هوشع 7

1 «هر وقت خواستم اسرائیل را شفا دهم و ایشان را دوباره کامیاب سازم، دیدم باز گناه می‌کنند. پایتخت آن سامره مملو از آدمهای فریبکار و دزد و راهزن است!

Quando eu iria curar Israel, então a iniqüidade de Efraim é descoberta, também a perversidade de Samaria; pois eles cometem falsidade, e o ladrão entra, e a gangue de ladrões saqueia para fora.

2 ساکنان آنجا نمی‌دانند که من هرگز شرارتشان را فراموش نمی‌کنم. اعمال گناه‌آلودشان از همه طرف آنها را لو می‌دهد و من همه را می‌بینم.

Eles não consideram em seus corações que eu me lembro de toda a sua maldade. Agora seus próprios atos os engoliram. Eles estão diante do meu rosto.

3 «پادشاه از شرارت مردم لذت می‌برد و رهبران از دروغهایشان.

Eles fazem o rei feliz com a sua maldade, e os príncipes com suas mentiras.

4 همگی آنها زناکارند و در آتش شهوت می‌سوزند. آتش شهوت آنها مانند آتش آمادهٔ تنور نانوایی است که خمیرش را مالش داده و منتظر برآمدن آن است.

Todos eles são adúlteros. Eles estão queimando como um forno que o padeiro deixa de mexer, desde o amassamento da massa, até que ela seja levedada.

5 «در جشنهای پادشاه، رهبران از شراب مست می‌شوند و او نیز با کسانی که وی را دست انداخته‌اند هم پیاله می‌گردد.

No dia de nosso rei, os príncipes adoeceram com o calor do vinho. Ele juntou sua mão com zombadores.

6 دلهایشان از دسیسه بازی، مثل تنور زبانه می‌کشند. توطئهٔ آنها تمام شب به آرامی می‌سوزد و همین که صبح شد مثل آتش ملتهب شعله‌ور می‌گردد.

Pois eles prepararam seu coração como um forno, enquanto eles ficam esperando. Seus smolders de raiva durante toda a noite. Pela manhã arde como um fogo flamejante.

7 «مردم اسرائیل مانند تنوری سوزان شده، پادشاهان و رهبرانشان را یکی پس از دیگری کشتند و فریاد هیچ‌کدام برای درخواست کمک از من، بلند نشد.

Todos eles estão quentes como um forno, e devoram seus juízes. Todos os seus reis caíram. Não há ninguém entre eles que me chame.

8 «قوم من با بت‌پرستان آمیزش کرده، راههای گناه‌آلود آنها را یاد می‌گیرند. آنها همچون نان نیم پخته‌ای هستند که نمی‌شود خورد.

Ephraim se mistura entre as nações. Ephraim é uma panqueca não virada.

9 پرستش خدایان بیگانه قوت ایشان را گرفته است، ولی خودشان نمی‌دانند. موهای سر اسرائیل سفید شده و عمر او به پایان رسیده، اما او از آن بی‌خبر است.

Os estranhos devoraram sua força, e ele não se dá conta disso. De fato, os cabelos brancos estão aqui e ali sobre ele, e ele não se dá conta disso.

10 فخر او به خدایان دیگر، آشکارا او را رسوا کرده است. با این حال به سوی خدای خود بازگشت نمی‌کند و در صدد یافتن او برنمی‌آید.

O orgulho de Israel testemunha seu rosto; mas ainda não voltaram para Yahweh seu Deus, nem o procurou, por tudo isso.

11 «قوم اسرائیل مانند کبوتر، نادان و بی‌فهم هستند. آنها از مصر کمک می‌خواهند و به آشور پرواز می‌کنند؛

“Ephraim é como uma pomba facilmente enganada, sem compreensão. Eles chamam para o Egito. Eles vão para a Assíria.

12 ولی من در حین پروازشان تور خود را بر ایشان می‌اندازم و مثل پرنده‌ای آنها را از آسمان به زمین می‌کشم و به خاطر تمام کارهای شرارتبارشان ایشان را مجازات می‌کنم.

Quando eles partirem, espalharei minha rede sobre eles. Eu os derrubarei como os pássaros do céu. Vou castigá-los, como a congregação deles ouviu dizer.

13 «وای بر قوم من! بگذار آنها هلاک شوند، زیرا مرا ترک کرده و به من گناه ورزیده‌اند. می‌خواستم ایشان را نجات بخشم، ولی آنها با من صادق نبودند.

Ai deles! Pois eles se desviaram de mim. Destruição para eles! Pois eles transgrediram contra mim. Embora eu os resgataria, no entanto, eles têm falado mentiras contra mim.

14 آنها از صمیم دل به حضور من فریاد بر نمی‌آورند، بلکه در بستر خود ناله و شیون می‌کنند. آنها خود را زخمی کرده، برای غله و شراب به بتها دعا می‌کنند، و از من روی برمی‌گردانند.

Eles não choraram para mim com o coração, mas eles uivam em suas camas. Eles se montam para cereais e vinho novo. Eles se afastam de mim.

15 «من ایشان را یاری نموده و نیرومند ساخته‌ام، ولی از من روگردان شده‌اند.

Though Eu ensinei e fortaleci seus braços, no entanto, eles conspiram o mal contra mim.

16 «آنها به همه جا نگاه می‌کنند، جز به آسمان و به سوی خدای متعال. مانند کمان کجی هستند که هرگز تیرش به هدف نمی‌خورد. رهبرانشان به دلیل گستاخی و بی‌احترامی نسبت به من با شمشیر دشمن نابود خواهند شد و تمام مردم مصر به ایشان خواهند خندید.»

Eles retornam, mas não para o Altíssimo. Eles são como um arco defeituoso. Seus príncipes cairão pela espada pela fúria de sua língua. Isto será seu escárnio na terra do Egito.