابراین، خداوندی که ابراهیم را رهانید دربارهٔ اسرائیل چنین می‌گوید: «ای قوم من، از این به بعد دیگر سرافکنده نخواهید شد و رنگ چهره‌تان از ترس نخواهد پرید.

Therefore thus hath said the Lord unto the house of Jacob, he who hath redeemed Abraham, Not now shall Jacob be ashamed, and not now shall his face be made pale.

23 وقتی فرزندان خود را که من به شما می‌بخشم ببینید، آنگاه با ترس و احترام مرا که خدای قدوس اسرائیل هستم ستایش خواهید کرد.

For when he seeth his children, the work of my hands in the midst of him, how they sanctify my name: then will they sanctify the Holy One of Jacob, and the God of Israel will they reverence.

24 اشخاص گمراه حقیقت را خواهند شناخت و افراد سرکش تعلیم پذیر خواهند شد.»

They also that were erring in spirit shall acquire understanding, and they that murmured shall obtain instruction.