هوشع 11
| زمانی که اسرائیل کودک بود او را دوست داشتم، و پسر خود را از مصر فرا خواندم. | 1 |
When Israel was a child, then I loved him, and out of Egypt I called my son.
| ولی هر چه بیشتر او را به سوی خود خواندم، بیشتر از من دور شد و برای بعل قربانی کرد و برای بتها بخور سوزانید. | 2 |
The more the prophets called them, the more they went from them. They sacrificed to the Baalim, and burned incense to graven images.
| از بچگی او را تربیت کردم، او را در آغوش گرفتم و راه رفتن را به او یاد دادم؛ ولی او نخواست بفهمد که این من بودم که او را شفا دادم. | 3 |
Yet I taught Ephraim to walk. I took them on my arms, but they did not know that I healed them.
| با کمند محبت، اسرائیل را به سوی خود کشیدم؛ بار از دوشش برداشتم و خم شده، او را خوراک دادم. | 4 |
I drew them with cords of a man, with bands of love, and I was to them as those who lift up the yoke on their jaws. And I laid food before them.
| ولی او به سوی من بازگشت نمی‌کند، پس دوباره به مصر خواهد رفت و آشور بر او سلطنت خواهد کرد. | 5 |
They shall not return into the land of Egypt, but the Assyrian shall be their king, because they refused to return to me.
| آتش جنگ در شهرهایش شعله‌ور خواهد شد. دشمنانش به دروازه‌های او حمله خواهند کرد و او در میان سنگرهای خود به دام دشمن خواهد افتاد. | 6 |
And the sword shall fall upon their cities, and shall consume their bars, and devour them, because of their own counsels.
| قوم من تصمیم گرفته‌اند مرا ترک کنند، پس هرچند مرا قادر متعال خطاب کنند، اما من به فریادشان نخواهم رسید. | 7 |
And my people are bent on backsliding from me. Though they call them to him who is on high, none at all will exalt him.
| ای اسرائیل، چگونه تو را از دست بدهم؟ چگونه بگذارم بروی؟ چگونه می‌توانم تو را مثل ادمه و صبوئیم هلاک کنم؟ دل من آشوب است و شفقت من در درونم می‌جوشد! | 8 |
How shall I give thee up, Ephraim? How shall I cast thee off, Israel? How shall I make thee as Admah? How shall I set thee as Zeboiim? My heart is turned within me. My compassions are kindled together.
| در شدت خشم خود تو را مجازات نخواهم کرد و دیگر تو را از بین نخواهم برد؛ زیرا من خدا هستم، نه انسان. من خدایی مقدّس هستم و در میان شما ساکنم. من دیگر با خشم به سراغ شما نخواهم آمد. | 9 |
I will not execute the fierceness of my anger. I will not return to destroy Ephraim. For I am God, and not man, the Holy One in the midst of thee, and I will not come in wrath.
| «قوم من از من پیروی خواهند کرد و من مثل شیر بر دشمنانشان خواهم غرید. ایشان لرزان از غرب باز خواهند گشت؛ | 10 |
They shall walk after Jehovah, who will roar like a lion. For he will roar, and the sons shall come trembling from the west.
| آنها لرزان خواهند آمد، مثل دستهٔ بزرگی از پرندگان از مصر و مانند کبوتران از آشور پرواز خواهند کرد. من دوباره ایشان را به خانه‌شان باز می‌گردانم.» این وعده‌ای است از جانب خداوند. | 11 |
They shall come trembling as a bird out of Egypt, and as a dove out of the land of Assyria. And I will make them to dwell in their houses, says Jehovah.
| خداوند می‌فرماید: «خاندان اسرائیل با دروغ و فریب مرا احاطه کرده است، اما یهودا هنوز نسبت به من که خدای امین و مقدّس هستم، وفادار است.» | 12 |
Ephraim encompasses me around with falsehood, and the house of Israel with deceit, but Judah yet rules with God, and is faithful with the Holy One.
