پیدایش 18
| هنگامی که ابراهیم در بلوطستان ممری سکونت داشت، خداوند بار دیگر بر او ظاهر شد. شرح واقعه چنین است: ابراهیم در گرمای روز بر در خیمه خود نشسته بود. | 1 |
天正熱的時候，亞巴郎坐在帳幕門口，上主在瑪默勒橡樹林那裏，給他顯現出來。
| ناگهان متوجه شد که سه مرد به طرفش می‌آیند. پس از جا برخاست و به استقبال آنها شتافت. ابراهیم رو به زمین نهاده، | 2 |
他舉目一望，見有三人站在對面。他一見就由帳幕門口跑去迎接他們，俯伏在地，
| گفت: «ای سَروَرم، تمنا می‌کنم اندکی توقف کرده، | 3 |
說：「我主如果我蒙你垂愛，請不要由你僕人這裏走過去，
| در زیر سایه این درخت استراحت کنید. من می‌روم و برای شستن پاهای شما آب می‌آورم. | 4 |
我叫人拿點水來，洗洗你們的腳，然後在樹下休息休息。
| لقمه نانی نیز خواهم آورد تا بخورید و قوت بگیرید و بتوانید به سفر خود ادامه دهید. شما میهمان من هستید.» آنها گفتند: «آنچه گفتی بکن.» | 5 |
你們既然路過你僕人這裏，等我拿點餅來，吃點點心，然後再走。」他們答說：「就照你所說的做罷! 」
| آنگاه ابراهیم با شتاب به خیمه برگشت و به سارا گفت: «عجله کن! چند نان از بهترین آردی که داری بپز.» | 6 |
亞巴郎趕快進入帳幕，到撒辣前說：「你快拿三斗細麵，和一和，作些餅。」
| سپس خودش به طرف گله دویده، یک گوسالهٔ خوب گرفت و به نوکر خود داد تا هر چه زودتر آن را آماده کند. | 7 |
遂又跑到牛群中，選了一頭又嫩又肥的牛犢，交給僕人，要他趕快煮好。
| طولی نکشید که ابراهیم مقداری کره و شیر و کباب برای مهمانان خود آورد و جلوی آنها گذاشت و در حالی که آنها مشغول خوردن بودند، زیر درختی در کنار ایشان ایستاد. | 8 |
亞巴郎遂拿了凝乳和牛奶，及預備好了的牛犢，擺在他們面前；他們吃的時候，自己在樹下侍候。
| مهمانان از ابراهیم پرسیدند: «همسرت سارا کجاست؟» جواب داد: «او در خیمه است.» | 9 |
他們對他說：「你的妻子撒辣在那裏﹖」他答說：「在帳幕裏。」
| آنگاه یکی از ایشان گفت: «سال بعد در چنین زمانی نزد تو خواهم آمد و سارا پسری خواهد زایید!» (سارا پشت درِ خیمه ایستاده بود و به سخنان آنها گوش می‌داد.) | 10 |
其中一位說：「明年此時我必回到你這裏，那時，你的妻子撒辣要有一個兒子。」辣其時正在那人背後的帳幕門口竊聽。
| در آن وقت ابراهیم و سارا هر دو بسیار پیر بودند و دیگر از سارا گذشته بود که صاحب فرزندی شود. | 11 |
亞巴郎和撒辣都已年老，年紀很大，而且撒辣的月經早已停止。
| پس سارا در دل خود خندید و گفت: «آیا زنی به سن و سال من با چنین شوهر پیری می‌تواند بچه‌دار شود؟» | 12 |
撒辣遂心裏竊笑說：「現在，我已衰老，同我年老的丈夫，還有這喜事嗎﹖」
| خداوند به ابراهیم گفت: «چرا سارا خندید و گفت:”آیا زنی به سن و سال من می‌تواند بچه‌دار شود؟“ | 13 |
上主對亞巴郎說：「撒辣為什麼笑﹖且說：像我這樣老，真的還能生育﹖
| مگر کاری هست که برای خداوند مشکل باشد؟ همان‌طوری که به تو گفتم سال بعد، در چنین زمانی نزد تو خواهم آمد و سارا پسری خواهد زایید.» | 14 |
為上主豈有難事﹖明年這時，我必要回到你這裏，那時撒辣必有一個兒子。」
| اما سارا چون ترسیده بود، انکار نموده، گفت: «من نخندیدم!» گفت: «چرا خندیدی!» | 15 |
撒辣害怕了，否認說：「我沒有笑。」但是那位說：「不，你實在笑了。」
| آنگاه آن سه مرد برخاستند تا به شهر سدوم بروند و ابراهیم نیز برخاست تا ایشان را بدرقه کند. | 16 |
後來那三人由那裏起身，望著索多瑪前行；亞巴郎送他們，也一同前行。
| اما خداوند گفت: «آیا نقشهٔ خود را از ابراهیم پنهان کنم؟ | 17 |
上主說：「我要作的事，豈能瞞著亞巴郎﹖
| حال آنکه از وی قومی بزرگ و قوی پدید خواهد آمد و همهٔ قومهای جهان از او برکت خواهند یافت. | 18 |
因為他要成為一強大而又興盛的民族，地上所有的民族，都要因他蒙受祝福；
| من او را برگزیده‌ام تا فرزندان و اهل خانهٔ خود را تعلیم دهد که مرا اطاعت نموده، آنچه را که راست و درست است به جا آورند. اگر چنین کنند من نیز آنچه را که به او وعده داده‌ام، انجام خواهم داد.» | 19 |
何況我揀選了他，是要他訓令自己的子孫和未來的家族，保持上主的正道，實行公義正道，好使上主能實現他對亞巴郎所許的事。」
| پس خداوند به ابراهیم فرمود: «فریاد علیه ظلمِ مردم سدوم و عموره بلند شده است و گناهان ایشان بسیار زیاد گشته است. | 20 |
上主於是說：「控告索多瑪和哈摩辣的聲音實在很大，他們的罪惡實在深重!
| پس به پایین می‌روم تا به فریادی که به گوش من رسیده است، رسیدگی کنم.» | 21 |
我要下去看看，願意知道：是否他們所行的全如達到我前的呼聲一樣。」
| آنگاه آن دو نفر به جانب شهر سدوم روانه شدند، ولی خداوند نزد ابراهیم ماند. | 22 |
三人中有二人轉身向索多瑪走去；亞巴郎卻仍立在上主面前。
| ابراهیم به او نزدیک شده، گفت: «خداوندا، آیا عادلان را با بدکاران با هم هلاک می‌کنی؟ | 23 |
亞巴郎近前來說：「你真要將義人同惡人一起消滅嗎﹖
| شاید پنجاه عادل در آن شهر باشند. آیا به خاطر آنها، از نابود کردن آنجا صرفنظر نخواهی کرد؟ | 24 |
假如城中有五十個義人，你還要消滅嗎﹖不為其中的那五十個義人，赦免那地方嗎﹖
| یقین دارم که تو عادلان را با بدکاران هلاک نخواهی نمود. چطور ممکن است با عادلان و بدکاران یکسان رفتار کنی؟ آیا داور تمام جهان از روی عدل و انصاف داوری نخواهد کرد؟» | 25 |
你決不能如此行事，將義人同惡人一併誅滅；將義人如惡人一樣看待，你決不能! 審判全地的主，豈能不行公義﹖」
| خداوند در پاسخ ابراهیم فرمود: «اگر پنجاه عادل در شهر سدوم پیدا کنم، به خاطر آنها از نابود کردن آنجا صرفنظر خواهم کرد.» | 26 |
上主答說：「假如我在索多瑪城中找出了五十個義人，為了他們我要赦免整個地方。」
| ابراهیم باز عرض کرد: «به منِ ناچیز و خاکی اجازه بده جسارت کرده، بگویم که | 27 |
亞巴郎接著說：「
| اگر در شهر سدوم فقط چهل و پنج عادل باشند، آیا برای پنج نفر کمتر، شهر را نابود خواهی کرد؟» خداوند فرمود: «اگر چهل و پنج نفر آدم درستکار در آنجا باشند، آن را از بین نخواهم برد.» | 28 |
我雖只是塵埃灰土，膽敢再對我主說：假如五十個義人中少了五個怎樣﹖你就為了少五個而毀滅全城嗎﹖」他答說：「假如我在那裏找到四十五個，我不毀滅。」
| ابراهیم باز به سخنان خود ادامه داد و گفت: «شاید چهل نفر باشند!» خداوند فرمود: «اگر چهل نفر هم باشند آنجا را از بین نخواهم برد.» | 29 |
亞巴郎再向他進言說：「假如在那裏找到四十個怎樣﹖」他答說：「為了這四十個我也不做這事。」
| ابراهیم عرض کرد: «تمنا اینکه غضبناک نشوی و اجازه دهی سخن گویم. شاید در آنجا سی نفر پیدا کنی!» خداوند فرمود: «اگر سی نفر یافت شوند، من آنجا را از بین نخواهم برد.» | 30 |
亞巴郎說：「求我主且勿動怒，容我再進一言：假如在那裏找到三十個怎樣﹖」他答說：「假如在那裏我找到三十個，我也不做這事。」
| ابراهیم عرض کرد: «جسارت مرا ببخش و اجازه بده بپرسم اگر بیست عادل در آنجا یافت شوند، آیا باز هم آنجا را نابود خواهی کرد؟» خداوند فرمود: «اگر بیست نفر هم باشند شهر را نابود نخواهم کرد.» | 31 |
亞巴郎說：「我再放膽對我主進一言：假如在那裏找到二十個怎樣﹖」他答說：「為了這二十個，我也不毀滅。」
| ابراهیم بار دیگر عرض کرد: «خداوندا، غضبت افروخته نشود! این آخرین سؤال من است. شاید ده نفر عادل در آن شهر یافت شوند!» خداوند فرمود: «اگر چنانچه ده عادل نیز باشند، شهر را نابود نخواهم کرد.» | 32 |
亞巴郎求：「求我主且勿動怒，容我最後一次進言：假如在那裏找到十個怎樣﹖」他答說：「為了這十個我也不毀滅。」
| خداوند پس از پایان گفتگو با ابراهیم، از آنجا رفت و ابراهیم به خیمه‌اش بازگشت. | 33 |
上主向亞巴郎說完話就走了；亞巴郎也回家去了。
