هوشع 11

1 زمانی که اسرائیل کودک بود او را دوست داشتم، و پسر خود را از مصر فرا خواندم.

以色列年幼的时候，我爱他， 就从埃及召出我的儿子来。

2 ولی هر چه بیشتر او را به سوی خود خواندم، بیشتر از من دور شد و برای بعل قربانی کرد و برای بتها بخور سوزانید.

先知越发招呼他们， 他们越发走开， 向诸巴力献祭， 给雕刻的偶像烧香。

3 از بچگی او را تربیت کردم، او را در آغوش گرفتم و راه رفتن را به او یاد دادم؛ ولی او نخواست بفهمد که این من بودم که او را شفا دادم.

我原教导以法莲行走， 用膀臂抱着他们， 他们却不知道是我医治他们。

4 با کمند محبت، اسرائیل را به سوی خود کشیدم؛ بار از دوشش برداشتم و خم شده، او را خوراک دادم.

我用慈绳爱索牵引他们； 我待他们如人放松牛的两腮夹板， 把粮食放在他们面前。

5 ولی او به سوی من بازگشت نمی‌کند، پس دوباره به مصر خواهد رفت و آشور بر او سلطنت خواهد کرد.

他们必不归回埃及地， 亚述人却要作他们的王， 因他们不肯归向我。

6 آتش جنگ در شهرهایش شعله‌ور خواهد شد. دشمنانش به دروازه‌های او حمله خواهند کرد و او در میان سنگرهای خود به دام دشمن خواهد افتاد.

刀剑必临到他们的城邑， 毁坏门闩，把人吞灭， 都因他们随从自己的计谋。

7 قوم من تصمیم گرفته‌اند مرا ترک کنند، پس هرچند مرا قادر متعال خطاب کنند، اما من به فریادشان نخواهم رسید.

我的民偏要背道离开我； 众先知虽然招呼他们归向至上的主， 却无人尊崇主。

8 ای اسرائیل، چگونه تو را از دست بدهم؟ چگونه بگذارم بروی؟ چگونه می‌توانم تو را مثل ادمه و صبوئیم هلاک کنم؟ دل من آشوب است و شفقت من در درونم می‌جوشد!

以法莲哪，我怎能舍弃你？ 以色列啊，我怎能弃绝你？ 我怎能使你如押玛？ 怎能使你如洗扁？ 我回心转意， 我的怜爱大大发动。

9 در شدت خشم خود تو را مجازات نخواهم کرد و دیگر تو را از بین نخواهم برد؛ زیرا من خدا هستم، نه انسان. من خدایی مقدّس هستم و در میان شما ساکنم. من دیگر با خشم به سراغ شما نخواهم آمد.

我必不发猛烈的怒气， 也不再毁灭以法莲。 因我是 神，并非世人， 是你们中间的圣者； 我必不在怒中临到你们。

10 «قوم من از من پیروی خواهند کرد و من مثل شیر بر دشمنانشان خواهم غرید. ایشان لرزان از غرب باز خواهند گشت؛

耶和华必如狮子吼叫， 子民必跟随他。 他一吼叫， 他们就从西方急速而来。

11 آنها لرزان خواهند آمد، مثل دستهٔ بزرگی از پرندگان از مصر و مانند کبوتران از آشور پرواز خواهند کرد. من دوباره ایشان را به خانه‌شان باز می‌گردانم.» این وعده‌ای است از جانب خداوند.

他们必如雀鸟从埃及急速而来， 又如鸽子从亚述地来到。 我必使他们住自己的房屋。 这是耶和华说的。

12 خداوند می‌فرماید: «خاندان اسرائیل با دروغ و فریب مرا احاطه کرده است، اما یهودا هنوز نسبت به من که خدای امین و مقدّس هستم، وفادار است.»

以法莲用谎话， 以色列家用诡计围绕我； 犹大却靠 神掌权， 向圣者有忠心。