Holy Bible Aionian Edition® ~ Persian---Open-Contemporary ~ Genesis Chapter 21

< پیدایش 21 >

خداوند به وعده‌ای که به سارا داده بود، وفا کرد.

I Gospod pohodi Saru, kao što bješe rekao, i uèini Gospod Sari kao što bješe kazao.

سارا در زمانی که خداوند مقرر فرموده بود، حامله شد و برای ابراهیم در سن پیری پسری زایید.

Jer zatrudnje i rodi Sara Avramu sina u starosti njegovoj u isto vrijeme kad kaza Gospod.

ابراهیم پسرش را که سارا برای او به دنیا آورده بود، اِسحاق (یعنی «خنده») نام نهاد؛

I Avram nadjede ime sinu koji mu se rodi, kojega mu rodi Sara, Isak.

و ابراهیم طبق فرمان خدا اسحاق را هشت روز بعد از تولدش ختنه کرد.

I obreza Avram sina svojega Isaka kad bi od osam dana, kao što mu zapovjedi Bog.

هنگام تولدِ اسحاق، ابراهیم صد ساله بود.

A Avramu bješe sto godina kad mu se rodi sin Isak.

سارا گفت: «خدا برایم خنده و شادی آورده است. هر کس خبر تولد پسرم را بشنود با من خواهد خندید.

A Sara reèe: Bog mi uèini smijeh; ko god èuje, smijaæe mi se.

چه کسی باور می‌کرد که روزی من بچهٔ ابراهیم را شیر بدهم؟ ولی اکنون برای ابراهیم در سن پیری او پسری زاییده‌ام!»

I reèe: ko bi rekao Avramu da æe Sara dojiti djecu? ipak mu rodih sina u starosti njegovoj.

اسحاق بزرگ شده، از شیر گرفته شد و ابراهیم به این مناسبت جشن بزرگی بر پا کرد.

A kad dijete doraste da se odbije od sise, uèini Avram veliku gozbu onaj dan kad odbiše Isaka od sise.

یک روز سارا متوجه شد که اسماعیل، پسر هاجر مصری، اسحاق را اذیت می‌کند.

I Sara vidje sina Agare Misirke, koja ga rodi Avramu, gdje se potsmijeva;

پس به ابراهیم گفت: «این کنیز و پسرش را از خانه بیرون کن، زیرا اسماعیل با پسر من اسحاق وارث تو نخواهد بود.»

Pa reèe Avramu: otjeraj ovu robinju sa sinom njezinijem, jer sin ove robinje neæe biti našljednik s mojim sinom, s Isakom.

این موضوع ابراهیم را بسیار رنجاند، چون اسماعیل نیز پسر او بود.

A to Avramu bi vrlo krivo radi sina njegova.

اما خدا به ابراهیم فرمود: «دربارهٔ پسر و کنیزت آزرده‌خاطر نشو. آنچه سارا گفته است انجام بده، زیرا توسط اسحاق است که تو صاحب نسلی می‌شوی که وعده‌اش را به تو داده‌ام.

Ali Bog reèe Avramu: nemoj da ti je krivo radi djeteta i radi robinje tvoje. Što ti je god kazala Sara, poslušaj; jer æe ti se u Isaku sjeme prozvati.

از پسر آن کنیز هم قومی به وجود خواهم آورد، چون او نیز پسر توست.»

Ali æu i od sina robinjina uèiniti narod, jer je tvoje sjeme.

پس ابراهیم صبح زود برخاست و نان و مشکی پُر از آب برداشت و بر دوش هاجر گذاشت، و او را با پسر روانه ساخت. هاجر به بیابان بئرشِبَع رفت و در آنجا سرگردان شد.

I Avram ustav ujutru rano, uze hljeba i mješinu vode, i dade Agari metnuvši joj na leða, i dijete, i otpusti je. A ona otišavši lutaše po pustinji Virsavskoj.

وقتی آب مشک تمام شد، هاجر پسرش را زیر بوته‌ها گذاشت

A kad nesta vode u mješini, ona baci dijete pod jedno drvo,

و خود حدود صد متر دورتر از او نشست و با خود گفت: «نمی‌خواهم ناظر مرگ فرزندم باشم.» و زارزار بگریست.

Pa otide koliko se može strijelom dobaciti, i sjede prema njemu; jer govoraše: da ne gledam kako æe umrijeti dijete. I sjedeæi prema njemu stade iza glasa plakati.

آنگاه خدا به ناله‌های پسر توجه نمود و فرشتهٔ خدا از آسمان هاجر را ندا داده، گفت: «ای هاجر، چه شده است؟ نترس! زیرا خدا ناله‌های پسرت را شنیده است.

A Bog èu glas djetinji, i anðeo Božji viknu s neba Agaru, i reèe joj: što ti je, Agaro? ne boj se, jer Bog èu glas djetinji odande gdje je.

برو و او را بردار و در آغوش بگیر. من قوم بزرگی از او به وجود خواهم آورد.»

Ustani, digni dijete i uzmi ga u naruèje; jer æu od njega uèiniti velik narod.

سپس خدا چشمان هاجر را گشود و او چاه آبی در مقابل خود دید. پس به طرف چاه رفته، مشک را پر از آب کرد و به پسرش نوشانید.

I Bog joj otvori oèi, te ugleda studenac; i otišavši napuni mješinu vode, i napoji dijete.

و خدا با اسماعیل بود و او در صحرا بزرگ شده، در تیراندازی ماهر گشت.

I Bog bijaše s djetetom, te odraste, i življaše u pustinji, i posta strijelac.

او در صحرای فاران زندگی می‌کرد و مادرش دختری از مصر برای او گرفت.

A življaše u pustinji Faranu. I mati ga oženi iz zemlje Misirske.

در آن زمان ابیملکِ پادشاه، با فرماندهٔ سپاهش فیکول نزد ابراهیم آمده، گفت: «خدا در آنچه می‌کنی با توست!

U to vrijeme reèe Avimeleh i Fihol vojvoda njegov Avramu govoreæi: Bog je s tobom u svemu što radiš.

اکنون به نام خدا سوگند یاد کن که به من و فرزندان و نواده‌های من خیانت نخواهی کرد و همان‌طوری که من با تو به خوبی رفتار کرده‌ام، تو نیز با من و مملکتم که در آن ساکنی، به خوبی رفتار خواهی نمود.»

Zakuni mi se sada Bogom da neæeš prevariti mene ni sina mojega ni unuka mojega, nego da æeš dobro onako kako sam ja tebi èinio i ti èiniti meni i zemlji u kojoj si došljak.

ابراهیم پاسخ داد: «سوگند می‌خورم چنانکه گفتید رفتار کنم.»

A Avram reèe: hoæu se zakleti.

سپس ابراهیم دربارهٔ چاهِ آبی که خدمتگزاران ابیملک به زور از او گرفته بودند، نزد وی شکایت کرد.

Ali Avram prekori Avimeleha za studenac, koji uzeše na silu sluge Avimelehove.

ابیملکِ پادشاه گفت: «این اولین باری است که راجع به این موضوع می‌شنوم و نمی‌دانم کدام یک از خدمتگزارانم در این کار مقصر است. چرا پیش از این به من خبر ندادی؟»

A Avimeleh reèe: ne znam ko je to uèinio; niti mi ti kaza, niti èuh do danas.

آنگاه ابراهیم، گوسفندان و گاوانی به ابیملک داد و با یکدیگر عهد بستند.

Tada Avram uze ovaca i goveda, i dade Avimelehu, i uhvatiše vjeru meðu sobom.

سپس ابراهیم هفت بره از گله جدا ساخت.

I Avram odluèi sedam jaganjaca iz stada.

پادشاه پرسید: «چرا این کار را می‌کنی؟»

A Avimeleh reèe Avramu: šta æe ono sedam jaganjaca što si odluèio?

ابراهیم پاسخ داد: «اینها هدایایی هستند که من به تو می‌دهم تا همه بدانند که این چاه از آنِ من است.»

A on odgovori: da primiš iz moje ruke ono sedam jaganjaca, da mi bude svjedoèanstvo da sam ja iskopao ovaj studenac.

از آن پس این چاه، بئرشبع (یعنی «چاه سوگند») نامیده شد، زیرا آنها در آنجا با هم عهد بسته بودند.

Otuda se prozva ono mjesto Vir-Saveja, jer se ondje zakleše obojica.

آنگاه ابیملک و فیکول فرماندهٔ سپاهش به سرزمین خود فلسطین بازگشتند.