پیدایش 13
| ابرام با زن خود سارای و لوط و هر آنچه که داشت به نِگِب، در جنوبِ، کنعان کوچ کرد. | 1 |
Abram went up out of Egypt—he, his wife, all that he had, and Lot with him—into the South.
| ابرام بسیار ثروتمند بود. او طلا و نقره و گله‌های فراوانی داشت. | 2 |
Abram was very rich in livestock, in silver, and in gold.
| ابرام و همراهانش از نگب رهسپار شده، مرحله به مرحله، به سوی بیت‌ئیل رفتند، و میان بیت‌ئیل و عای، جایی که قبلاً اطراق کرده بودند، اردو زدند. | 3 |
He went on his journeys from the South as far as Bethel, to the place where his tent had been at the beginning, between Bethel and Ai,
| این همان جایی بود که قبلاً ابرام در آنجا مذبحی ساخت و نام خداوند را خواند. | 4 |
to the place of the altar, which he had made there at the first. There Abram called on the LORD’s name.
| لوط نیز گاوان و گوسفندان و غلامان زیادی داشت. | 5 |
Lot also, who went with Abram, had flocks, herds, and tents.
| ابرام و لوط به علّت داشتن گله‌های بزرگ نمی‌توانستند با هم در یک جا ساکن شوند، زیرا برای گله‌هایشان چراگاه کافی وجود نداشت | 6 |
The land was not able to bear them, that they might live together; for their possessions were so great that they could not live together.
| و بین چوپانان ابرام و لوط نزاع در می‌گرفت. (در آن زمان کنعانی‌ها و فرّزی‌ها نیز در آن سرزمین ساکن بودند.) | 7 |
There was strife between the herdsmen of Abram’s livestock and the herdsmen of Lot’s livestock. The Canaanites and the Perizzites lived in the land at that time.
| پس ابرام به لوط گفت: «ما قوم و خویش هستیم، و چوپانان ما نباید با یکدیگر نزاع کنند. | 8 |
Abram said to Lot, “Please, let there be no strife between you and me, and between your herdsmen and my herdsmen; for we are relatives.
| مصلحت در این است که از هم جدا شویم. اینک دشتی وسیع پیش روی ماست. هر سمتی را که می‌خواهی انتخاب کن و من هم به سمت مقابل تو خواهم رفت. اگر به طرف چپ بروی، من به طرف راست می‌روم و اگر طرف راست را انتخاب کنی، من به سمت چپ می‌روم.» | 9 |
Is not the whole land before you? Please separate yourself from me. If you go to the left hand, then I will go to the right. Or if you go to the right hand, then I will go to the left.”
| آنگاه لوط نگاهی به اطراف انداخت و تمام دره رود اردن را از نظر گذراند. همهٔ آن سرزمین تا صوغر، چون باغ عدن و مصر سرسبز بود. (هنوز خداوند شهرهای سدوم و عموره را از بین نبرده بود.) | 10 |
Lot lifted up his eyes, and saw all the plain of the Jordan, that it was well-watered everywhere, before the LORD destroyed Sodom and Gomorrah, like the garden of the LORD, like the land of Egypt, as you go to Zoar.
| لوط تمام درهٔ اردن را برگزید و به طرف شرق کوچ کرد. بدین طریق او و ابرام از یکدیگر جدا شدند. | 11 |
So Lot chose the Plain of the Jordan for himself. Lot traveled east, and they separated themselves from one other.
| پس ابرام در سرزمین کنعان ماند و لوط به طرف شهرهای درهٔ اردن رفت و در نزدیکی سدوم ساکن شد. | 12 |
Abram lived in the land of Canaan, and Lot lived in the cities of the plain, and moved his tent as far as Sodom.
| مردمان شهر سدوم بسیار فاسد بودند و نسبت به خداوند گناه می‌ورزیدند. | 13 |
Now the men of Sodom were exceedingly wicked and sinners against the LORD.
| بعد از جدا شدن لوط از ابرام، خداوند به ابرام فرمود: «با دقت به اطراف خود نگاه کن! | 14 |
The LORD said to Abram, after Lot was separated from him, “Now, lift up your eyes, and look from the place where you are, northward and southward and eastward and westward,
| تمام این سرزمین را که می‌بینی، تا ابد به تو و نسل تو می‌بخشم. | 15 |
for I will give all the land which you see to you and to your offspring forever.
| نسل تو را مانند غبار زمین بی‌شمار می‌گردانم. | 16 |
I will make your offspring as the dust of the earth, so that if a man can count the dust of the earth, then your offspring may also be counted.
| برخیز و در سراسر این سرزمین که آن را به تو می‌بخشم، بگرد.» | 17 |
Arise, walk through the land in its length and in its width; for I will give it to you.”
| آنگاه ابرام برخاست و خیمهٔ خود را جمع کرده، به بلوطستانِ ممری که در حبرون است کوچ نمود. در آنجا ابرام برای خداوند مذبحی ساخت. | 18 |
Abram moved his tent, and came and lived by the oaks of Mamre, which are in Hebron, and built an altar there to the LORD.
