اشعیا 15

1 این است پیغام خدا برای سرزمین موآب: شهرهای عار و قیرِ موآب در یک شب ویران می‌شوند.

Moab toƣrisida yüklǝngǝn wǝⱨiy; Ⱨalakǝtlik bir kǝqtila, Moabtiki Ar xǝⱨiri wǝyran ⱪilinidu; Ⱨalakǝtlik bir kǝqtila, Moabtiki Kir xǝⱨiri yoⱪ ⱪilinidu;

2 در دیبون قوم عزادار موآب به بتخانه‌ها پناه می‌برند تا برای شهرهای نبو و میدبا گریه کنند. همهٔ مردم موی سر و ریش خود را تراشیده،

Yiƣa-zarlar kɵtürüx üqün, Mana u buthanisiƣa, Dibonƣa, xundaⱪla [barliⱪ] egizliklirigǝ qiⱪti; Moab Nebo wǝ Mǝdǝba xǝⱨǝrliri üqün pǝryad kɵtüridu; Ⱨǝmmǝ baxlar taⱪir kɵrünidu, Jimiki saⱪallar kesilip qüxürüldi.

3 لباس عزا پوشیده‌اند و در کوچه‌ها راه می‌روند. از هر خانه‌ای صدای شیون و زاری بلند است.

Koqilarda ular bɵz kiyidu; Ɵgziliridǝ, mǝydanlirida, ⱨǝrbir adǝm kɵz yaxlirini yaƣdurup pǝryad kɵtüridu.

4 صدای گریهٔ شهرهای حشبون و العاله تا یاهص نیز شنیده می‌شود. حتی جنگاوران موآب نیز ناله می‌کنند و از شدت ترس می‌لرزند.

Ⱨǝxbonƣa, Elealaⱨ xǝⱨǝrlirigǝ yiƣa olixidu, Awazliri Yaⱨaz xǝⱨirigimu yetip baridu. Xunga Moabning ǝskǝrlirimu nida ⱪilidu; Uning wujud-baƣrini titrǝk basidu.

5 دلم برای موآب نالان است. مردم موآب به صوغر و عجلت شلشیا فرار می‌کنند؛ با گریه از گردنهٔ لوحیت بالا می‌روند؛ صدای نالهٔ ایشان در طول راه حورونایم به گوش می‌رسد.

Mening ⱪǝlbimmu Moab üqün yiƣa-zar kɵtüridu; Ularning ⱪaqⱪunliri Zoarƣa ⱨǝm Əglat-Xeli-Xijaƣa bǝdǝr ⱪaqidu; Mana ular toplixip, yiƣliƣan peti Luⱨitⱪa qiⱪidiƣan dawan yoli bilǝn yuⱪiriƣa mangidu, Ⱨoronaimƣa qüxidiƣan yolda turup ⱨalakǝttin nalǝ-zar kɵtüridu.

6 رودخانهٔ نمریم خشک شده است! علف سرسبز کنار رودخانه‌ها پلاسیده و نهالها از بین رفته‌اند.

Qünki Nimrimdiki sular ⱪurup ketidu, Ot-qɵplǝr solixip, Gül-giyaⱨ tügǝp ketidu; Ⱨeq yap-yexilliⱪ ⱪalmaydu.

7 مردم اندوختهٔ خود را برمی‌دارند تا از راه درهٔ بیدها فرار کنند.

Xunga ular bayliⱪliri, tapⱪan-tǝrginini yiƣip «Tǝrǝk wadisi»din ɵtmǝkqi bolidu;

8 شیون موآب در مرزهای آن طنین افکنده است و صدای زاری آن تا به اجلایم و بئرایلیم رسیده است.

Ularning kɵtürgǝn yiƣisi Moabning qegrasiƣa, Aⱨu-zarliri ǝglaimƣa, Piƣanliri Bǝǝr-elimƣa yetidu.

9 رودخانهٔ دیمون از خون سرخ شده است، ولی خدا باز هم اهالی دیمون را مجازات خواهد کرد. بازماندگان و فراریان موآب نیز جان به در نخواهند برد و طعمهٔ شیر خواهند شد.

Dimonning suliri ⱪanƣa tolup ketidu, Qünki Dimonning üstigǝ tehimu kɵp balayi’apǝtni toplaymǝn; Qünki Moabning ⱪaqⱪunliri ⱨǝm zeminida ⱪalƣanliriningmu üstigǝ bir xirni ǝwǝtimǝn.