< هوشع 5 >
«ای کاهنان و ای رهبران اسرائیل گوش دهید؛ ای خاندان سلطنتی، این را بشنوید: نابودی شما حتمی است، زیرا در کوه مصفه و تابور بهوسیلۀ بتها قوم را فریب دادهاید. | 1 |
Hört dieses, ihr Priester! Merkt auf, ihr Israeliten, und gebt acht, ihr Männer am Königshofe! Denn euch geht der Handel an, weil ihr eine Schlinge für Mizpa geworden seid und ein Fangnetz, ausgespannt auf dem Thabor,
ای یاغیان، شما بیرحمانه کشتار میکنید و حدی نمیشناسید، پس من همهٔ شما را تنبیه خواهم کرد. | 2 |
und eine tiefe Fallgrube in Sittim. Ich aber willl für sie alle eine Zuchtrute werden!
«من افرایم را خوب میشناسم و اسرائیل نمیتواند خود را از من پنهان کند. همانطور که یک فاحشه شوهرش را ترک میکند، شما هم مرا ترک کرده و ناپاک شدهاید. | 3 |
Ich kenne ja Ephraim, und Israel kann sich nicht vor mir verbergen; denn eben jetzt hast du, Ephraim, dem Götzendienste gehuldigt, hat sich Israel mit Unreinem befleckt.
کارهای شما مانع میشود از اینکه به سوی من بازگشت کنید، زیرا روح زناکاری در اعماق وجود شما ریشه دوانده است و نمیتوانید مرا بشناسید.» | 4 |
Ihre eigenen Handlungen erlauben ihnen nicht, zu ihrem Gotte zurückzukehren; denn ein hurerischer Geist wohnt in ihnen und Erkenntnis Jahwes besitzen sie nicht.
تکبر مردم اسرائیل بر ضد آنها گواهی میدهد. اسرائیل و افرایم در زیر بار گناهانشان خواهند لغزید و مردم یهودا نیز در پی ایشان به زمین خواهند افتاد. | 5 |
Aber der, der Israels Ruhm ist, wird gegen sie Zeugnis ablegen, daß Israel und Ephraim ob ihrer Verschuldung zu Falle kommen; - zu Falle kommen wird auch Juda mit ihnen.
آنان سرانجام با گلهها و رمههای خود خواهند آمد تا برای خداوند قربانی کنند، ولی او را پیدا نخواهند کرد، زیرا او از ایشان دور شده است. | 6 |
Wenn sie sich dann mit ihren Schafen und Rindern aufmachen, um Jahwe zu suchen, werden sie ihn nicht finden: er hat sich von ihnen losgesagt.
آنها به خداوند خیانت ورزیدهاند و فرزندانی نامشروع به دنیا آوردهاند. پس بهزودی دین دروغینشان، ایشان را با دار و ندارشان خواهد بلعید. | 7 |
Gegen Jahwe sind sie treulos gewesen; denn sie haben ihm unechte Kinder erzeugt. Daher soll eine Neumondfeier sie samt ihren Äckern verzehren!
شیپور خطر را در جِبعه و رامه و بیتئیل به صدا درآورید! ای مردم بنیامین به خود بلرزید! | 8 |
Stoßt in die Posaune in Gibea, in die Trompete zu Rama! Erhebt Kriegsgeschrei in Bethaven! Nimm dich in acht, Benjamin!
در روز مجازات، اسرائیل به ویرانهای تبدیل خواهی شد. آنچه را که واقع خواهد شد من در میان قبایل اسرائیل اعلام میکنم. | 9 |
Ephraim soll zu einer Einöde werden am Tage der Züchtigung. Sicheres verkündige ich über die Stämme Israels!
خداوند میفرماید: «رهبران یهودا به صورت پستترین دزدان درآمدهاند؛ بنابراین، خشم خود را مثل سیلاب بر ایشان خواهم ریخت. | 10 |
Die Häupter der Judäer gleichen solchen, die Grenzsteine verrücken; über sie will ich meinen Zorn ausschütten, wie man Wasser ausschüttet.
اسرائیل به حکم من در هم کوبیده خواهد شد، زیرا مایل نیست از بتپرستی خود دست بکشد. | 11 |
In Ephraim läßt man das Recht Gewalt leiden, läßt man es mit Füßen treten; denn es hat sich unterstanden, den nichtigen Götzen zu folgen.
من همچون بید که پشم را از بین میبرد، اسرائیل را از بین خواهم برد و شیرهٔ جان یهودا را گرفته، او را خشک خواهم کرد. | 12 |
So ward ich für Ephraim zur Motte und für die Judäer zum nagenden Wurm.
«هنگامی که اسرائیل و یهودا پی بردند که تا چه اندازه بیمار شدهاند، اسرائیل به آشور روی آورد و به پادشاهش پناه برد. ولی آشور نه قادر است درد او را درمان کند و نه کمکی به او برساند. | 13 |
Als da Ephraim seine Krankheit merkte, und Juda seine Beule, wandte sich Ephraim an Assur und sandte zum König von Jareb. Der aber vermag euch nicht Genesung zu bringen und eurer Beule nicht Heilung,
«مثل شیری که شکم شکار خود را میدرد، من اسرائیل و یهودا را تکه پاره خواهم کرد و با خود خواهم برد و رهانندهای نخواهد بود. | 14 |
weil ich selbst wie ein Löwe gegen Ephraim auftreten werde und wie ein Jungleu gegen das Reich Juda! Ich, ich werde rauben und abziehen, werde wegschleppen, ohne daß jemand errettet,
سپس آنها را ترک کرده، به خانهٔ خود باز خواهم گشت تا در شدت بیچارگی خود متوجه گناهانشان شده، آنها را اعتراف کنند و مرا بطلبند. زیرا ایشان در مصیبت خویش، مشتاقانه مرا خواهند جُست.» | 15 |
werde abziehen und zu meiner Stätte zurückkehren. Denn endlich werden sie ihre Schuld fühlen und mein Antlitz suchen; wenn sie in Not sind, werden sie sich nach mir sehnen: