< هوشع 7 >

«هر وقت خواستم اسرائیل را شفا دهم و ایشان را دوباره کامیاب سازم، دیدم باز گناه می‌کنند. پایتخت آن سامره مملو از آدمهای فریبکار و دزد و راهزن است! 1
When I was willing to heal Israel, the iniquity of Ephraim was discovered, and the malice of Samaria, for they had been manufacturing lies. And the thief steals from inside, the robber from outside.
ساکنان آنجا نمی‌دانند که من هرگز شرارتشان را فراموش نمی‌کنم. اعمال گناه‌آلودشان از همه طرف آنها را لو می‌دهد و من همه را می‌بینم. 2
And, so that they may not say in their hearts that I am the one who has called to mind all of their wickedness: now their own inventions have encircled them. These things have happened in my presence.
«پادشاه از شرارت مردم لذت می‌برد و رهبران از دروغهایشان. 3
The king has rejoiced at their wickedness, and the leaders have rejoiced in their lies.
همگی آنها زناکارند و در آتش شهوت می‌سوزند. آتش شهوت آنها مانند آتش آمادهٔ تنور نانوایی است که خمیرش را مالش داده و منتظر برآمدن آن است. 4
They are all adulterers; like an oven heating up before baking, the city rested a little before the leaven was mixed in, until the whole was leavened.
«در جشنهای پادشاه، رهبران از شراب مست می‌شوند و او نیز با کسانی که وی را دست انداخته‌اند هم پیاله می‌گردد. 5
On the day of our king, the leaders began to be mad with wine; he extended his hand with those who fabricate illusions.
دلهایشان از دسیسه بازی، مثل تنور زبانه می‌کشند. توطئهٔ آنها تمام شب به آرامی می‌سوزد و همین که صبح شد مثل آتش ملتهب شعله‌ور می‌گردد. 6
For they have used their heart like an oven, while he laid snares for them; he slept through the night baking them, and by morning he himself was heated like a burning fire.
«مردم اسرائیل مانند تنوری سوزان شده، پادشاهان و رهبرانشان را یکی پس از دیگری کشتند و فریاد هیچ‌کدام برای درخواست کمک از من، بلند نشد. 7
They have all become hot like an oven, and they have devoured their judges. All their kings have fallen. There is no one who calls to me among them.
«قوم من با بت‌پرستان آمیزش کرده، راههای گناه‌آلود آنها را یاد می‌گیرند. آنها همچون نان نیم پخته‌ای هستند که نمی‌شود خورد. 8
Ephraim himself has been mingled with the nations. Ephraim has become like bread, baked under ashes, that has not been turned over.
پرستش خدایان بیگانه قوت ایشان را گرفته است، ولی خودشان نمی‌دانند. موهای سر اسرائیل سفید شده و عمر او به پایان رسیده، اما او از آن بی‌خبر است. 9
Strangers have devoured his strength, and he did not know it. And grey hairs also have spread across him, and he is ignorant of it.
فخر او به خدایان دیگر، آشکارا او را رسوا کرده است. با این حال به سوی خدای خود بازگشت نمی‌کند و در صدد یافتن او برنمی‌آید. 10
And the pride of Israel will be brought low before his face, for they have not returned to the Lord their God, nor have they sought him in all of this.
«قوم اسرائیل مانند کبوتر، نادان و بی‌فهم هستند. آنها از مصر کمک می‌خواهند و به آشور پرواز می‌کنند؛ 11
And Ephraim has become like a pigeon that has been led astray, not having a heart; for they called upon Egypt, they went to the Assyrians.
ولی من در حین پروازشان تور خود را بر ایشان می‌اندازم و مثل پرنده‌ای آنها را از آسمان به زمین می‌کشم و به خاطر تمام کارهای شرارتبارشان ایشان را مجازات می‌کنم. 12
And when they will set out, I will spread my net over them. I will pull them down like the birds of the sky; I will cut them down in accordance with the reports of their meetings.
«وای بر قوم من! بگذار آنها هلاک شوند، زیرا مرا ترک کرده و به من گناه ورزیده‌اند. می‌خواستم ایشان را نجات بخشم، ولی آنها با من صادق نبودند. 13
Woe to them, for they have withdrawn from me. They will waste away because they have been dishonest with me. And I redeemed them, and they have spoken lies against me.
آنها از صمیم دل به حضور من فریاد بر نمی‌آورند، بلکه در بستر خود ناله و شیون می‌کنند. آنها خود را زخمی کرده، برای غله و شراب به بتها دعا می‌کنند، و از من روی برمی‌گردانند. 14
And they have not cried out to me in their heart, but they howled on their beds. They have obsessed about wheat and wine; they have withdrawn from me.
«من ایشان را یاری نموده و نیرومند ساخته‌ام، ولی از من روگردان شده‌اند. 15
And I have educated them, and I have reinforced their arms; and they have imagined evil against me.
«آنها به همه جا نگاه می‌کنند، جز به آسمان و به سوی خدای متعال. مانند کمان کجی هستند که هرگز تیرش به هدف نمی‌خورد. رهبرانشان به دلیل گستاخی و بی‌احترامی نسبت به من با شمشیر دشمن نابود خواهند شد و تمام مردم مصر به ایشان خواهند خندید.» 16
They returned so that they might be without a yoke. They have become like a deceitful bow. Their leaders will fall by the sword because of the madness of their words. This is their derision in the land of Egypt.

< هوشع 7 >