ای اسرائیل، به سوی خداوند، خدای خود بازگشت کن، زیرا در زیر بار گناهانت خرد شدهای. | 1 |
שובה ישראל עד יהוה אלהיך כי כשלת בעונך |
نزد خداوند آیید و دعا کنید و گویید: «ای خداوند، گناهان ما را از ما دور کن، به ما رحمت فرموده، ما را بپذیر تا شکرگزاریهای خود را به تو تقدیم کنیم. | 2 |
קחו עמכם דברים ושובו אל יהוה אמרו אליו כל תשא עון וקח טוב ונשלמה פרים שפתינו |
نه آشور میتواند ما را نجات دهد و نه قدرت جنگی ما. دیگر هرگز بتهایی را که ساختهایم خدایان خود نخواهیم خواند؛ زیرا ای خداوند، یتیمان از تو رحمت مییابند.» | 3 |
אשור לא יושיענו על סוס לא נרכב ולא נאמר עוד אלהינו למעשה ידינו--אשר בך ירחם יתום |
خداوند میفرماید: «شما را از بتپرستی و بیایمانی شفا خواهم بخشید و محبت من حد و مرزی نخواهد داشت، زیرا خشم و غضب من برای همیشه فرو خواهد نشست. | 4 |
ארפא משובתם--אהבם נדבה כי שב אפי ממנו |
من همچون باران بر اسرائیل خواهم بارید و او مانند سوسن، خواهد شکفت و مانند سرو آزاد لبنان، در زمین ریشه خواهد دوانید. | 5 |
אהיה כטל לישראל יפרח כשושנה ויך שרשיו כלבנון |
شاخههایش به زیبایی شاخههای زیتون گسترده خواهد شد و عطر و بوی آن همچون عطر و بوی جنگلهای لبنان خواهد بود. | 6 |
ילכו ינקותיו ויהי כזית הודו וריח לו כלבנון |
قوم من بار دیگر زیر سایه من استراحت خواهند کرد و مانند گندم گل خواهند داد، و مانند باغی پر آب و تاکستانی پر شکوفه و همچون شراب لبنان معطر خواهند بود. | 7 |
ישבו ישבי בצלו יחיו דגן ויפרחו כגפן זכרו כיין לבנון |
«اسرائیل خواهد گفت: مرا با بتها چه کار است؟ و من دعای او را اجابت کرده، مراقب او خواهم بود. من همچون درختی همیشه سبز، در تمام مدت سال به او میوه خواهم داد.» | 8 |
אפרים מה לי עוד לעצבים אני עניתי ואשורנו אני כברוש רענן--ממני פריך נמצא |
هر که داناست این چیزها را درک کند. آن که فهم دارد گوش دهد، زیرا راههای خداوند راست و درست است و نیکان در آن راه خواهند رفت، ولی بدکاران لغزیده، خواهند افتاد. | 9 |
מי חכם ויבן אלה נבון וידעם כי ישרים דרכי יהוה וצדקים ילכו בם ופשעים יכשלו בם |