اشعیا 15
| این است پیغام خدا برای سرزمین موآب: شهرهای عار و قیرِ موآب در یک شب ویران می‌شوند. | 1 |
The burden of Moab [From father]: for in a night, Ar of Moab [From father] is laid waste, and brought to nothing; for in a night Kir of Moab [From father] is laid waste, and brought to nothing.
| در دیبون قوم عزادار موآب به بتخانه‌ها پناه می‌برند تا برای شهرهای نبو و میدبا گریه کنند. همهٔ مردم موی سر و ریش خود را تراشیده، | 2 |
They have gone up to Bayith, and to Dibon, to the high places, to weep. Moab [From father] wails over Nebo and over Medeba. Baldness is on all of their heads. Every beard is cut off.
| لباس عزا پوشیده‌اند و در کوچه‌ها راه می‌روند. از هر خانه‌ای صدای شیون و زاری بلند است. | 3 |
In their streets, they clothe themselves in sackcloth. In their streets and on their housetops, everyone wails, weeping abundantly.
| صدای گریهٔ شهرهای حشبون و العاله تا یاهص نیز شنیده می‌شود. حتی جنگاوران موآب نیز ناله می‌کنند و از شدت ترس می‌لرزند. | 4 |
Heshbon cries out with Elealeh. Their voice is sh'ma ·heard obeyed· even to Jahaz. Therefore the armed men of Moab [From father] cry aloud. Their souls tremble within them.
| دلم برای موآب نالان است. مردم موآب به صوغر و عجلت شلشیا فرار می‌کنند؛ با گریه از گردنهٔ لوحیت بالا می‌روند؛ صدای نالهٔ ایشان در طول راه حورونایم به گوش می‌رسد. | 5 |
My heart cries out for Moab [From father]! Her nobles flee to Zoar [Small], to Eglath Shelishiyah; for they go up by the ascent of Luhith with weeping; for on the way to Horonaim, they raise up a cry of destruction.
| رودخانهٔ نمریم خشک شده است! علف سرسبز کنار رودخانه‌ها پلاسیده و نهالها از بین رفته‌اند. | 6 |
For the waters of Nimrim will be desolate; for the grass has withered away, the tender grass fails, there is no green thing.
| مردم اندوختهٔ خود را برمی‌دارند تا از راه درهٔ بیدها فرار کنند. | 7 |
Therefore they will carry away the abundance they have gotten, and that which they have stored up, over the brook of the willows.
| شیون موآب در مرزهای آن طنین افکنده است و صدای زاری آن تا به اجلایم و بئرایلیم رسیده است. | 8 |
For the cry has gone around the borders of Moab [From father]; its wailing to Eglaim, and its wailing to Beer Elim.
| رودخانهٔ دیمون از خون سرخ شده است، ولی خدا باز هم اهالی دیمون را مجازات خواهد کرد. بازماندگان و فراریان موآب نیز جان به در نخواهند برد و طعمهٔ شیر خواهند شد. | 9 |
For the waters of Dimon are full of blood; for I will bring yet more on Dimon, a lion on those of Moab [From father] who escape, and on the remnant of the land.
