< پیدایش 2 >

به این ترتیب آفرینش آسمانها و زمین و هر چه در آنها بود، تکمیل گردید. 1
Hiti chun van le leiset chule asunga thil umjouse chu loupi tah a sem chai ahi tai.
با فرا رسیدن روز هفتم، خدا کار آفرینش را تمام کرد؛ پس در هفتمین روز، از همۀ کار خود بیاسود. 2
Hichun ni sagi lhin nin Pathen in athilsem chu aboncha achaiyin, hiti chun a thilsem ho jouse akon in ama akicholdo tai.
خدا روز هفتم را برکت داده، آن را مقدّس اعلام فرمود، زیرا روزی بود که خدا پس از پایان کار آفرینش، آرام گرفت. 3
Hiche ni sagi lhinni chu Pathen in phatthei aboh in chule atheng ahi tin aphongdoh tai, ajeh chu athilsem le anatoh jousea kon'a akicholdo ni ahi.
این بود تاریخچۀ آسمانها و زمین. هنگامی که یهوه خدا آسمانها و زمین را ساخت 4
Hiche hi van le leiset ahung kisemdoh a akhanggui hung kipatdoh dan ho chu hiti hi ana hi. Pakai Pathen in leiset le van ahinsem patni chun.
هیچ بوته و گیاهی بر زمین نروییده بود، زیرا یهوه خدا هنوز باران نبارانیده بود، و همچنین آدمی نبود که روی زمین کِشت و زرع نماید؛ 5
Leiset chunga tollhang a jong hamphung keh doh loulai ahi, ajeh chu Pathen in gotwi leiset chunga ajuhsah loulai ahin chule hia chu koima natong ding umlou lai ana hi.
اما آب از زمین بیرون می‌آمد و تمام خشکی‌ها را سیراب می‌کرد. 6
Ahin leiset'a kon in twimei a hung kaiyin chule leichung jouse chu twiyin achapnou vin ahi.
آنگاه یهوه خدا از خاکِ زمین، آدم را سرشت. سپس در بینی آدم روح حیات دمیده، به او جان بخشید و آدم، موجود زنده‌ای شد. 7
Chuin Pakai Pathen in leichunga kon in vutvai achun mihem asemin, chule a nahhom'a hinna hu alhakhum a ahile mihem chu hinna nei ahung hitai.
پس از آن، یهوه خدا در سرزمین عدن که در شرق بود، باغی به وجود آورد و آدمی را که آفریده بود در آن باغ گذاشت. 8
Chuphat in Pathen injong niso lama Eden hon aphut dohin hiche achun asem sa mihem chu akoi tai.
یهوه خدا انواع درختان زیبا در آن باغ رویانید تا میوه‌های خوش طعم دهند. او در وسط باغ، «درخت حیات» و همچنین «درخت شناخت نیک و بد» را قرار داد. 9
Chuin Pakai Pathen in leichung a kon in vetnom nom umle neh ding thingga namkim akedoh sah in ahi, chule honlai lung'a chun hinna thingphung jong chule ase le apha hetna thing-phung jong akesah in ahi.
از سرزمین عدن رودخانه‌ای به سوی باغ جاری شد تا آن را آبیاری کند. سپس این رودخانه به چهار رود کوچکتر تقسیم گردید. 10
Hiche Eden hon'a kon chun honlei chapnou jing ding in vadung along in, vadung chu vadung li in ahung long khen'in vadung li asohdoh e.
رود اول فیشون است که سراسر سرزمین حَویله را که در آنجا طلا یافت می‌شود، دور می‌زند. 11
Vadung khatna chu ahile Pishon ahin, hiche chu sana kimuna vadung ahin Havilah gam pumpia long kimvel ahi.
طلای آن سرزمین بسیار خالص است، و در آنجا صَمْغ خوشبو و سنگ جَزَع نیز یافت می‌شود. 12
Hiche gam'a sana kimu ho chu ahoi thei lheh in a namtwi jah nom umtah chule song namtwi jong akimui.
رود دوم جیحون است که از سرزمین کوش عبور می‌کند. 13
Vadung ni lhinna chu amin Gihon ahin, hiche vadung chu Cush gam pumpia long kimvel ahi.
سومین رود، دِجلِه است که به سوی شرق آشور جاری است و رود چهارم فرات است. 14
Vadung thum lhinna chu ahile Haddekel ahin, hiche vadung hin sah solam gam'a Asshur gam pumpia long ahin, chule vadung li lhinna chu Euphrates ahi.
یهوه خدا آدم را در باغ عدن گذاشت تا در آن کار کند و از آن نگهداری نماید. 15
Chuin Pakai Pathen in amisem dohpa chu Eden hon sunga apuilut in hiche hon'a natong ding le avetup ding in apansah tai.
اما یهوه خدا به او گفت: «تو می‌توانی از همۀ میوه‌های درختان باغ آزادانه بخوری، 16
Ahin Pathen in mipa koma athupeh chu, “Nang man hiche honsunga theiga ho khu nadei dei naneh thei cheh ahi.
به‌جز میوهٔ درخت شناخت نیک و بد. زیرا اگر از میوهٔ آن بخوری، مطمئن باش خواهی مرد.» 17
Hinlah nangman hon lailung'a ase le apha hetna theiga vang naneh lou beh ding, hichu naneh nini, na thitei tei ding,’’ ahi.
یهوه خدا فرمود: «شایسته نیست آدم تنها بماند. باید برای او یار مناسبی به وجود آورم.» 18
Chujong le Pakai Pathen in aseiye, “Mihempa achanga a-umhi apha poi hijeh chun keiman a umkhom pi ding khat sempeh ing kate,’’ ati.
آنگاه یهوه خدا همهٔ حیوانات و پرندگانی را که از خاک سرشته بود، نزد آدم آورد تا ببیند آدم چه نامهایی بر آنها خواهد گذاشت. بدین ترتیب تمام حیوانات و پرندگان نامگذاری شدند. 19
Chuin Pakai Pathen in leivui chu leingan a sosah in chu in leichunga ganhing namkim asem in chule vacha ho chung lam'a alensah in chuin hiche ho jouse hi amin ipi pi asah em tin mihempa kom'a ahinpui khom in hiche a mihem pan amin vo najouse chu tuni geia amin a pangden ahi tai.
پس آدم تمام چارپایان و پرندگان آسمان و همۀ جانوران وحشی را نامگذاری کرد، اما برای او یار مناسبی یافت نشد. 20
Hiti chun mihempa in ganhing namkim chu aminvo cheh in chunga lengthei vachate ahin, chule loujaova sahang jouse jong aminvo soh keiyin ahin mihempa kithopi ding akimu doh hih laiye.
آنگاه یهوه خدا آدم را به خواب عمیقی فرو برد و یکی از دنده‌هایش را برداشت و جای آن را با گوشت پُر کرد. 21
Hijeh chun Pakai Pathen in mihempa chu a imut-mil sah in a imut-mil kah chun Pathen in anahgu khat aladoh in anung chu aphe in atom jol peh in ahi.
آنگاه یهوه خدا از آن دنده، زنی سرشت و او را پیش آدم آورد. 22
Chuin Pakai Pathen in Adam nahgu a lah doh'a kon chun numei khat asemdoh in amanu chu Adam kom'a ahin puilut in ahi.
آدم گفت: «این است استخوانی از استخوانهایم و گوشتی از گوشتم. نام او”نسا“باشد، چون از انسان گرفته شد.» 23
Hichun mihempan aseiye, “Amanu hi keima gu akon'a kisemdoh ahin, chule aphevou jang jong keima phevou ahin, amanu hi tu apat'a numei kiti ding ahi, ajeh chu amanu hi pasal'a kona kiladoh ahi,” ati.
به این سبب است که مرد از پدر و مادر خود جدا می‌شود و به زن خود می‌پیوندد، و از آن پس، آن دو یک تن می‌شوند. 24
Hijeh a chu pasal in anu le apa a dalhah a aji numei'a beh ding chule amani chu tipum khat kiti lhon ding ahiye.
آدم و زنش هر چند برهنه بودند، ولی احساس شرم نمی‌کردند. 25
Ahin hichepet chun pasalpa ahin numeinu ahin ani gel lhon a sagoh keuva um lhon ahin, ahi vang'in jachat na anei lhon pon ahi.

< پیدایش 2 >