< پیدایش 33 >

آنگاه یعقوب از فاصلهٔ دور دید که عیسو با چهارصد نفر از افراد خود می‌آید. پس فرزندانش را بین لیه و راحیل و دو کنیز تقسیم کرد. 1
Jakob mah khet tahang naah, kami cumvai palito hoi nanwto angzo Esau to hnuk. To pongah nawktanawk to tapraek moe, Leah, Rachel hoi a tamna nongpata hnik khaeah a paek.
بدین ترتیب خانواده‌اش را در یک صف به سه دسته تقسیم کرد. در دستهٔ اول دو کنیز او و فرزندانشان، در دستهٔ دوم لیه و فرزندانش و در دستهٔ سوم راحیل و یوسف قرار داشتند. 2
A tamna nongpata hnik hoi a caanawk to hmaloe ah a caehsak, to pacoengah Leah hoi a caanawk to caehsak moe, hnukkhuem koekah Rachel hoi Joseph to caehsak.
خود یعقوب نیز در پیشاپیش آنها حرکت می‌کرد. وقتی یعقوب به برادرش نزدیک شد، هفت مرتبه او را تعظیم کرد. 3
Angmah to hmahmanh moe, amya khaeah a phak naah, a hmaa ah long ah vai sarihto akuep pae.
عیسو دوان‌دوان به استقبال او شتافت و او را در آغوش کشیده، بوسید و هر دو گریستند. 4
Esau loe Jakob hnuk hanah cawnh moe takop; tahnong ah takoih moe, anih to mok; to pacoengah loe qah hoi hmaek.
سپس عیسو نگاهی به زنان و کودکان انداخت و پرسید: «این همراهان تو کیستند؟» یعقوب گفت: «فرزندانی هستند که خدا به بنده‌ات عطا فرموده است.» 5
Esau mah khet naah, nongpatanawk hoi a caanawk to hnuk; nang hoi nawnto kaom kaminawk loe mi aa? tiah a naa. Jakob mah, Nihcae loe Sithaw mah na tamna khaeah tahmenhaih hoi paek ih kaminawk ni, tiah a naa.
آنگاه کنیزان با فرزندانشان جلو آمده، عیسو را تعظیم کردند، 6
To pacoengah a tamna hnik hoi a caanawk to angzoh o moe, anih hmaa ah akuep o.
بعد لیه و فرزندانش و آخر همه راحیل و یوسف پیش آمدند و او را تعظیم نمودند. 7
To pacoengah Leah hoi a caanawk doeh anih khaeah angzoh o moe, akuep o; hnukkhuem koekah Rachel hoi Joseph to angzoh hoi moe, a hmaa ah akuep hoi toeng.
عیسو پرسید: «این همه گله و رمه که در راه دیدم، چیستند؟» یعقوب گفت: «آنها را هدیۀ من است به تو، تا مورد لطف تو قرار گیرم.» 8
Esua mah, Ka hnuk ih moinawk loe tih sak han ih aa? tiah a naa. Anih mah, Ka angraeng, na tahmenhaih ka hnuk thai hanah, nang hanah kang sinh pae, tiah a naa.
عیسو گفت: «برادر، من خود گله و رمه به قدر کافی دارم. آنها را برای خودت نگاه دار.» 9
Toe Esau mah, Kam nawk, Kai doeh ka tawnh mang bae, nangmah hanah mah suem ah, tiah a naa.
یعقوب پاسخ داد: «اگر واقعاً مورد لطف تو واقع شده‌ام، التماس دارم هدیهٔ مرا قبول کنی. دیدن روی تو برای من مانند دیدن روی خدا بود! حال که تو با مهربانی مرا پذیرفتی، 10
Jakob mah, Tahmenhaih hoiah na talawk paeh; na tahmenhaih ka tongh nahaeloe, ka sinh ih tangqum hae na talawk pae ah; na mikhmai ka hnuk hae, Sithaw mikhmai hnuk baktiah ni oh, na mikhmai panhaih to ka hnuk boeh.
پس هدایایی را که به تو پیشکش کرده‌ام قبول فرما. خدا نسبت به من بسیار بخشنده بوده و تمام احتیاجاتم را رفع کرده است.» یعقوب آنقدر اصرار کرد تا عیسو آنها را پذیرفت. 11
Nang han kang sinh ih taham ka hoihaih tangqumnawk hae na talawk pae ah, Sithaw mah ang tahmen pongah, ka ngaihaih boih ka tawnh boeh, tiah a naa. Jakob mah paek pae khruek pongah, Esau mah talawk pae.
عیسو گفت: «آماده شو تا برویم. من و افرادم تو را همراهی خواهیم کرد.» 12
To naah Esau mah, Caeh o si, kholong caeh amsak o si boeh, tiah a naa.
یعقوب گفت: «چنانکه می‌بینی بعضی از بچه‌ها کوچکند و رمه‌ها و گله‌ها نوزادانی دارند که اگر آنها را به سرعت برانیم همگی تلف خواهند شد. 13
Toe Jakob mah, Ka angraeng, nawktanawk loe saning nawk o vop moe, tapen kangtha tuu hoi maitawnawk doeh ka khetzawn han oh, tito na panoek; nito thung karangah ka caeh haih nahaeloe, moinawk hae dueh o boih tih.
ای سرورم، شما جلوتر از بنده‌ات بروید و ما هم همراه بچه‌ها و گله‌ها آهسته می‌آییم و در سعیر به شما ملحق می‌شویم.» 14
To pongah ka angraeng nang loe, na tamna hmaa ah caeh halat ah; kai loe moinawk to amzai ah huih moe, nawktanawk hoi nawnto ka angraeng ohhaih Seir mae ah amzaita hoi kang zoh han, tiah a naa.
عیسو گفت: «لااقل بگذار چند نفر از افرادم همراهتان باشند تا شما را راهنمایی و محافظت کنند.» یعقوب پاسخ داد: «لزومی ندارد، ما خودمان می‌آییم. از لطف سَروَرم سپاسگزارم.» 15
Esau mah, To tih nahaeloe kaimah ih kaminawk ahap kang caehtaak han, tiah a naa. Toe Jakob mah, Na koehhaih baktiah ka oh nahaeloe, tih han ih nihcae to caehtaak han angai tih loe? tiah a naa.
عیسو همان روز راه خود را پیش گرفته، به سعیر مراجعت نمود، 16
To pongah to na niah Esau loe Seir prae ah amlaem let.
اما یعقوب با خانواده‌اش به سوکوت رفت و در آنجا برای خود خیمه و برای گله‌ها و رمه‌هایش سایبانها درست کرد. به همین دلیل آن مکان را سوکوت نامیده‌اند. 17
Toe Jakob loe Sukkoth ah caeh, ohhaih ahmuen maeto a sak, angmah ih maitawnawk ohhaih im doeh a sak pae; to pongah to ahmuen to Sukkoth, tiah ahmin paek.
سپس از آنجا به سلامتی به شکیم واقع در کنعان کوچ کردند و خارج از شهر خیمه زدند. 18
Jakob loe Padan prae hoiah angzoh moe, Kanaan prae Shekem vangpui to kamong ah a phak, to vangpui phak tom naah ataihaih ahmuen to a sak.
او زمینی را که در آن خیمه زده بود از خانوادهٔ حمور، پدر شکیم به صد پاره نقره خرید. 19
Shekem ampa Hamor caanawk khae ih long to, phoisa cumvaito hoiah a qanh moe, to ahmuen ah ataihaih kahni im to a sak.
در آنجا یعقوب مذبحی ساخت و آن را «اِل الوهی اسرائیل» نامید. 20
To ahmuen ah hmaicam maeto a sak pacoengah, El-Elohe-Israel, tiah ahmin sak.

< پیدایش 33 >