هوشع 7

1 «هر وقت خواستم اسرائیل را شفا دهم و ایشان را دوباره کامیاب سازم، دیدم باز گناه می‌کنند. پایتخت آن سامره مملو از آدمهای فریبکار و دزد و راهزن است!

when I heal Israel, Ephraim's sins will be exposed, together with the evil actions of Samaria. They deal in lies; they are thieves who break into homes and rob people on the outside.

2 ساکنان آنجا نمی‌دانند که من هرگز شرارتشان را فراموش نمی‌کنم. اعمال گناه‌آلودشان از همه طرف آنها را لو می‌دهد و من همه را می‌بینم.

But they don't realize that I remember all of their wickedness. Their sins surround them and are always before me.

3 «پادشاه از شرارت مردم لذت می‌برد و رهبران از دروغهایشان.

They make their king happy with their wickedness, and the princes with their lies.

4 همگی آنها زناکارند و در آتش شهوت می‌سوزند. آتش شهوت آنها مانند آتش آمادهٔ تنور نانوایی است که خمیرش را مالش داده و منتظر برآمدن آن است.

All of them are adulterers, burning with lust like an oven whose fire stays hot, even though it is not tended by the baker, having left the dough to rise after kneading.

5 «در جشنهای پادشاه، رهبران از شراب مست می‌شوند و او نیز با کسانی که وی را دست انداخته‌اند هم پیاله می‌گردد.

On the king's birthday the princes drink so much they are sick, while he joins in with those who mock.

6 دلهایشان از دسیسه بازی، مثل تنور زبانه می‌کشند. توطئهٔ آنها تمام شب به آرامی می‌سوزد و همین که صبح شد مثل آتش ملتهب شعله‌ور می‌گردد.

Their minds are fired up like an oven; they go to him with their plots. All through the night their anger burns; in the morning it blazes out uncontrollably.

7 «مردم اسرائیل مانند تنوری سوزان شده، پادشاهان و رهبرانشان را یکی پس از دیگری کشتند و فریاد هیچ‌کدام برای درخواست کمک از من، بلند نشد.

All of them are as hot as a burning oven, and they exhaust their leaders. All of their kings have fallen, and not one of them calls on me.

8 «قوم من با بت‌پرستان آمیزش کرده، راههای گناه‌آلود آنها را یاد می‌گیرند. آنها همچون نان نیم پخته‌ای هستند که نمی‌شود خورد.

Ephraim mixes with the foreign nations; he is as useless as half-baked bread!

9 پرستش خدایان بیگانه قوت ایشان را گرفته است، ولی خودشان نمی‌دانند. موهای سر اسرائیل سفید شده و عمر او به پایان رسیده، اما او از آن بی‌خبر است.

Foreigners drain his strength, and he doesn't even realize it. His hair is turning grey and he doesn't even notice.

10 فخر او به خدایان دیگر، آشکارا او را رسوا کرده است. با این حال به سوی خدای خود بازگشت نمی‌کند و در صدد یافتن او برنمی‌آید.

Israel's pride testifies against him, but for all of this he still does not return to the Lord their God or look for him.

11 «قوم اسرائیل مانند کبوتر، نادان و بی‌فهم هستند. آنها از مصر کمک می‌خواهند و به آشور پرواز می‌کنند؛

Ephraim is like a dove, foolish and without sense—calling to Egypt, then going to Assyria.

12 ولی من در حین پروازشان تور خود را بر ایشان می‌اندازم و مثل پرنده‌ای آنها را از آسمان به زمین می‌کشم و به خاطر تمام کارهای شرارتبارشان ایشان را مجازات می‌کنم.

When they go I will throw my net over them; I will bring them down like wild birds. When I hear them flocking together I will punish them.

13 «وای بر قوم من! بگذار آنها هلاک شوند، زیرا مرا ترک کرده و به من گناه ورزیده‌اند. می‌خواستم ایشان را نجات بخشم، ولی آنها با من صادق نبودند.

What disaster is coming to them because they have strayed from me! Destruction is coming to them because they have rebelled against me! I wish I could redeem them, but they tell lies about me.

14 آنها از صمیم دل به حضور من فریاد بر نمی‌آورند، بلکه در بستر خود ناله و شیون می‌کنند. آنها خود را زخمی کرده، برای غله و شراب به بتها دعا می‌کنند، و از من روی برمی‌گردانند.

They do not cry out to me with sincere minds; instead they lie on their beds howling. They assemble together and gash themselves to gain grain and new wine, but they turn away from me.

15 «من ایشان را یاری نموده و نیرومند ساخته‌ام، ولی از من روگردان شده‌اند.

I myself trained them and made them strong, but now they plot evil against me.

16 «آنها به همه جا نگاه می‌کنند، جز به آسمان و به سوی خدای متعال. مانند کمان کجی هستند که هرگز تیرش به هدف نمی‌خورد. رهبرانشان به دلیل گستاخی و بی‌احترامی نسبت به من با شمشیر دشمن نابود خواهند شد و تمام مردم مصر به ایشان خواهند خندید.»

They turn, but not to the Most High; they are like a useless bow. Their leaders will be killed by the sword because of their cursing. Because of this they will be ridiculed in Egypt.